เรียนภาษาอังกฤษที่อยู่ที่อยูมากกว่าการเรียน โดยเหมือนวันนี้!

ในเรื่องนี้ที่เต็มไปด้วยความฝัน พวกเราจะตามตามแมวขาวองค์น้อยที่ไม่เพียงแค่เรียนภาษาอังกฤษแต่ยังเดินทางไปสู่การเดินทางอันยอดเยี่ยม ในทางที่มันช่วยเหลือมนุษย์และได้รับการร่วมมือและการยอมรับ จนได้กลายเป็นดาวเด่นของภาษาอังกฤษเด็ดขาด จะมีการดูด้วยตนเองที่การเติบโตและการเปลี่ยนแปลงของมันได้เห็น!

ขันหน้าประวัติยาวน์: การเดินทางประลัยของแมวขาวเรียนภาษาอังกฤษ

เช้าวันที่มีแสงแดดระลอกๆ แมวTom ตื่นขึ้นมาและขยับขาตัวเพื่อเริ่มวันใหม่。เขาตัดสินใจว่าวันนี้เขาจะเรียนคำศัพท์อังกฤษใหม่ด้วยตนเอง。Tom นำหนังสือเกี่ยวกับสัตว์มาและเริ่มอ่านผ่านหน้าที่มีรูปหงอนงองของหนูประกอบด้วยคำศัพท์ “parrot” ซึ่งเขาได้พูดตาม “Parrot, parrot!”

จากนั้น หงอนงองที่หน้าจอหนังสือก็กระโดดออกมาและพูดกับTomว่า “สวัสดีครับ Tom! ฉันคือหงอนงองPolly จะมาเล่นเกมกับเธอไหม?”

Tom ยินยอมติดตามและPolly นำกระดาษออกมาซึ่งมีรูปสัตว์ต่างๆ แต่ไม่มีคำศัพท์ของสัตว์เขียนขึ้นไป พอลลี่กล่าวว่า “Tom กรุณาพูดชื่อสัตว์ในรูปเหล่านี้”

Tom จับตาดูรูปและพูดต่อต้น “this is a lion. that is a giraffe. this is a turtle…”

Polly ทันใจกับการตอบของTom ว่า “Tom คุณทำได้ดีมากที่จะทำระบุคำศัพท์สัตว์นี้ได้ทั้งนี้”

Polly พอลลี่เรียกTom ว่า “ตอนนี้เราเปลี่ยนลูกเกม ฉันจะทดสอบคุณ”

Polly นำรูปภาพของปลาและสัตว์น้ำออกมาและกล่าว “Tom กรุณาบอกฉันว่าเหล่านี้คืออะไร?”

Tom มองในรูปและพิจารณาแล้วกล่าว “this is a fish. that is a shark. that is a starfish…”

Polly ยิ้มและเห็นด้วยว่า “Tom คุณแน่นอนแน่นที่ครับ”

Polly ก็เรียกTom ว่า “เราจะเล่นเกมต่อไปนะ”

Polly นำรูปภาพที่มีภาพทางธรรมชาติของฤดูกาลต่างๆ ออกมาและกล่าว “Tom กรุณาบอกฉันว่าเหล่านี้คือฤดูกาลไหน?”

Tom มองในรูปและตอบ “this is spring. this is summer season. this is autumn. that is wintry weather.”

Polly ยินดีต่อการตอบของTom ว่า “Tom คุณทำได้ดีมากที่จะทำระบุฤดูกาลนี้ได้ด้วย”

Polly และTom ยิ้มกันด้วยความดีใจที่รู้ว่าเมื่อเรียนเรื่อยๆ แล้ว Tom จะสามารถรู้คำศัพท์อังกฤษมากยิ่งขึ้นได้

บรรยากาศตอนที่ 1: ได้พบเพื่อนใหม่

มันเป็นเช่นนี้ในภาษาไทย:

“ในเช้าวันที่มีแสงแดดระลอกๆ แมวมีมิ๊มิ ขึ้นทางการเรียนภาษาอังกฤษด้วยความสนุกสนานออกสู่การเดินทางกลุ่มตนเอง。มันมาถึงสวนสวยงามที่มีต้นไม้และดอกไม้ทั้งหลาย มีมิ๊มิรู้สึกว่าที่นี่มีอะไรน่าสนุกมากเลย。

ทันทีที่มีเสียงเสียงเรียกด้วยเสียงเสียงไหลหลาย มีมิ๊มิตามเสียงมาถึงบริเวณหญ้าที่หนึ่ง มันพบกับหนูเป็นตัวหนึ่งที่กำลังพูดภาษาอังกฤษและกล่าวว่า “สวัสดีครับ มีมิ๊มิ! ฉันคือหนูเล็กนี้ ชื่อว่า Bunny มาเล่นเกมส์เล่นกับฉันไหม หากเราเรียนภาษาอังกฤษด้วยกันนะ?”

มีมิ๊มิยิ้มและตอบกลับว่า “ใช่แล้ว!” มีมิ๊มิรู้สึกสนุกกับข้อเสนอนี้มาก. หลังจากนั้น หนูเล็กนี้ก็นำมีมิ๊มิไปที่หัวของสวนที่มีรูปของสัตว์ทั้งหลาย และเริ่มเล่นเกมส์เรียนภาษาอังกฤษที่มีความสนุกสนานมาก.

“มองไปที่รูปนี้ มีมิ๊มิ มันคือแมวเล็กนี้.” หนูเล็กนี้นำมีมิ๊มิมองไปที่รูปของแมว “แล้วว่าเรียกมันด้วยภาษาอังกฤษได้ยัง?” มีมิ๊มิมองจริงจังแล้วตอบกลับด้วยความยิ้มย่อง “it’s a cat!”

หนูเล็กนี้ยิ้มและจงใจให้มีมิ๊มิเป็นคนต่อไป “ดีแล้ว ตอนนี้คือคนคุณแล้ว. มองไปที่รูปนี้ มันคือร่างหนูนี้ แล้วว่าเรียกมันด้วยภาษาอังกฤษได้ยัง?”

มีมิ๊มิสนองจริงจังและตอบกลับด้วยความมั่นใจ “it’s a fowl!”

แบบนี้ มีมิ๊มิและหนูเล็กนี้ใช้เวลาที่หญ้ามาก่อนที่จะมีความสุขในการเรียนรู้ และเล่นเกมส์อีกมากพร้อมกัน มีมิ๊มิรู้สึกว่าการเรียนภาษาอังกฤษมีความสนุกสนานมากและตกลงที่จะเรียนต่อไปด้วยความยินดีใจ มีมิ๊มิตัดสินใจที่จะกลายเป็นดาวเด่นของภาษาอังกฤษ.”

ข้อที่สอง: ศึกษาภาษาปกติในชีวิตประจำวัน

ในสองหน้ารายการนี้ แมวเลี้ยงเริ่มต้นการเรียนภาษาอังกฤษของมัน มันได้เผชิญกับครูอังกฤษที่ทรงคุณภาพและเป็นที่น่าชื่นชม ครูนี้นำมันเข้าสู่โลกที่มีความสนุกสนานมากมาย

ครูเอาภาพวาดมาด้วย ซึ่งเป็นภาพของสุนัขที่หน้าใหญ่ แล้วถามแมวเลี้ยงว่า “What’s this? Can you say ‘canine’?” แมวเลี้ยงกระตุ้นขึ้นมากและตอบด้วยเสียงหวานอก “dog!” ครูยิ้มและทำการเฝ้าติดตาม จากนั้นครูก็เอาภาพวาดอีกภาพหนึ่งมา ซึ่งเป็นภาพของรั้วนก

“Now, what’s this?” ครูถาม แมวเลี้ยงมองภาพอย่างระมัดระวังแล้วกล่าว “bird!” ครูรางวัลแมวเลี้ยงด้วยดาวแหลมหนึ่ง แมวเลี้ยงยิ้มกับความยินดี

ครูเริ่มสอนแมวเลี้ยงเพื่อนบ้านประจำวันของภาษาอังกฤษ ครูเอาบัตรมาด้วยข้อความ “excellent morning!” แมวเลี้ยงกลับมากับครูว่า “exact morning!” ครูเอาบัตรอีกบัตรมาว่า “How are you?” แมวเลี้ยงตอบ “I’m nice, thank you!” ครูสนับสนุนแมวเลี้ยงอย่างต่อเนื่อง แมวเลี้ยงก็ปรับปรุงภาษาอังกฤษของมันโดยไม่ต้องเรียนกัน

ด้วยความนำของครู แมวเลี้ยงได้เรียนรู้ว่าจะกล่าววาดด้วยภาษาอังกฤษเพื่อขอบคุณ ขอโทษ และกล่าวจากไกลของตน แต่ว่าแมวเลี้ยงตอบคำถามอย่างถูกต้อง ครูจะให้การสนับสนุนและการชวนเชย ทำให้แมวเลี้ยงรู้สึกสนุกกับการเรียน

จากนั้น ภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยงก็มีการปรับปรุงชัดเจน มันไม่เพียงแค่สามารถแสดงความต้องการของตนเองด้วยภาษาอังกฤษ แต่ยังสามารถคุยกับเพื่อนๆ ในระดับที่เรียบง่ายด้วยด้วย การเรียนภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยงนี้ไม่เพียงแค่ทำให้มันได้เรียนภาษา แต่ยังทำให้มันได้รับมรดกของเพื่อนๆ และความสุขด้วยด้วย

บทที่ 3: ช่วยในการแก้ปัญหาของมนุษย์

มันคือวันอาทิตย์ที่มีแสงแดดระลึกซักซ้ำ แมวเล็ก Mew ตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อไปสำรวจโลกที่รอด้านนอก มันได้พบกับนางประถมที่ยินดีที่กำลังดื่มน้ำในสวนของเธอเพื่อดอกไม้ แมว Mew ใช้ภาษาอังกฤษที่เรียนได้เพื่อกำชับ “whats up, นางประถม! วันนี้ฝนตกดีมาก!” นางประถมยิ้มและตอบว่า “ใช่น่ะ Mew วันนี้ก็ดีมากที่แล้ว อะไรที่คุณต้องการทำวันนี้เหล่า?”

Mew ตอบกลับอย่างตื่นเต้น “ฉันอยากช่วยนางประถมดื่มน้ำดอกไม้นี้” นางประถมสั่ง “ดีแล้ว Mew คุณจะช่วยดื่มน้ำดอกไม้นี้ให้ไหม” Mew จับขวดน้ำไปอย่างเงียบเงียวและเริ่มดื่มน้ำแก่ดอกไม้ ในระหว่างที่ทำงานนี้ Mew ไม่เฉยน่ายที่จะเรียนภาษาอังกฤษที่ใช้เพื่ออธิบายดอกไม้ต่างๆ และแสดงความขอบคุณด้วยภาษาอังกฤษ “ขอบคุณ, นางประถม ดอกไม้ดูงามมาก”

ไม่นานหลังจากนั้น มีเด็กชายเดินเข้ามา ตามหลังเขาเป็นบอลเทนนิสบอล แมว Mew มองเห็นเขา และเด็กชายตะโกนว่า “hello, Mew คุณอยากเล่นบอลเทนนิสกับฉันไหม?” แมว Mew ตอบยอมต่อ พวกเขาจึงเล่นบอลเทนนิสกันที่สวน ในระหว่างการเล่น Mew ได้เรียนภาษาอังกฤษที่ใช้เพื่ออธิบายการกระทำและรู้สึก

ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตก แมว Mew และนางประถมกำลังนั่งบนเก้าอี้สวน แมว Mew ใช้ภาษาอังกฤษบอกตัวนางประถมเรื่องของการโมรยานีของเธอในวันนี้ นางประถมได้ยินและกล่าวว่า “Mew วันนี้คุณได้เรียนภาษาอังกฤษมาก และช่วยประชาชนมากมายด้วย คุณเป็นแมวที่มีกำลังใจและช่วยเหลือ”

แมว Mew ยิ้มและตอบว่า “ใช่แล้ว นางประถม ฉันจะยังคงเรียนต่อ” และเช่นนั้น แมว Mew ก็เสร็จสิ้นวันที่สมบูรณ์และดีกับหน้าที่ที่มันทำได้ มันไม่เฉยน่ายที่จะเรียนภาษาอังกฤษ แต่ยังได้รับเพื่อนและความดีกันด้วยเช่นกัน

บันทึกที่ 4: รับมือกับความยากลำบาก แสดงความสามารถด้านภาษาอังกฤษ

ขอใช้งานความรู้และความสามารถของภาษาอังกฤษของตัวเอง แมวตัวเล็กก็ได้พยายามใช้เข้าใช้ในชีวิตประจำวันของตนเอง วันหนึ่ง มันพบกับนกตัวเล็กที่ตกลงใจที่ไม่สามารถหาหนทางกลับบ้านได้

แมว: สวัสดีครับ! ฉันสามารถช่วยคุณได้อะไรบ้าง?

นก: สวัสดีครับ! ฉันไม่สามารถหาหนทางกลับบ้านได้. คุณสามารถช่วยฉันได้ไหม?

แมว: ตามที่ฉันเข้าใจ ขอให้พูดภาษาอังกฤษก่อนเดิม. ก่อนทุกอย่าง คุณชื่ออะไร?

นก: ชื่อของฉันคือ Tweety

แมว: Tweety เวลาอย่างไรตอนนี้?

นก: นี่เวลา 10 โมงเช้า

แมว: ดีเลย! นั่นเหมาะกับที่จะไปสวน. นี่เป็นสถานที่ดีเพื่อหาแนวทาง. สีที่คุณชื่นชอบคืออะไร?

นก: สีที่ฉันชื่นชอบคือสีสว่าง

แมว: นั่นเหมาะกับที่จะไปสวนสีสว่าง ตามตัวฉันไป!

บนทางไปสวน แมวและTweetyเผชิญกับหลายปัญหา อย่างเช่น หลุดทาง หาไม่พบสัญญาณทาง แต่แมวใช้คำภาษาอังกฤษที่เรียนรู้มาช่วยTweetyเหนือกว่านี้

แมว: แผนที่ไหน?

นก: ฉันคิดว่ามันอยู่ที่นั่น

แมว: นั่นเหมาะกับที่จะไปตรวจสอบ!

ด้วยความพยายามที่มาก พวกเขาก็สามารถหาเส้นทางที่ถูกต้องออกมาและกลับบ้านของนกได้โดยปลอดภัย

นก: ขอบคุณมากๆ แมว! คุณช่วยฉันหาทางกลับบ้านได้. ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่จะฝึกภาษาอังกฤษด้วยคุณมาก

แมว: ตามที่คุณต้องการ หรือว่า Tweety! ฉันมีความสุขที่สามารถช่วยได้. ขอให้เราทำนี้อีกครั้งด้วยครับ!

และเช่นนั้น แมวตัวเล็กได้แสดงความสามารถในภาษาอังกฤษของตนเอง และได้รับมิตรภาพและความสุข จากการช่วยเหลือนกตัวเล็กนี้กลับบ้านได้

ห้าตอน: รับรองเพื่อนและความยอมรับ

ในบ่ายที่มีแดดอาทิตย์ที่มีความมีน้ำตาและสวยงาม แมวสุนัข Trixie ที่ทำรู้ภาษาอังกฤษเพียงพอแล้ว ก็เตรียมตัวที่จะแสดงทักษะใหม่ของตนเอง ฝันอยู่กับครอบครัวของเธอที่สวยงามและมีประตูต่าง ๆ ที่มีสีสันสวยงาม

งานแรกของ Trixie คือช่วยเจ้าของของเธอ ลิลา หญิงสาวคนหนึ่งที่เรียนวัยน้อย หาลูกเตะที่เสียไป ในสวนสาธารณะที่เธอพบกับต้นไม้และดอกไม้ที่มีสีสันประกอบกัน Trixie ใช้ภาษาอังกฤษที่เรียนรู้มาว่า “can you play with the ball, Lila?” และ Lila ยินดีและตอบกลับว่า “sure, Trixie! are we able to go and discover it now?”

Trixie และ Lila ร่วมกันเดินเดินและมีเสียงสนทนากันในระหว่างทาง Trixie บอกให้ Lila รู้เกี่ยวกับพืชพรรณที่เธอเห็นได้ อย่างเช่น “look, Lila, this is a crimson flower, and that is a yellow one!” Lila ฟังและมีความสนุกสนาน และเรียนรู้คำศัพท์ใหม่

พวกเขาได้พบกับผู้บำรุงสวนผู้สูงวัยที่ชื่อ Mr. garden ผู้ที่มีความสนใจกับแมวสุนัขน้อยที่รู้ภาษาอังกฤษมากเช่นนี้ และถาม Trixie ว่า “How do you know such a lot of words?” Trixie ตอบโดยเป็นหน้าตายิ่งใจ “I practice plenty with my own family! I want to help them apprehend the arena higher!”

คำตอบของ Trixie ได้รับการชมชนะจาก Mr. lawn ว่า “that is very brave, little cat. you are very clever.” แม่ยายผู้สูงวัยที่อยู่ใกล้ๆ ได้ฟังเสียงของพวกเขาและบอกว่า “What a notable little helper you’re, Trixie! i’m hoping you hold getting to know new matters.”

ที่มุมหนึ่งของสวนสาธารณะ Trixie ได้พบกับเจ้าป่วยผู้สูงวัยที่กำลังหางลูกปีก ผู้ที่พูดภาษาอังกฤษกับ Trixie ว่า “good day, quite cat. Do you like birds?” Trixie จับหมายและตอบด้วยภาษาอังกฤษของตน “sure, I do! they’re very lovely.”

Trixie และ Lila นั่งระหว่างที่นั่งในสวนสาธารณะและ Trixie มองไปที่ฟ้าบอกว่า “What a stunning day it’s miles!” Lila ยิ้มและเสริมว่า “sure, and you’ve made it even more special, Trixie.”

ผ่านการเดินทางที่สวนสาธารณะครั้งนี้ Trixie ไม่เพียงแสดงความสามารถในภาษาอังกฤษของตน แต่ยังได้รับมิตรภาพและการยอมรับจากผู้คนที่ยอมรับผลงานที่เรียนรู้ของเธอ ทำให้เธอรู้สึกดีและมีความพึงพอใจมาก เพราะเธอรู้ว่าด้วยการเรียนภาษาอังกฤษ เธอจะสามารถแสดงความรู้สึกและแบ่งปันความดีกับผู้อื่นได้ดียิ่งขึ้น

ขุนแก้วกลายเป็นดาวเด่นด้านภาษาอังกฤษ

แมวเล็กดังกล่าวความพยายามอย่างต่อเนื่องและการแสดงความสามารถในภาษาอังกฤษของมันในที่สุดได้รับความยอมรับและเพื่อนที่มากมาย มันได้แสดงภาษาอังกฤษด้วยการร้องเพลงที่ชมรมภาษาอังกฤษของโรงเรียน ซึ่งดึงดูดความสนใจของเพื่อนๆมากมาย เสียงของแมวเล็กนั้นชัดแจ้งและเพลิงไฟ ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความเด่นของภาษาอังกฤษ

เมื่อระดับความสามารถในภาษาอังกฤษของแมวเล็กเพิ่มขึ้น มันเริ่มทำหน้าที่เป็นครูเล็กในชมรมภาษาอังกฤษของโรงเรียนเพื่อช่วยเพื่อนๆเรียนภาษาอังกฤษ ความเป็นครูและความอ่อนต้องใจของมันสร้างความฮ่อนและสนใจให้แก่เด็กๆทุกคน ทุกคนที่มีโอกาสเรียนกับแมวเล็กต่างรู้สึกสนุก

วันหนึ่งโรงเรียนจัดงานแข่งขันสุนทรพจน์ภาษาอังกฤษ แมวเล็กตัดสินใจที่จะท้าทายตัวเอง มันมีความตื่นตระหนกแต่ยังคงมีความมั่นใจอยู่ และบอกเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนที่รักและความกล้าหาญด้วยภาษาอังกฤษที่สะอาดสบาย เสียงของแมวเล็กที่มีอารมณ์ไหวโหมและที่ทำให้ใครก็ตามที่อยู่ในงานที่รู้สึกเป็นเหยื่อที่ตกและมันได้รับรางวัลแชมป์ในการแข่งขัน

แมวเล็กกลายเป็นดาวเด่นของโรงเรียน ความสามารถในภาษาอังกฤษของมันได้รับการยอมรับจากครูและเพื่อนๆ แต่แมวเล็กไม่ได้จากนั้นเกิดความยิ่งใจ มันยังคงเรียนเรียกมาติดต่อไปด้วยความตั้งใจที่จะกลายเป็นครูภาษาอังกฤษที่ยอดเยี่ยมในอนาคตและนำภาษาอังกฤษไปยังคนมากมาย

ในท้ายของเรื่อง แมวเล็กจัดงานเฉลิมฉลองชมรมภาษาอังกฤษขนาดเล็กที่ชมรมภาษาอังกฤษของโรงเรียน และเชิญนักเรียนทั้งหมดมาเข้าร่วมงานนี้ ในงานนี้ แมวเล็กนำเสนอเกมส์ภาษาอังกฤษและกระบวนการเชื่อมต่อที่สนุกสนานแก่เด็กๆ ความพยายามและการให้ความสำคัญของแมวเล็กไม่เพียงแต่ทำให้มันเป็นดาวเด่นในภาษาอังกฤษ แต่ยังคงส่งเสริมความสนุกสนานในการเรียนภาษาอังกฤษให้กับเด็กๆทุกคนในโรงเรียน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *