วันหยุดภาษาอังกฤษ การเรียนภาษาอังกฤษที่อยู่หมู่ที่ สนุกสนานด้วยความรู้เรียนตลอดทางแยก

ในบทความนี้ เราจะเลือกตั้งทางเลือกต่าง ๆ ที่น่าสนุกสนานเพื่อช่วยเด็กๆ ตระกูลภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายและเพียงพอดีเพื่อเรียนรู้ ด้วยการอ่านเรื่องที่มีปฏิสัมพันธ์ เกมส์และการสนทนาในชีวิตประจำวัน เราจะร่วมกันเดินทางทางการเรียนภาษาอังกฤษ โดยให้เด็กๆ มีโอกาสได้รับทักษะภาษาภายในการสนุกสนานต่าง ๆ

การเดินทางไปยังสวนสาธารณะ

เมื่อแรกนั้น ในเมืองแห่งความอบอุ่นนี้ มีแมวหนึ่งตัวที่ชื่อว่า Whiskers แมวตัวนี้เองชอบการสำรวจและเรียนรู้ทุกอย่าง ในเช้าวันหนึ่งที่มีแดดออกสวยงาม Whiskers พบหนังสือแปลกใจลงหน้าต่างหน้าห้องสมุดท้องถิ่น

หนังสือนี้เต็มไปด้วยภาพสีสันและคำศัพท์ภาษาอังกฤษ Whiskers มีความจงเจี่ยวและตัดสินใจที่จะเรียนภาษาดังกล่าว ทุกวัน Whiskers จะนั่งติดหน้าต่างและฝึกอ่านคำศัพท์ออกเสียง

วันหนึ่ง ขณะที่ Whiskers กำลังอ่านอยู่ มีแมวตัวอื่นเข้ามาติดตามคือ Mew แมวตัวนี้เช่นกันมีความสนใจในหนังสือและขอให้ Whiskers อ่านร่วมกัน Whiskers ตอบรับกันดีและพวกเขาก็เริ่มเรียนร่วมกัน

ขณะที่พวกเขาฝึกอ่าน พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์, สี, และแม้แต่วิธีการบอก “good day” และ “goodbye” ภาษาอังกฤษ Whiskers และ Mew กลายเป็นเพื่อนสนิทและใช้เวลาเยี่ยมกันหลายชั่วโมงด้วยการเรียนและเล่นด้วยกัน

วันหนึ่ง Whiskers และ Mew ตัดสินใจที่จะไปสำรวจประมง Whiskers และ Mew ใส่แว่นหลังหลังเล็กและออกเดินทางไปสำรวจเมืองพวกเขาไปเยี่ยมสวนสนุก ที่นั้นพวกเขาได้พบสุนัขตัวนามว่า friend ที่รู้จักเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเมืองมาก

Whiskers และ Mew ขอให้ friend แนะนำคำศัพท์ภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสวนสนุก buddy ยิ้มและบอกว่า “ใช่อะจ๊ะ! ขอเชิญนายเข้าดูคำศัพท์บางอย่าง”

pal แสดงให้พวกเขาเห็นคำศัพท์เช่น “ต้นไม้,” “หญ้า,” “ร่างหวาน,” และ “แมว” Whiskers และ Mew ฝึกซ้ำคำศัพท์ตาม friend และพวกเขารู้สึกเป็นมือในตนเองเกินคาด

ขณะที่ดวงจันทร์เริ่มตก Whiskers และ Mew ตระหนักว่าเป็นเวลาที่ต้องกลับบ้านแล้ว พวกเขาขอบคุณ friend สำหรับวันที่สนุกสนานและสัญญาว่าจะกลับมาอีกครั้ง

จากวันนั้นเป็นต้นมา Whiskers และ Mew ยังคงเรียนภาษาอังกฤษด้วยความสนใจอย่างมาก พวกเขาไปเยี่ยมที่ต่างๆ ในเมือง พบเพื่อนใหม่ และเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ทุกวัน

และทั้งนี้ Whiskers แมวตัวน่าสนใจ และเพื่อนๆ ของเขา ยังคงสำรวจโลกของภาษาอังกฤษ ทำความน่ายินยอมและรักดูแลเพื่อนๆ ทุกที่ที่พวกเขาไป

หาคำศัพท์ซ่อนในภาพ

เช้าวันที่มีแสงแดงอย่างมาก หมายเด็ด และเพื่อนของเขา ไฮ้ วางกันเล่นในสวนสาธารณะ。พวกเขาเห็นบริเวณดอกไม้งามที่มีสีสันทางต่างๆ ดอกไม้สีสันต่างๆ ในแสงแดงสว่างปรากฏขึ้นเป็นเห็น หมายเด็ดบอกไฮ้ว่า “ไฮ้ รู้เรื่องดอกไม้นี้ชื่ออะไรบ้าง?”

ไฮ้ยิ้มและตอบว่า “แน่ๆ รู้แล้ว ดอกไม้นี้เรียกว่า roses แปลเป็นภาษาไทยก็คือ รสสกา”

หมายเด็ดทะเลาะว่า “เหวาะ ชื่อที่ดีมาก! จึงมีรสสกาหลายชนิดในที่ดอกไม้งามนี้”

ไฮ้เห็นด้วยและบอกว่า “ใช่นะ ที่นี่มี red roses, pink roses, yellow roses และ white roses แต่ละสีมีความงามที่เฉพาะตัวเอง”

หมายเด็ดและไฮ้เล่นร่วมกัน ขณะที่สนุกสนานกันและเรียนรู้คำศัพท์ของดอกไม้ พวกเขาเดินต่อไปจนถึงทะเลสาบเล็กๆ ที่มีน้ำชัดเจนเห็นได้ชัด และทะเลสาบมีปลาหลายชนิดที่มีตัวงาม

หมายเด็ดชี้ไปยังปลาทรัพย์ที่ทะเลสาบ บอกว่า “ไฮ้ นั่นคือปลาอะไร?”

ไฮ้ตอบว่า “นั่นคือ goldfish หรือปลาทรัพย์”

หมายเด็ดถามต่อไปว่า “นั่นปลาในทะเลสาบจะกินอะไร?”

ไฮ้ยิ้มและตอบว่า “เขากิน bread หรือแป้ง”

พวกเขายังคงเดินเล่นร่วมกันในสวนสาธารณะ และเห็นพืชพรรณและสัตว์ที่หลากหลาย ในแต่ละสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขาจะกล่าวกันด้วยภาษาอังกฤษและเรียนรู้คำศัพท์ใหม่

ที่ด้านหนึ่งของสวนสาธารณะ พวกเขาพบทางหลวงเล็กๆ หมายเด็ดบอกไฮ้ว่า “ไฮ้ เราเข้าไปดูไหม?”

ไฮ้ยิ้มตอบ “ใช่นะ” พวกเขาเข้าไปในทางหลวง พบต้นโต๊ะเล็กๆ บนโต๊ะมีหนังสือหนึ่ง หมายเด็ดเปิดหนังสือ พบว่าหนังสือมีคำอธิบายภาษาอังกฤษเกี่ยวกับสัตว์และพืช

ไฮ้ตะลึงว่า “หมายเด็ด สามารถเรียนคำศัพท์ต่อไปนี้ได้ในที่นี่”

จึงเข้าใจกันและนั่งอยู่ในทางหลวง อ่านหนังสือและเรียนรู้คำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์และพืช หลายคำศัพท์เช่น cat, dog, chook, tree, flower และอื่น ๆ

ที่ด้านหลังสุดของสวนสาธารณะ พวกเขาพบเก้าอี้แจ๊กกัน หมายเด็ดขอให้ไฮ้เล่นแจ๊กกัน “เราเล่นแจ๊กกัน และเรียนรู้คำศัพท์ที่เราเรียนไป”

ไฮ้ยิ้มตอบ “ใช่นะ” พวกเขาเข้าไปแจ๊กกัน และเรียนรู้คำศัพท์ขณะที่เล่นแจ๊ก ด้วยวิธีนี้ พวกเขาไม่เฉยชอบเพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังเพิ่มความจำคำศัพท์ด้วย

เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตก พวกเขาจบการเดินทางที่สวนสาธารณะที่น่าสนุกนี้ หมายเด็ดและไฮ้รู้สึกดีที่สุด เพราะพวกเขาได้พักผ่อนและเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษในระหว่างที่ไม่ต้องมีความรู้สึกตึงเครียด

การแข่งขันหาคำศัพท์

วันเสาร์ที่มีแดดออกเมฆงดงง มิ่งมงคล หมิ่มหลง และครอบครัวของเขาตัดสินใจจะไปสร้างความสุขตามวันหยุดด้วยการเข้าพักในสวนสาธารณะ。สวนมีต้นไม้ที่มีร่มและดอกไม้บานมากมาย และเด็กๆกำลังเล่นเกมซ่อนหลบบนหมอกกลางหญ้าสีเขียวอันโปร่งอากาศ。

หมิ่มหลงเห็นกลุ่มเด็กที่กำลังเล่นเกมซ่อนหลบ แล้วเข้ามาเข้าในเกมด้วยตัวเองด้วยความสนใจ。เมื่อเกมเริ่มขึ้น เด็กๆแบ่งออกเป็นสองทีม หนึ่งในเด็กจะเป็นคนนับและเด็กที่เหลือจะซ่อนตัวไป。หมิ่มหลงซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังบานไม้ดอกไม้ และใช้ความเงียบอย่างเงียบๆ ในการนับหัวใจของตนเองเพื่อไม่ให้ตนถูกพบ。

ทางหนึ่ง หมิ่มหลงได้ยินเสียงการรองรับและเด็กหนึ่งจากทางอื่นได้กระโดดออกมาและตะโกนว่า “ฉันพบแล้ว! หมิ่มหลง ฉันพบเธอซ่อนไหนหรือ?” หมิ่มหลงจึงรีบออกมาจากบริเวณซ่อนตัวและยิ้มและยอมรับว่าตนถูกพบแล้ว。

“ครั้งนี้เป็นคราวของฉัน!” หมิ่มหลงกล่าว แล้วเขาก็เริ่มนับ และเด็กๆที่เหลือก็ตั้งตัวซ่อนตัวอีกครั้ง。หมิ่มหลงซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้หนึ่ง และนั่งติดตัวกับต้นไม้เพื่อที่จะไม่ทำให้มีเสียงดังออกมา เขาได้นับไปจนถึง “สิบ ยี่สิบ สามสิบ” แล้วตัวเขาได้ยินเสียงเท้าเดินเข้ามาใกล้ฝั่งต้นไม้ที่เขาซ่อนตัว

หมิ่มหลงรู้สึกหัวใจเต้นรุนแรงและกดหายใจรอ ขณะที่เสียงเท้าเดินเข้ามาเรื่อยมาและหยุดลงหน้าต้นไม้ที่เขาซ่อนตัว หมิ่มหลงมองลงมาที่พื้นและรอให้เด็กที่เข้ามานั้นพูดว่า “พบแล้ว”

แต่เด็กที่เข้ามานั้นไม่ได้พบเขา เขาเปลี่ยนทางไปทางอื่น หมิ่มหลงจึงหายใจยิ่งรวดเร็วและออกมาอย่างลับๆ และร่วมตายตายกับเด็กๆคนอื่นๆ

“เธอเป็นนักเล่นที่มีความสามารถที่สุด หมิ่มหลง!” เด็กหนึ่งกล่าว “ในครั้งต่อไปหากเธอเป็นคนนับ เราจะซ่อนตัวดีขึ้น!” หมิ่มหลงยิ้มและยอมรับ และพวกเขาก็ได้เล่นกันอย่างดีมากกับกัน ครั้งเล่นนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขามีเวลาสวยงามแต่ยังเล่นเล่นเกมที่ช่วยพัฒนาการสังเกตการณ์และการตอบสนองของพวกเขาด้วยด้วยเช่นกัน

กลับบ้าน

หลังจากการเดินทางที่เป็นประสบการณ์น่าจำลองที่สวนสัตว์ เด็กๆก็ได้เรียนภาษาอังกฤษและได้ประสบการณ์การเรียนที่น่าสนุกมาก。ระหว่างการเดินทางกลับบ้าน พวกเขาเล่นเกมทายภาพจากคำศัพท์ภาษาอังกฤษ โดยใช้ภาพสัตว์เป็นตัวช่วย และนับเลขผ่านการเล่นกับของเล่น เพื่อฝึกความสำนึกและความจำของพวกเขา。

บนรถไฟกลับบ้าน เด็กๆได้ชมภาพดอกไม้ที่มีลักษณะเฉพาะต่างๆของแต่ละฤดูกาล และได้รับคำบอกเล่าเกี่ยวกับเรื่องราวของดาวและดวงจันทร์ ที่ทำให้พวกเขารู้เกี่ยวกับจักรวาลที่อยู่ตรงข้ามดวงตาของพวกเขา。ในร้านอาหาร พวกเขาได้ฝึกการซื้ออาหารด้วยภาษาอังกฤษ และฝึกการอ่านภาษาอังกฤษผ่านการเลือกของเล่นที่มีภาพและชื่อของสัตว์ป่า ซึ่งทำให้พวกเขารู้เกี่ยวกับสัตว์น้ำและทะเลด้วยเช่นกัน。

เมื่อเด็กๆมาถึงบ้าน พวกเขาได้ฝึกการเขียนตัวเลขและตัวอักษรภาษาอังกฤษผ่านการวาดสัตว์ และฝึกการใช้คำกริยาภาษาอังกฤษเบื้องต้นผ่านการทำงานในครัว ซึ่งทำให้พวกเขารู้เกี่ยวกับเครื่องมือการทำงานต่างๆ และการใช้งานของพวกมัน。

การทำงานในบ้านทำให้เด็กๆรู้เกี่ยวกับการทำความสะอาดบ้าน และการอาบน้ำที่ส่งผลให้พวกเขารู้เกี่ยวกับการดูแลตัวเองและสุขภาพของตนเองด้วยภาษาอังกฤษ。เมื่อเด็กๆสำเร็จการเรียนรู้แล้ว พวกเขาจะมีโอกาสที่จะมาเยี่ยมโรงพยาบาล。

รวบรวมคำศัพท์

หลังจากการออกเดินทางป่าเรียกเรียนสนุกสนานแล้ว เด็กๆ ก็เริ่มรวมตัวกันเพื่อจัดการคำศัพท์ที่พวกเขาได้เรียนรู้ในการเดินทางนี้ พวกเขาดึงแผงเล็กจากกระเป๋าออกมา ซึ่งบนแผงมีคำศัพท์ที่พวกเขาพบในการเดินทาง เช่น ต้นไม้ ดอกไม้ ลำธารและสัตว์.

“ดูไหม，มีคำ ‘tree’ และ ‘flower’ นี้!” หนึ่งในเด็กชายชี้คำศัพท์บนแผง.

“ฉันหาเจอ ‘circulation’ แล้ว พวกเราแท้จริงแล้วเดินทางผ่านลำธารนี้!” เด็กชายอีกคนเสริม.

เด็กๆ ก็เริ่มจัดแบ่งประเภทคำศัพท์นี้ โดยที่จะเหมือนกันกับภาพต่าง ๆ ที่มีอยู่ ตอบคำศัพท์ “cat” และ “canine” กับภาพของแมวและสุนัข พวกเขาใช้เปลือกสีเขียนบนภาพเพื่อการฝึกฝนในอนาคต.

“เราเล่นเกมส์อีกครั้งได้ไหม!” เด็กชายหนึ่งกล่าว. “เราสามารถเขียนเรื่องราวเล็กๆ ด้วยคำศัพท์ที่เราหาได้”

จึงเริ่มต้นการเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางของพวกเขา. พวกเขาเรื่องเราเกี่ยวกับว่าพวกเขาได้เดินตามลำธารไปถึงพื้นที่สวนหลวง พบสัตว์ที่มีมากมาย และได้พบแมวที่มีความมีฝีมือ. พวกเขาใช้ประโยคที่ง่ายต่อตัวเองเพื่อเอาเองเข้าใจเหตุการณ์นี้ เช่น:

“เราเห็นต้นไม้ใหญ่และดอกไม้เล็กข้างลำธาร.”“แมวกำลังเล่นกับสุนัขในหญ้า”

พวกเขาที่นำประโยคเหล่านี้ต่อกันเป็นเรื่องราวที่เรียบร้อย. พวกเขาอ่านเรื่องราวนี้ออกมาและรู้สึกตะลึงด้วยความเป็นเจ้าของ. ผ่านการปฏิบัตินี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้ฝึกทางการแสดงความคิดและความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาด้วย.

เมื่อความมืดเข้ามา เด็กๆ ก็เริ่มรวบรวมสิ่งของของพวกเขาเพื่อกลับบ้าน. ในใจของทุกคน พวกเขาได้ทิ้งทางวันที่มีความสุขสำหรับพวกเขาและคำศัพท์ที่พวกเขาได้เรียนรู้. พวกเขารู้ว่าคำศัพท์เหล่านี้จะเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางการเรียนภาษาของพวกเขา และจะสวนทางกับพวกเขาตลอดไป.

การเพิ่มความรู้

ในเส้นทางกลับบ้านเด็กๆ กำลังหายใจสนุกสนานกันเกี่ยวกับคำใหม่ที่เรียนได้ที่สวนวันนี้ พวกเขาแบ่งปันกันเรื่องหนึ่งกับหนึ่งในการหาหน้าหนึ่งของดอกไม้ที่ในกล้วยแฝง การฟังเสียงร้องของหนูสัตว์ที่ใต้เงาต้นไม้ และการสังเกตการ์ณ์หายนมที่เล่นน้ำที่ทะเลสาบ

“ทำไมถึงมันเป็นดายซี่ย์!” หมิ่นเห็นดอกไม้ที่บริเวณข้างถนนบอก

“ดายซี่ย์ ดายซี่ย์ มีกี่ใบ?” หลี่กอยู่ในความทรงจำเกี่ยวกับเกมตั้งตาและนับเลขที่ครูเรียนให้

“สาม สี่ ห้า หก!” หมิ่นนับด้วยนิ้วมือของเขาที่บินลอยบนอากาศ

“แล้วเราไปเห็นปลาในทะเลสาบ” หัวหมากมองไปที่ทะเลสาบบอก

“ปลา ปลา คุณว่ายน้ำไปที่ไหน?” หลี่ต่อเนื่องด้วยคำถาม

“ในน้ำ ในน้ำ” หมิ่นตอบด้วยรอยยิ้ม

เด็กๆ อยู่และเรียนคำศัพท์ของพวกเขาไปตามทาง มีเสียงประสานและการอึกอากาศของพวกเขาสวยงามลอยอยู่บนเส้นทางกลับบ้าน

ในทุกครั้งที่พวกเขาเจอกับสิ่งใดใหม่ พวกเขาจะหยุดลงและบรรยายมันด้วยภาษาอังกฤษ และพยายามใช้คำศัพท์ที่เรียนได้ในการสนทนา

“มองดูหนูหมู่ในต้นไม้!” หัวหมากมองไปที่หนูหมู่ที่กระโดดติดตามกันบนต้นไม้บอก

“หนูหมู่ หนูหมู่ ขึ้นลงและตกลง” หมิ่นละลองการกระโดดของหนูหมู่

“ทำได้ดีทุกคน!” ครูอยู่ห่างไกลเล่าย้ำ “จำไว้ว่าใช้คำศัพท์ใหม่ของคุณในการพูดประจำวัน!”

เด็กๆ ตอบด้วยการยืนยัน พวกเขารู้ว่าด้วยการฝึกซ้อมและใช้งานคำศัพท์อย่างต่อเนื่อง พวกเขาจะสามารถจับตามือภาษาอังกฤษได้ดีขึ้นและสนุกกับขั้นตอนการเรียนรู้ของพวกเขามากขึ้นด้วย ในเส้นทางกลับบ้านพวกเขาไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ใหม่ แต่ยังได้รับความยินดีและความประสบความสำเร็จที่มากมายด้วย