ในช่วงบ่ายที่อุ่นอุ้นนี้ สัตว์เลี้ยงลูกของทุกตัวหยุดยั้งการเดินทางการออกเดินทางของพวกเขา และกลับมาถึงบ้านของพวกเขาที่รีมะร้ายแรงแล้ว。แสงแดดเข้ามาผ่านหน้าต่างเพาะแก่ทุกๆมุมของห้องของบ้าน บรรยากาศของความรีมะร้ายของบ้านและหมุนไปมาในอากาศ。หนูตัวเล็ก หนูปอกเจริญ และหมีตัวเล็กเข้าร่วมกันนั่งบนเก้าอี้หลังที่สูง ขณะที่พวกเขามีชาติของแม่ที่เตรียมทานอาหารที่ระลอก และสร้างนิสัยเล่าประสบการณ์การออกเดินทางของวันนี้ของพวกเขา ศรีษะของพวกเขาติดตั้งด้วยความพึงพอใจและความดีใจ โดยดูเหมือนว่าโลกนี้มีอันตรายที่ไม่จำกัดเพื่อพวกเขาเท่านั้น
สัตว์เลี้ยงดังนี้เดินทางออกที่น่าตื่นเต้น
เดิมแก่นี้ มีเด็กหญิงเล็กที่ชื่อ ลิลี่ ที่ชอบไปหน้าหลังหนังสือเรียนมาก. เธอจะใช้เวลาหลายชั่วโมงเดินทางผ่านชั้นต่าง ๆ ของหนังสือที่มีทั้งหมดทั้งชนิดหนึ่ง. วันหนึ่ง เธอพบหนังสือแห่งที่มีอาคารเรียกตัวเธอ.
“สวัสดีค่ะ ลิลี่” หนังสือกล่าวด้วยเสียงอ่อนนวล, “ฉันคือหนังสือนำทางสู่ภาพรวมของโลก. คุณอยากเดินทางกับฉันไปเลยหรือไม่?”
ลิลี่ตาของเธอปลิ้นตัวออกเป็นรอยรัศมี. “ใช่ กรุณาตอบ!” เธอตอบ
หนังสือเปิดเส้นหน้าของมัน และลิลี่พบว่าตัวเธอตั้งอยู่ในสวนที่มีดอกไม้สวยงามและต้นไม้สูงในหนา. เธอเห็นใบเมล็ดบัลลี่หล่องลอยและหนูริมปาดผ่านกัน.
“สวัสดีค่ะ ฉันคือใบเมล็ดบัลลี่” ใบเมล็ดบัลลี่กล่าว, “คุณอยากเรียนรู้เกี่ยวกับดอกไม้ในสวนหรือไม่?”
“ใช่ กรุณา!” ลิลี่ตอบ
ใบเมล็ดบัลลี่นำลิลี่ไปเดินทางรอบสวน ชี้แจงชื่อของดอกไม้ที่มีในภาษาอังกฤษ. “นี่คือดอกหย่อม” ใบเมล็ดบัลลี่กล่าว, “และนี่คือดอกหยวก. และดูดอกดายซี่นี้!”
ขณะที่พวกเขายังคงเดินทางต่อ พวกเขาได้พบหนูชื่อเรมี. “สวัสดีค่ะ ฉันคือเรมี” หนูกล่าว, “คุณอยากเรียนรู้เกี่ยวกับต้นไม้ในสวนหรือไม่?”
“แน่นอน!” ลิลี่ยิ้มตายตายเกลียด
เรมีแสดงให้ลิลี่เห็นชนิดต้นไม้ต่าง ๆ อย่างเช่นต้นไม้แก้ว, ต้นไม้ตะโกนและต้นไม้ชะลาย. “ต้นไม้เหล่านี้สูงและแข็งแรงมาก” ลิลี่กล่าวด้วยความตื่นตระหนก.
ต่อมา พวกเขาได้พบหนูสัตว์ชื่อแซม. “สวัสดีค่ะ ฉันคือแซม” หนูกล่าว, “คุณอยากเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ในสวนหรือไม่?”
“ใช่ กรุณา!” ลิลี่กล่าว
แซมแสดงให้ลิลี่เห็นนก, หนูสัตว์และแม้แต่หนูปาโต. “นี่คือนกที่เรียกว่าโรบินและนี่คือนกที่เรียกว่าบลูเจย์” แซมชี้แจง. “และนี่คือเพื่อนของฉัน หนูปาโตทิลลี่”
ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มขึ้นตะวันตก หนังสือก็ปิดเส้นหน้าของมัน และลิลี่พบว่าตัวเธอกลับอยู่ในหน้าหลังหนังสือเรียน. เธอมองรอบและเห็นว่าหนังสือบนเหลืองเต็มไปด้วยรูปและคำศัพท์ภาษาอังกฤษ.
“ขอบคุณสำหรับการเดินทาง” ลิลี่กล่าวกับหนังสือ ที่กล่าวกับมันด้วยเสียงอ่อนนวลและแน่นอน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ลิลี่มาหน้าหลังหนังสือเรียนทุกวัน อ่านหนังสือและเรียนคำศัพท์ใหม่ในภาษาอังกฤษ. เธอชอบการเดินทางที่มีกับเพื่อนใหม่ของเธอในสวน และเธอรู้ว่าโลกเต็มไปด้วยประกายที่ควรจะได้เรียนรู้.
ตอนแรก: การเดินทางผ่านป่าเข้าไปที่หนึ่ง
เรามาถึงพื้นที่ป่าที่เป็นลับลับเลย ต้นไม้สูงยิ่ง แสงแดดที่ข้ามผ่านในกิ่งก้านของต้นไม้สร้างแบบแสงและเงาที่ทับทิ้งในพื้นดินเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา หนูสัตว์ย่อม กล้ายโลมา และหมีเลี้ยงลูกสาวสนุกสนานตรงมาลงตรงหน้าหลังเห็นดินที่มีดอกไม้สวยงามเจ็บเหนือ
หนูสัตว์ย่อมกล่าวว่า “ว่าย่างที่ดอกไม้นี้แสงงาม!” ในขณะที่กล้ายโลมากระโดดขึ้นต้นไม้ โหวตโหลดโหยะว่า “สีของดอกไม้ที่มีมากมาย!” พวกเขายังคงเดินไปตามหน้าต่างตะแลงและมาถึงที่สวนไม้ที่มีนกบานเสียง
หมีเลี้ยงลูกสาวชื่นชมโม้ว่า “นกตัวนี้เพาะเพียงร้องเพลงเกี่ยวกับเทศกาลใหม่ไหม?” หนูสัตว์ย่อมตอบว่า “อาจจะเพาะเพียงนั้น” พวกเขาตามเสียงของนกบานไปจนมาถึงแม่น้ำที่แจ่มใจ
ที่แม่น้ำ พวกเขาเห็นปลาบางตัวเลี้ยวเวียนเป็นกลุ่มในน้ำ กล้ายโลมาเอาไม้เล็กหนึ่งมาแตะอย่างอ่อนๆ ในน้ำ ปลาก็หลบเข้าไปหลังหินมากมาย หมีเลี้ยงลูกสาวยิ้มและบอกว่า “เราก็เล่นเกมซ่อนหลังกันได้เหมือนนี้!” พวกเขาตามแม่น้ำไปต่อจนได้เห็นอะไรน่าสนใจในหน่วยเวลาต่างๆ
ทุกครั้งที่มีลมหันมา ใบไม้หลังลำมากจะทับทิ้งเสียง หนูสัตว์ย่อมตรงนั้นจึงวิ่งว่า “คุณได้ยินเสียงไหมหรือไม่?” กล้ายโลมาและหมีเลี้ยงลูกสาวก็หันหูมากยิ่งที่ทันเอาจนได้ยินเสียงยิ้มหรือเสียงเล่นตลอดห่างไกลที่เหมือนมีใครในป่าเล่นเกม
พวกเขาตัดสินใจตามเสียงไปและไม่นานก็มาถึงที่บริเวณที่ว่างกว้าง ที่นั้นพวกเขาเห็นว่ามีเด็กหลายคนเล่นเกมซ่อนหลังด้วย เมื่อเด็กต่างหากเห็นสัตว์เลี้ยงลูกสาวมา พวกเขาตีเรียนมาชัดแจ้งและเชิญพวกเขามาเล่นด้วย หนูสัตว์ย่อมรับชาติอย่างดีและเดินทางกันไปเล่นกันตลอดช่วงบ่ายที่น่าสนุก
ในการเดินทางผ่านป่าครั้งนี้ หนูสัตว์ย่อมไม่เฉพาะจะได้พบภูมิที่งดงาม แต่ยังได้พบเพื่อนใหม่และเรียนรู้ที่น่าสนุกมากมาย พวกเขากลับมากับมองโลกที่เต็มไปด้วยความหวางที่จะมาอีกครั้งในการออกเดินทางที่ระลึกไว้งวดแล้ว!
สถานที่ที่สอง: พบสิ่งที่เขาหลังแม่น้ำ
หนึ่งบ่ายที่มีแสงอาทิตย์ที่มีความสวยงาม หนูสุนัข หนูเม็ดและหนูเลี้ยงได้มาถึงบริเวณหลุมทางเล็กที่เรียบง่าย พวกเขาตั้งหน้าต่อหน้ากันที่ชายแม่น้ำที่อยู่เป็นที่สงบ. น้ำในแม่น้ำนี้ชัดเจนทั้งหมดที่เห็นได้ชัดเจนลงใจ หินในน้ำที่มีสีสันของปลาต่างๆ ตกติดอยู่บนพื้นหิน และปลาต่างๆ กำลังเดินทางไปมาอย่างสงบสุขในน้ำ.
หนูสุนัขตั้งคำถามว่า “เรามองเห็นปลาที่มีสีสันที่งดงาม นั่นเป็นสีอะไรไหม?” หนูเม็ดสั่งส่งตากลับโต้ว่า “มีสีแดง สีฟ้า สีเขียว และยังมีสีดำด้วยเช่นกัน!”
หนูเลี้ยงรุนแรงเข้าไปในน้ำเพื่อจับปลาหนึ่งตัว ขณะที่เขาจับเขาบอกว่า “ฉันต้องการจับปลาสีแดงมาแสดงให้เพื่อนดู!” ขณะที่หนูเม็ดกล่าวว่า “เราเลยเล่นเกมเล็กน้อยนี้ด้วยเอย พบเพียงปลาสีมากที่สุดเพื่อใคร?”
จึงเริ่มต้นการเลือกปลาสีของพวกเขา. พวกเขาเดินไปตามชายแม่น้ำและมองเห็นหลุมหลายๆ บนหิน ซึ่งในแต่ละหลุมมีปลาสีต่างๆ พวกเขายังมองเห็นปลาบางตัวที่จะเปลี่ยนสีเมื่อมีแรงดึงดันจากกระแสน้ำ ที่น่าตื่นตระหนก!
หนูสุนัขหาสำเร็จปลาสีแดงหนึ่งตัว หนูเม็ดหาสำเร็จปลาสีฟ้าหนึ่งตัว และหนูเลี้ยงหาสำเร็จปลาสีเขียวหนึ่งตัว. พวกเขาปล่อยปลาที่พวกเขาหามาเข้าไปในน้ำอีกครั้งก่อนที่จะกลับมาต่อเดินทางของพวกเขา.
ขณะที่พวกเขาเล่นดี ลมเล็กน้อยพัดผ่าน ทำให้น้ำลาลายเข้าไปในน้ำและพาแสงอาทิตย์ลงไปด้วย ปลาบางตัวดูเหมือนจะดึงดูดโดยสง่างามที่สร้างขึ้นโดยสิ่งแวดล้อมที่ดีที่สุด.
ในที่สุด พวกเขาหาสำเร็จปลาสีมากพอที่จะกลับมาต่อเดินทางข้างหลังเขาทางชายแม่น้ำเพื่อบอกเพื่อนเกี่ยวกับพบการค้นหาของพวกเขา. พวกเขาเลื่อนเงินตัวอยู่ด้วยกันและแบ่งปันความค้นพบของพวกเขา สุดท้ายมีเสียงปลายและเสียงยิ้มร้องรั้วทางชายแม่น้ำ.
การท่องเที่ยวที่ชายแม่น้ำนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาได้ความรู้เกี่ยวกับสีต่างๆ แต่ยังทำให้พวกเขารู้สึกถึงความเวลาดีและความทรงจำที่น่ารักของธรรมชาติด้วย.
สถานที่ที่สาม: ลวงของถ้ำ
ฝายเดินเข้าไปในดินแดนที่มีเลือดหมอกมากมาย ต้นหน้าของหอมงวดดำดับ เหมือนมีหลายลับปิดกั้นในนั้น。หนูตะโกน、หนูปลายและหมีร่วมตายกันและตัดสินใจออกสำรวจหอมงวดนี้ที่ไม่เคยเคยเห็นมาก่อน。
พวกเขาเข้าไปในหอมงวดอย่างทะลุใจใจ พบว่าผนังหอมงวดทางด้านในเต็มไปด้วยหินประกอบที่มีรูปร่างแปลกประหลาด บางตัวเหมือนเห็บมงกุฎใหญ่ บางตัวเหมือนห่อผ้าบางกลมเล็กน้อย。หอมงวดชื้นและเย็น แสงที่เข้ามาจากทางปากหอมงวดทำให้พวกเขาสามารถเห็นหน้าทางที่พวกเขากำลังเดินไปได้。
ทันที มีเสียงร้องลงหลังจากนั้นจากภายในหอมงวด หนูตะโกนเสียงว่า “นี่คือหมีที่ร้องร้องไหวไหว” หนูปลายตอบกลับกลัวเกลียดว่า “ไม่ นี่คือลมที่เหนือพายุข้ามหิน”
พวกเขายังคงเดินต่อไป พบว่ามีเสียงที่แตกต่างกันมากมายในหอมงวด บางเสียงเหมือนน้ำตกลงบนหิน บางเสียงเหมือนมีสัตว์เล็กน้อยเล่นตลกเล็กน้อย
หมีหยุดลงและกลิ้งกลิ้งอากาศด้วยหน้าผากของตน และบอกกับความยินดีว่า “ที่นี่มีกลิ่นที่แตกต่างกันมากมาย ดูเหมือนว่าเราเข้ามาถึงโลกที่มีลึกลับ”
พวกเขาก็ยังคงเดินต่อไป พบว่ามีสายน้ำลึกลงในผนังหอมงวด น้ำชัดเจนเหมือนกระเป๋า และมีปลาเล็กลากลายน้ำอยู่ด้วย หนูตะโกนว่า “น้ำนี้มาจากที่ไหน?” ปลารยายยิ้มว่า “นี่คือห้วยของเรา มันไหลลงมาจากเนินเขาและรวมกันที่ที่นี่”
หนูตะโกน、หนูปลายและหมีใช้เวลาในหอมงวดและพบอะไรที่น่าตื่นเต้นมากมาย พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับเสียง、กลิ่นและน้ำ และมีความสนุกกับการออกสำรวจ ในที่สุด พวกเขาก็กลับไปตามทางที่เดินเข้ามา ติดตามและรับประสบการณ์ที่มีผลดีและสุขภาพมากมาย เพื่อที่จะเตรียมพร้อมสำหรับการออกสำรวจใหม่อีกครั้ง
สถานที่ที่สี่: บรรยากาศแห่งความประหลาดใจบนที่แหล่งแปรง
บนสวนหญ้ากว้างใหญ่ สัตว์เล็กๆ มาถึงสถานที่ที่สี่แล้ว ที่นี่มีชีวิตและอาศัยเป็นอย่างมาก ทะเลสวนสีเขียวของสวรรค์ขึ้นตาเห็นสะท้อน
แสงแดดส่องร่วงลงบนสวนหญ้า ก่อให้เกิดแบบแบ่งแยกแสงเงาบางกลุ่ม หนูตุ่นกระโดดตลอดหญ้า หูของมันหมุนอย่างเงียบๆ เหมือนที่มีความรู้สึกถึงปริมาณของหญ้าป่าเมืองแห่งนี้ สามัญชาติตกลงหาอาหารบนพื้นดิน มันหยุดลงเป็นชั่วคราว เจาะลึกลงไปในหญ้าด้วยเขาที่ชัดเจนเพื่อหาตัวปลาซาบดำที่ซ่อนอยู่
ทันทีที่มีเสียงร้องรับของสัตว์ปีกเสียงหวานติ่งได้ดึงดูดความสนใจของสัตว์เล็กๆ พวกเขาสวมตาเดินทางไปตามเสียงดังกล่าว แล้วพบกับหงส์เพียงงามตั้งอยู่บนต้นไม้ห่างไกล ร้องเพลงที่ดีเสียงมาก หมีเล็กตะลึงว่า “ดูเหมือนว่านี้คือหงส์ ที่ร้องเพลงดีมาก!” หนูตุ่นประหลาดว่า “หงส์ เรื่องที่ที่มีการร้องเพลงนั้นมาจากที่ไหนเป็นไหม?” หงส์ตอบว่า “เพราะนี่คือบ้านของผม ผมชอบที่จะร้องเพลงนี้ที่นี่ และแบ่งปันความสุขกับเพื่อนๆของผม”
บนหญ้าป่ามีสัตว์เล็กๆอีกมากมายที่ทำงานอยู่ในสิ่งมีชีวิตของตนเอง หมูหลังอยู่แล้วกันกินหญ้า ขนของมันทองเงาในแสงแดง นกบางตัวบินเหนือโดยเปิดเสื้อผ้า เสียงร้องของมันมีรายระบาด ก่อให้เกิดเสียงประสานงานที่สวยงาม
สัตว์เล็กๆ แบ่งปันความสุขกันในหญ้าป่า ชมเพศธรรมชาติที่ดีที่สุด พวกเขาพักและได้รับความสุขสำหรับชั่วโมงที่แล้วจนกระทั่งแสงแดงเริ่มเผยและคืนขึ้นมา พวกเขาจึงย้ายออกไปโดยที่รู้สึกอยากใจในสวนหญ้าที่น่าฝันนี้
การขุ่นเคืองบนหญ้าป่านี้ทำให้สัตว์เล็กๆ ได้รับความรู้ทางธรรมชาติมากมาย และรู้สึกถึงความเฉลิมฉลาดและความงามของธรรมชาติ พวกเขาตอบสนองว่าโลกเป็นสถานที่ที่มีประกายแห่งร้าย และหากพวกเรากล้าที่จะไปตรวจสอบ แล้วพวกเราก็จะพบปรากฏการณ์ที่ดีที่สุดมากมาย
ที่สถานที่ที่ห้า: กลับสู่บ้านที่ร้อนระลอก
เหมือนกันนี้ ตัวเล็กทุกตัวหลังจากที่เสร็จสิ้นการออกทะเลสาบของตนเอง ทั้งรุ่นพวกเสียงแสนเดือดและหนักแล้ว แต่ยังรู้สึกเพลิดเพลินกับความเจ็บปวดเสร็จงาน พวกเขาก็กลับบ้านแล้ว โดยที่ทุกอย่างในบ้านดูเหมือนจะอรรถนิยมยินดีต้อนรับพวกเขากลับมา
เมื่อหนูอุตสาหะเข้ามาที่บ้านแรก ก็ดีดตัวตกลงบนเสาหลังเขาทันที หมอมะงอกบินแฝงไปทางครัวเพื่อหาผลไม้ที่กิน และหมอมังกรยังโดยสงบสุขนั่งอยู่ในมุมหนึ่งของห้องครัว รำคาญกับประสบการณ์ของวันนี้
แม่เห็นว่าพวกเขากลับมา ก็จากครัวหาวไปด้วยผลไม้ที่สดและเมล็ดนมคาวหนาวหนึ่งฟอง และทั้งหลายมีอาหารหนึ่งตลอดเวลา และร่วมกันบอกเล่าเรื่องประสบการณ์ที่พวกเขาประสบวันนี้
“วันนี้ข้าพเจ้าเห็นหนูนกที่มากมายในป่า!” หนูอุตสาหะพูดเต็มไปด้วยความอิ่มใจ
“ใช่นะ เรายังเห็นหนูมะงอกเล็กหนึ่งที่เล่นกับข้าพเจ้าด้วย” หมอมะงอกบินแฝงเสริม
“ข้าพเจ้าได้หาพวกหินแปลกปลอมไว้ที่หลุมทุ่ง และยังได้ยินเสียงเจ้าหนูที่ริมหลุมทุ่งด้วย” หมอมังกรรับใจแล้วตอบ
แม่ยิ้มตามสัมภาษณ์ของพวกเขา แล้วได้นำหนังสือภาพเรื่องราวเล่าให้พวกเขาฟัง
“คุณรู้ไหม?” แม่พูดอย่างอ่อนไข “เหมือนพวกคุณ สุนัขดังกล่าวก็ชอบออกทะเลสาบ มันเคยเดินทางล้ายทางในป่าใหญ่ แต่มันไม่เคยสละ และในที่สุดก็กลับบ้านได้”
พวกเหมือนคุณฟังเรื่องนั้นอย่างเพลิดเพลิน และกลับก็ถูกปลุกใจโดยสุนัขดังกล่าวในเรื่อง พวกเขาตกลงกันว่าหนึ่งในข้องที่พวกเขาจะทำต่อไป คือจะเป็นรุ่นพวกที่กล้าหาญแบบสุนัขดังกล่าวในทุกวิกฤตี
ข้างคืนแล้ว ตัวเล็กทุกตัวรวมตัวกันตัวหนึ่ง โดยการน้ำมันและกลับเข้าที่ห้องนอนที่แข็งแกร่ง และกลับกันบอกต่อกันว่าข้าวนาน แล้วทั้งหลายก็หลับไปด้วยความหลับนิสัยอ่อนราวที่ไม่มีอะไรขัดขวาง บ้านนี้กลายเป็นฝายบ้านที่ทันที และก็เป็นแหล่งแรงบันดาลใจให้พวกเขาออกทะเลสาบเพื่อออกหน้ากับปัญหาทุกอย่าง
