โลกประมวล และ ราวประมวลทะเล ฝายเทศตะเบียน

ในโลกที่มีอันทรงพลังและมีอัศวินี้ ทะเลเป็นช่องทางที่ลึกลับและงดงามของมัน ที่นี่มีชีวิตมากมายที่มีลักษณะที่ต่างกัน ในจำนวนนี้มีประมวลที่มีอายุ 5 สายมือ ที่สามารถเดินทางเสรีในพื้นที่ทะเล และกลายเป็นส่วนหนึ่งที่จำเป็นของมหาสมุทรนี้。โปรดร่วมกันสำรวจโลกของประมวล และรับรู้พฤติกรรมและลักษณะของเขาโดยตรง

ปลา

1. ระหว่างฝันที่ทะเล– “วันนี้เป็นวันที่อากาศชัดใส และโทมและเพื่อนๆของเขาออกเดินทางท่องทะเลด้วยเรือ พวกเขาเห็นปลาสีสวยนวลนวลวิ่งรอบเรือ”- “ปลาใดที่มีหางยาวและอ่อนกระโดด คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันเป็นสีน้ำเงิน! ดูนานนี้ มีปลาสีน้ำเงินวิ่งใกล้เรือ”

2. นักท่องเที่ยวในสวนสัตว์– “โทมและเพื่อนๆของเขามาเยือนสวนสัตว์ พวกเขาเห็นงู แกะงู และโลมา งูเต้นเสียง แกะงูยืนคอและโลมาวิ่งตามกิ่งไม้”- “งูกินอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันกินใบ! ดูนานนี้ มีแกะงูกินใบจากไม้”

three. อาบน้ำที่หาดทะเล– “โทมและเพื่อนๆของเขาไปหาดทะเล พวกเขาสร้างหลังที่หาดและเล่นน้ำ พวกเขาเห็นกุ้งและหงส์ทะเล”- “หงส์ทะเลมีสีอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันเป็นสีขาว! ดูนานนี้ มีหงส์ทะเลสีขาวบินเหนือหาด”

4. ป่าชายแดนที่น่าตื่นตระหนก– “โทมและเพื่อนๆของเขาเดินทางเข้าป่าชายแดน พวกเขาได้ยินเสียงร้องของนก กุ้งเก็บ และเหล่าเฉลิม พวกเขาเห็นแกะ และหนู”- “กุ้งเก็บกำลังร้องเสียงอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันกำลังกำลังเรียก ‘ribbit! ribbit!’ ดูนานนี้ มีกุ้งเก็บร้องเสียงในต้นไม้”

5. รอบโลกด้วยรถไฟ– “โทมและเพื่อนๆของเขาเดินทางรอบโลกด้วยรถไฟ พวกเขาเห็นภูมิทัศน์และสัตว์ในแต่ละประเทศ”- “สัตว์อะไรที่รถไฟผ่านผ่านหน้าทุ่งจักรฟื้น? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันคือหมูป่า! ดูนานนี้ มีหมูป่าเดินรอบทุ่งจักรฟื้น”

6. ตลาดบริการเลี้ยง– “โทมและเพื่อนๆของเขาไปเยือนร้านขายสัตว์เลี้ยง พวกเขาเห็นสุนัข แมว นกและปลา สุนัขตะออน เมฆจะกลิ้ง นกหวานตะออน และปลาวิ่งน้ำ”- “เมฆกำลังร้องเสียงอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “มันกำลัง ‘meow! meow!’ ดูนานนี้ มีเมฆกลิ้งบนเทาของร้านขายสัตว์เลี้ยง”

7. ห้องสมุดแห่งความรู้– “โทมและเพื่อนๆของเขาไปห้องสมุด พวกเขาเห็นหนังสือ คอมพิวเตอร์ และชั้นหนังสือ พวกเขาอ่านหนังสือและเล่นเกมการเรียน”- “คุณใช้อะไรเพื่ออ่านหนังสือ? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “คุณใช้ตา! ดูนานนี้ โทมกำลังอ่านหนังสือและบอกเลือกคำในหน้า”

8. ร้านขายของเล่น– “โทมและเพื่อนๆของเขาไปร้านขายของเล่น พวกเขาเห็นบล็อก รถเล่น และตัวละครแอ็กชัน พวกเขาเล่นเกมและเลือกของเล่นที่พวกเขาชื่นชอบ”- “คุณทำอะไรกับรถเล่น? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “คุณขับมัน! ดูนานนี้ โทมกำลังขับรถเล่นรอบร้าน”

9. บ้านของนักท่องเที่ยว– “โทมและเพื่อนๆของเขาพักที่โรงแรม พวกเขาเห็นโทรทัศน์ โทรศัพท์ และเตียง พวกเขาดูโทรทัศน์ โทรศัพท์และนอน”- “คุณใช้โทรศัพท์สำหรับอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “คุณใช้มันเพื่อพูดกับเพื่อนๆ! ดูนานนี้ โทมกำลังโทรศัพท์ต่อครอบครัว”

10. สนามกีฬาแห่งดึงดูด– “โทมและเพื่อนๆของเขาไปสนามกีฬา พวกเขาเห็นลูกฟุตบอล ลูกบาสเกตและลูกแบดมินตัน พวกเขาเล่นเกมและสนุก”- “คุณทำอะไรกับลูกฟุตบอล? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “คุณตีมัน! ดูนานนี้ โทมกำลังตีลูกฟุตบอลและทำแต้ม”

11. โรงพยาบาลแห่งความรัก– “โทมและเพื่อนๆของเขามาเยือนโรงพยาบาล พวกเขาเห็นแพทย์ พยาบาลและคนไข้ พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับสุขภาพและความปลอดภัย”- “แพทย์ทำอะไร? คุณสามารถคาดเดาได้?”- “พวกเขาช่วยปราบปรามคนไข้! ดูนานนี้ แพทย์กำลังตรวจอุณหภูมิของคนไข้ด้วยเทมเพอร์เมอร์”

12. ภูเขาแห่งความสูง– “โทมและเพื่อนๆของเขาขึ้นภูเขา พวกเขาเห็นต้นไม้ และ…”

Turtleหน้ามงกุฎ

สัปดาห์รุ่งเรืองอย่างน่าตื่นตระหนก หนูสัวตัวหนึ่งรีบวิ่งตามระหว่างป่าและพบกับหนูหมอกหนุนเล็กที่กำลังอยู่นั่งและรับรองแดดบนแม่น้ำอย่างอ่อนๆ หนูสัวก็วิ่งเข้ามาพบและพูดด้วยเสียงที่อ่อนอายและยิ้มยิ้มตอบ:

“สวัสดีครับหนูหมอกหนุน! อากาศวันนี้ดีมากที่แล้ว มอระหว่างเราไปสำรวจด้วยกันไหม?”

หนูหมอกหนุนช้าๆ จับศีรษะขึ้นมายิ้มยิ้มตอบ:

“สวัสดีครับหนูสัว! ฉันรู้สึกอยู่หนักมากทีเดียว และอยากที่จะนอนที่นี่เรียบร้อยก่อนนะ”

หนูสัวช้าๆ ยอมรับและพูด:

“ไม่เป็นอะไรเลย ที่นี่นอนได้เรียบร้อย ฉันจะหาบางอย่างน่าสนใจมาแสดงให้เธอดู”

หนูสัวก็หาเจอกับพันธุ์ดอกสีสันประกอบที่ดีเหมือนพายุแก้ว และวิ่งกลับมาพูด:

“หนูหมอกหนุน มองดูนี่เลย! มีดอกดีงามมากมายที่ดูเหมือนลมฝนเมฃไฟ!”

หนูหมอกหนุนจับตามองตะวัน ให้เห็นดอกดีงาม:

“เว้นแล้วดีเหมือนนั้น! ขอบคุณหนูสัว!”

หลังจากนั้นหนูสัวก็หาเจอกับหมากบินที่ร่องรวงในกลุ่มดอก หนูสัวเอาหมากบินนั้นมาขนานหน้าหนูหมอกหนุน และพูด:

“หนูหมอกหนุน มองดูนี่มา หมากบินนี้ที่ร่องรวงเต้นในกลุ่มดอกนี้!”

หนูหมอกหนุนมองเห็นหมากบินและยกเตือน:

“ดูแน่นอนแล้วดีที่นี้! ขอบคุณหนูสัวที่ได้ให้ฉันเห็นบางสิ่งที่งามมากเช่นนี้!”

หนูสัวและหนูหมอกหนุนเฝ้าฝากและช่วยกันสนทนากันด้วยความยินดี และได้รู้สึกพบสิ่งงามในชีวิตประจำวันเล็กๆ ของตนตนเอง

Shark

เมื่อนั่นนี้ ในทะเลกว้างขวาง มีหมึกเล็กที่ชื่อว่าทิมมี่ ทิมมี่เป็นหมึกที่อดทนต่อความสนใจและชื่นชอบไปตรวจสอบดินแดนลึกลงใต้ทะเล. ในวันอาทิตย์แจ่มแจงหนึ่ง ทิมมี่ตัดสินใจที่จะเดินทางออกเพื่อหาหญ้าแครอลทองแห่งประมาณ ซึ่งกล่าวกันว่าเมื่อมีคนหากหาถึงนั้น จะได้รับความประสงค์เอง

ทิมมี่เลี้ยวตัวไปดู และเห็นหมึกปลาที่เล่นงานอยู่เด็ดขาด “สวัสดีหมึกปลา! คุณมาที่นี่เพื่อช่วยผมหาหญ้าแครอลทองไหม?” ทิมมี่ถาม

หมึกปลายืนยันและเลี้ยวตัวมาข้างทิมมี่ นำเขาผ่านกระแสทะเลของทะเล. พวกเขาผ่านเข้าไปในกลุ่มปลาที่จัดตัวเป็นวงกลม ทิมมี่ได้รับความรู้ว่านี่เป็นวิธีพิเศษของพวกเขาเพื่อปกป้องตัวเองจากนักล่า

เริ่มต้นจากการเดินทางต่อไป พวกเขาเดินทางมาถึงแมนตาเรย์ที่กำลังหล่อลงทะเลอย่างอรรยาบรรณ. แมนตาเรย์บอกกับทิมมี่เกี่ยวกับความสำคัญของการรักษาทะเลให้สะอาดและสุขภาพดีสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่มีชีวิตอยู่ในทะเล

เริ่มต้นจากการเดินทางลึกลงมายังทะเล พวกเขาถึงถึงถ้ำลึกที่ซ่อนเร้น ในในถ้ำนั้น พวกเขาพบแผนที่ที่แสดงตำแหน่งของหญ้าแครอลทอง. ทิมมี่และเพื่อนใหม่ของเขาตามแผนที่และสุดท้ายก็มาถึงทะเลสาบที่มีหญ้าแครอลทองปลูก

ที่นั้น ในใจกลางทะเลสาบ พวกเขาเห็นหญ้าแครอลทองที่มีแสงวาบวาน. ทิมมี่น่าตื่นเต้นเกินไปจนได้ยินยอมที่จะสั่งความประสงค์ของตน. แต่ก่อนที่เขาจะสิ้นสุดการสั่งความประสงค์ มีเงาใหญ่ผ่านเหนือตัวเขา. นั่นคือกุ้งทะเลขนาดใหญ่ที่กำลังมองหาอาหาร

ทิมมี่และหมึกปลา พร้อมกับแมนตาเรย์ ได้ทำงานร่วมกันเพื่อทำให้กุ้งทะเลหลีกเลี่ยงไปและปกป้องหญ้าแครอลทอง. พวกเขาใช้ความแข็งแกร่งและสมองของตนเองร่วมกันเพื่อทำให้กุ้งทะเลหลีกเลี่ยงไปและปกป้องหญ้าแครอลทอง

ในที่สุด ความประสงค์ของทิมมี่ก็ถูกตอบสนอง. หญ้าแครอลทองกลางวงเพิ่มเป็นแสงมากยิ่งขึ้น และทิมมี่รู้สึกอารมณ์ดีและมีความยินดีในหน้าใจ. เขารู้ว่าการเดินทางนี้ไม่ได้เพียงแค่หาหญ้าแครอลทอง แต่ยังเกี่ยวข้องกับการได้มีเพื่อนใหม่และเรียนรู้ว่าการทำงานร่วมกันเพื่อปกป้องทะเล

และดังนั้น ทิมมี่ หมึกเล็ก ก็กลับบ้านไปด้วยความยินดีและความรู้และที่เรียนรู้ใหม่ เตรียมตัวที่จะแบ่งปันการเดินทางของเขากับคนอื่น และยังคงเดินทางเพื่อค้นหาเอกภาพที่ทรงอาศัยของทะเลต่อไป

Dolphinหมวดหมู่สัตว์ปลาวาฬ

บนชายหาดที่มีแสงแดดอมแสดงไปแล้ว หมายปลาวาฬชื่อ Dolphin กำลังลอยเล่นอย่างเสรีในน้ำสวยงามเช่นนี้。Dolphin มีความระแก่และรักการเข้าใจผู้คน โดยเฉพาะกับเด็กๆที่มาเล่นบนชายหาดนี้。

วันหนึ่ง Dolphin ได้รับรายงานว่ามีกลุ่มเด็กๆที่จะมาเล่นบนชายหาดนี้ มันเป็นที่ที่มันชอบอย่างมาก ดังนั้น Dolphin จึงตัดสินใจที่จะทำของรางวัลเฉพาะสำหรับเด็กๆเหล่านั้น。

Dolphin ได้รออยู่ในพื้นที่น้ำขาวก่อนจะมีเด็กๆมาถึง。เมื่อเด็กๆเห็น Dolphin มันก็ตกตะลึงและรีบรีบรอดหน้ามายังชายหาด。Dolphin ใช้หางของตนเองแทะน้ำเป็นแบบทำให้เกิดลูกขวายสวยงาม ในทันทีนี้ก็เหมือนกับที่มันกำลังเรียกดูว่าเด็กๆอยู่ที่ไหนละ。

เด็กๆเรียกกันรอบวง Dolphin แล้ววางคำถามกันว่า: “Dolphin คุณมาจากที่ไหน? คุณเรียกมาเล่นกับเราเพราะอะไรบ้าง?”

Dolphin ใช้ปลายเท้าของตนเองแสดงข้อความในน้ำ เหมือนกับที่มันกำลังบอกว่า: “ฉันมาจากโลกน้ำที่แหละหลายอย่าง ฉันต้องการจะเป็นเพื่อนกับคุณและค่อยๆ นำคุณไปสำรวจความทรงจำของทะเล.”

เด็กๆฟังแล้วยิิกยิิกมากขึ้น พวกเขาตัดสินใจที่จะเล่นเกมกับ Dolphin ด้วยตัวเองกับที่Dolphin ชื่นชมของเขาว่า: “เราจะเล่นเกมง่ายๆ คือ เราจะพูดชื่อของสัตว์ทะเลและDolphin จะแสดงการเคลื่อนไหวเหมือนสัตว์นั้น.”

เด็กๆในหนึ่งคนบอกว่า: “Fish!” แล้ว Dolphin ก็หล่นขึ้นมาบนพื้นน้ำ แสดงการเล่นแบบปลาขณะกล่องขวางตัวออกมายังบนน้ำ เด็กๆทุกคนต่างยิิกยิิกมากเช่นนั้น。

หญิงเด็กคนหนึ่งบอกว่า: “Turtle!” แล้ว Dolphin ก็แสดงการเคลื่อนไหวเหมือนหนูปากหมด ดังนั้นเด็กๆก็รู้สึกดีด้วยความมากะเกลียดนี้อย่างมาก

เด็กๆจำนวนมากเริ่มพูดชื่อสัตว์ทะเลต่างๆออกมาแล้ว Dolphin ก็เล่นตามละแวกไปตามละแวก ทั้งดีๆ อย่างเหมือนกัน

แล้วด้วยความมากะเกลียดดังนั้นเด็กๆและDolphin ก็เล่นกันอย่างดีๆ พวกเขาไม่เฉพาะได้เรียนรู้มากยิิกเกี่ยวกับทะเล แต่ยังได้รู้ว่าทางเรียบช่วยทำการช่วยเหลือสัตว์เพื่อนของเราด้วย

ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตกตะวันไปแล้ว เด็กๆและDolphin ก็ต้องหยุดตัวและกลับคำนึงกัน Dolphin ยังปฏิญาณว่าจะมาเยือนบนชายหาดอีกครั้งอีกครั้งด้วย ซึ่งเด็กๆก็กลับบ้านด้วยความสุขและความรู้ที่มากมาย ขอรอการสำรวจรวมกันในครั้งต่อไป

ดาวเทียม

ในทะเลลึกห่างไกลมีที่นี่เกาะชามฝันสีสันสวยงาม ที่นี่มีปลาสาวมีชื่อว่าเพื่อนสัมพันธ์ที่สนิทอยู่ด้วยตัวสาวสีสันสวยงามที่มีหลังขางหลากหลายสี พวกเขาสามารถเดินได้ง่ายต่อในทะเลลึก

วันหนึ่ง ปลาสาวเล็กชื่อโปโปกำลังเล่นอยู่ในบริเวณเกาะชามฝัน ทันทีที่โปโปพบเห็นหงษ์ทองเหลืองหนึ่ง โปโปจึงขยับหลังขางของตนเพื่อจะจับหงษ์นั้น แต่หลังขางของโปโปถูกของหงษ์นั้นจับติดอย่างแข็งง่าย

“อ่อยๆ!” โปโปกลับและร้องดัง

ขณะนั้น ปลาสาวใหญ่ชื่ออาลามาจากทางห่างไกลเข้ามา เมื่ออาลาเห็นตัวโปโปที่เจ็บปวด จึงใช้หลังขางของตนเพื่อจับหงษ์นั้นและปล่อยหลังขางของโปโปออกมา

“ขอบคุณอาลา!” โปโปกล่าวด้วยความรู้สึกขอบคุณ

อาลายิ้มและตอบว่า “ไม่มีอะไร โปโป เราเป็นเพื่อนนะ”

ตั้งแต่วันนั้น เพื่อนสัมพันธ์โปโปและอาลาก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด พวกเขาก็ไปเดินทางค้นหน้าใหม่ในทะเลลึก พบสิ่งที่น่าสนใจมากมาย บางครั้งพวกเขาก็ได้พบปลาสาวอื่นๆ และเล่นเด็ดขาดกัน และเรียนรู้กัน

วันหนึ่ง โปโปบอกอาลาว่า “อาลา ทำไมหลังขางของคุณเป็นสีน้ำเงิน แต่หลังขางของฉันเป็นสีเหลือง?”

อาลายิ้มและตอบว่า “เพราะหลังขางของเราสะท้อนสีของน้ำที่รอบตัวเรา โปโป หลังขางของคุณเป็นสีเหลืองเพราะคุณมีชีวิตอยู่ในแสงแดด และสะท้อนสีแสงแดด”

โปโปได้ยินและรู้สึกน่าสนใจมาก โปโปต้องการทดลองด้วย ดังนั้น อาลาก็นำโปโปไปที่ที่มีแสงแดดที่แข็งแกร่งเพื่อให้หลังขางของโปโปสะท้อนสีแสงแดด

ไม่นานหลังจากนั้น หลังขางของโปโปก็กลายเป็นสีน้ำเงิน โปโปรู้สึกดีและรู้สึกเหมือนมีตัวเองที่ดูงามขึ้น

ตั้งแต่นั้นมา โปโป อาลา และเพื่อนๆของพวกเขาก็มีชีวิตดีและสนุกสนานกันทุกวัน และสนุกสนานกับสวรรค์ทะเลลึก