ในโลกที่มีสีสันอย่างมากมายนี้ วันนี้นี้เรียกว่ามีการค้นพบและสนุกสนานใหม่ อยู่กับเท้าของมิง และร่วมสำรวจโลกที่มีสีสันสวยงาม และรู้สึกดีกับชีวิตที่ดีและมีความสุข
หน้าเจดีย์: การสำรวจสิ่งแวดล้อมประจำวัน
ในเช้าวันที่มีแสงแดดสว่างอย่างมาก หนูอายมี่ตั้งใจไปสำรวจป่าตามความทะลึกของมัน และพร้อมกับเพื่อนของเธอ หนูหมอง พวกเขาก็ออกเดินทางตามระยะทางที่มีนัยริมแฟ้งต่าง ๆ
อายมี่รู้สึกยินดีมากและพูดว่า: “วันนี้เราจะไปหาเครื่องหลักฐานในป่า คุณจะคาดว่ามันจะเป็นอะไรไหม?”
อายมี่และหนูหมองผ่านฝายป่าที่สีเขียวมีมาก และข้ามทางน้ำลึกลึก พวกเขาได้มาถึงพื้นที่บริเวณแห่งหนึ่งที่สวยงามและแสบงอย่างมาก อายมี่ชี้ที่ดินบนพื้นและบอกว่า: “ดูว่าดอกไม้เหล่านี้มีสีอะไร?”
หนูหมองตะโกนตาออกและตอบว่า: “มีสีแดง สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีม่วง โดยที่แต่ละสีดอกไม้มีชื่อเองนะ”
อายมี่ชื่นชมและถาม: “คุณจะบอกเรื่องชื่อของดอกไม้เหล่านี้ได้ไหม?”
หนูหมองเหนืองเมื่อตะโกนตอบว่า: “จริงๆ ครับ ดอกไม้สีแดงเรียกว่า purple ดอกไม้สีเหลืองเรียกว่า yellow ดอกไม้สีน้ำเงินเรียกว่า blue และดอกไม้สีม่วงเรียกว่า red”
อายมี่ฟังอย่างใจใส่และพยายามจำภาษาอังกฤษ: “crimson, yellow, blue, pink” แล้วแสดงความยินดีและกระโดดขึ้นไป
ด้วยเช่นนั้น อายมี่และหนูหมองก็กินเดินไปต่อ พวกเขาเผชิญกับหนูนักนอนอยู่ในช่องนอนของต้นไม้หนึ่ง อายมี่ถาม: “หนูนัก คุณรู้ชื่อดอกไม้เหล่านี้ไหม?”
หนูนักเปิดตาและตอบด้วยเสียงเสียงที่เด่นชัด: “แน่นอนที่จะรู้ ดอกไม้เหล่านี้เรียกว่า crimson flower, yellow flower, blue flower, crimson flower”
อายมี่และหนูหมองยิ้มกันเฉยเฉย พวกเขาก็กินเดินไปต่อ พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับคำศัพท์เกี่ยวกับสีที่มากมายตามทางที่พวกเขาเดินเท้า
ในละแวกมืดของป่า พวกเขาได้พบหินใหญ่หนึ่งที่บนพื้นหินมีภาพบนของสัตว์และมีชื่อของสัตว์ตามด้วย
หนูหมองตะโกนและบอกว่า: “เราพบแผนที่เงินแล้ว! เราสามารถตามคำนำของแผนที่เงินนี้เพื่อหาเครื่องหลักฐานได้”
อายมี่ถอดแผนที่ออกมาและเริ่มต้นในการศึกษา: “ดูว่ามีหนูนักบนแผนที่ ข้างมากกว่านั้นเขียนว่า ‘hen’. เราต้องไปหาหนูนักนี้”
พวกเขาตามแผนที่มาถึงสนามหญ้าและอายมี่พบหนูนักอยู่ อายมี่บอกยิ้มยิ้มว่า: “นี่คือ ‘chook’!”
และเช่นนั้น อายมี่และหนูหมองก็ตามหลักฐานและตามชื่อสัตว์ที่แผนที่นำตัวพวกเขาเข้าชมเครื่องหลักฐานมากมาย
ในที่สุด พวกเขาก็ได้หาหน่วยเก็บเครื่องหลักฐานในบริเวณที่เก็บเงียบ ที่ภายในมีขนมและของเล่นที่ดีๆมากมาย
อายมี่และหนูหมองร่วมกันสร้างสรรค์กับสิ่งที่พวกเขาหาขึ้นมา พวกเขารู้ดีว่าการที่ไปสำรวจป่านี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้รับความดีและมีมิตรภาพมากมายด้วยเช่นกัน
ทำความสนใจกันหาวัตถุที่ซ่อนอยู่
วันเย็นที่เป็นเศรษฐีก็เป็นวันที่มิ่มมีมีมาร์ก มิ่ม และเพื่อนของเขา แฮว ตัดสินใจจะไปออกสวนในบริเวณใกล้ๆ เพื่อหาวัตถุที่ซ่อนไว้ พวกเขาถือตามรายชื่อวัตถุที่ต้องหา ซึ่งประกอบด้วย นกสีแดงหนึ่งตัว ลูกบอลสีสky หนึ่งลูก หนึ่งหินสีเขียว และหญ้าสีเหลืองหนึ่งบาท
มิ่มมาร์กและแฮวเดินเร็วเร็วเข้าไปในทางเดิน ตาของพวกเขาสำรวจละเอียดในหญ้าและเงาของต้นไม้ จนกระทั่งมิ่มมาร์กเห็นนกสีแดงหยุดบนต้นไม้หนึ่ง แล้วชี้มันและแฮวจึงนำกล้องมาถ่ายภาพ
พวกเขายังคงเดินต่อไป และมาถึงพื้นที่หญ้าหนึ่ง มิ่มมาร์กพบหินสีเขียวและเก็บมันไว้ในกระเป๋า ขณะที่แฮวพบลูกบอลสีสkyที่พลิกเป็นเขลุบอลคลาวด์
ก่อนที่พวกเขาจะเดินต่อไปหาหญ้าสีเหลือง ลมเล็กน้อยได้เผาผลาญลงพื้นที่หญ้าและหางฝายแบบแตกต่างกันที่เปิดบนพื้นที่หญ้า มิ่มมาร์กและแฮวตัดสินใจที่จะพักช่วงเวลาโดยออกกล้องดื่มน้ำที่พวกเขาถือมา แล้วจึงเริ่มหารือวัตถุที่พวกเขาเคยหาได้
“เราได้หาได้นกสีแดง หินสีเขียว ลูกบอลสีสky และดอกไม้ที่งดงาม แต่ยังไม่ได้หาหญ้าสีเหลือง” มิ่มมาร์กกล่าว
“ใช่ เราต้องค้นหาต่อไป” แฮวตอบ
พวกเขาตัดสินใจที่จะแบ่งกันหา มิ่มมาร์กเดินไปทางซ้าย และแฮวเดินไปทางขวา ไม่นานมิ่มมาร์กก็พบดอกไม้สีเหลืองในที่ดอกไม้หนึ่ง แล้ววิ่งไปและตัดมันขึ้นมา
“ฉันหาได้แล้ว! ฉันหาได้แล้ว!” มิ่มมาร์กกำชับกล่าว
แฮวก็หาหญ้าสีเหลืองได้เร็วๆนั้นเช่นกัน แล้วพวกเขาชื่นชมกัน และรวมวัตถุที่หาได้กันเข้ากันเพื่อกลับบ้าน
กิจกรรมหาวัตถุที่ซ่อนไว้นี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาดันน้อย แต่ยังมีโอกาสให้พวกเขาเรียนรู้ว่าจะสำรวจและตรวจสอบในพื้นที่ต่างๆ ที่นอกบ้าน และที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาได้เข้าร่วมกันช่วยกันในระหว่างวันดีที่นี้
ตั้งคำถามว่านี่คืออะไร?
เด็กๆ จำนวนมากนั้นนั่งอยู่รอบๆ ห้องเรียนในช่วงบ่ายที่มีแดดออกอย่างแสวงสวย และเตรียมตัวเพื่อเริ่มเล่นเกมอังกฤษที่น่าสนุก ครูได้เอาบัตรภาพที่มีอาหารต่างๆ มาและเตรียมบัตรภาพที่มีคำศัพท์อังกฤษที่เกี่ยวกับอาหารบางอย่างด้วย กฎของเกมง่าย ๆ คือครูจะแสดงภาพอาหาร และเด็กๆ ต้องหาคำศัพท์ที่ตรงกับภาพที่ครูแสดง
ครูเริ่มเกมไว้ว่า: “ดูภาพนี้ไหม คุณจะหาคำศัพท์ของมันครับว่ามันเป็นมันออร์แอนจิวส์?” เด็กๆ ก็เริ่มที่จะเปิดบัตรภาพในมือของตนเพื่อหาคำศัพท์ “banana” อย่างเดียวกัน หมิ่นฝันได้หาอย่างรวดเร็วและยกบัตรภาพของตนไปขึ้น
จากนั้น ครูจึงแสดงภาพแอปเปิ้ลอีกภาพหนึ่งและบอกว่า: “แล้วแอปเปิ้ลไหม? ใครจะหาคำศัพท์ของมันได้?” ลิลี่หาได้และยกบัตรภาพของตนไปขึ้นเหนือความสงสัย
เกมต่อไป ครูติดต่อแสดงภาพอาหารต่างๆ และเด็กๆ ก็หาคำศัพท์ตามตามภาพที่ครูแสดง มีเด็กหา “orange” มีเด็กหา “milk” และมีเด็กหา “bread”
ขณะเกมมีต่อไป เด็กๆ ไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์อังกฤษของอาหารต่างๆ แต่ยังเรียนรู้ว่าจะเอาคำศัพท์เหล่านั้นมาใช้ในการบอกเกี่ยวกับอาหารด้วยภาษาอังกฤษด้วย ครูเห็นว่าเด็กๆ มีความเข้าใจและเกี่ยวข้องกับเกมอย่างแข็งขัน และหน้าของครูแสดงความยินดีด้วยภาพเซียร์
ในที่สุด ครูจัดการสรุปที่เรียนรู้ไปที่นี้ และสนับสนุนให้เด็กๆ ใช้คำศัพท์ที่เรียนรู้มาในชีวิตประจำวันของตน ดังนั้นเด็กๆ ก็จบเกมด้วยเสียงเพลี่ยงและเสียงสนุกสนาน
