เด็กในบ้านชนบทไปร้านหนังสือต่างประเทศที่อยู่นอกเมือง

ในบ่ายและวันนึงที่มีแสงอาทิตย์เมฆตกเท็บตรง,เด็กชายนายมีมาที่ร้านหนังสือที่มีความสนุกสนานต่อเด็กๆ ร้านหนังสือที่มีหนังสือมากมายและทั้งเรื่องราว หนังสือวิทยาศาสตร์และหนังสือมัณฑ์ที่มีหลากหลายมากที่ทำให้เด็กชายมีการเลือกและพอใจตาเป็นอย่างมาก。นายมีเด็กสนุกเสียใจที่หลุดหลวงอยู่ระหว่างหน้าหนังสือในรายการตามหาหนังสือที่เขาชื่นชอบมากที่สุด。

เด็กเข้าร้านหนังสือ

เริ่มต้นของเรื่องเล่าเกี่ยวกับเด็กที่ไปเที่ยวสวนสัตว์

เมื่อเริ่มต้นของสมัยหนึ่ง มีเด็กชายหนึ่งติดชื่อว่าทอม. ทอมรักสัตว์และมีความฝันที่จะไปเยี่ยมสวนสัตว์. ในเช้าวันแห่งแสงแล้ง พ่อแม่ของทอมพาเขาไปยังสวนสัตว์ในเมือง ซึ่งอยู่ห่างไปได้ไม่กี่รอบรถบัส.

เมื่อพวกเขาถึงสวนสัตว์ ตาของทอมได้มีความเข้มข้นด้วยความตื่นเต้น. สวนสัตว์มีป้ายสีสันสดใสที่ข้อความว่า “ยินดีต้อนรับ” ในภาษาอังกฤษ. พวกเขาเดินผ่านประตูและเห็นกลุ่มแรงโบวี่. “ดูว่าไหน!” ทอมตะโกน. “พวกมันงามมาก!”

ต่อมา พวกเขาไปเยี่ยมที่บริเวณเสือโลมา. หมวดเสือโลมาหนึ่งตัวใหญ่กำลังทิ้งน้ำด้วยหางของมัน. “เห็นนั่นไหม!” ทอมพูด. “มันเหมือนปืนน้ำใหญ่!”

พวกเขาก็ก้าวไปด้วยต่อในการเดินทางของพวกเขา ไปเยี่ยมที่บริเวณเสือโลมา, แกะหงส์, และหมี. สัตว์ทุกตัวหนึ่งเป็นที่น่าสนใจมากกว่าที่เดิม. ทอมเรียนรู้ชื่อสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษและยังพยายามจำเสียงของพวกมันด้วย.

เมื่อพวกเขาเดินผ่านที่ทับเปล่างสัตว์ปลายทะเล ทอมเห็นหงส์ปลายทะเลหนึ่งเดินมาที่เขา. “สวัสดีหงส์!” เขาพูด. หงส์ปลายทะเลชมเขาแล้วก็เดินกลับไปที่เพื่อนของมันกัน.

ในที่สุด พวกเขาถึงที่เล่น. ทอมเล่นบนสวิงส์, สลไอด์ และเซียสเวส์. เขายิ้มยิ้ม และปลอกหน้าด้วยความดีใจที่อยู่รอบๆ กับสัตว์และเพื่อนๆ ของเขา.

ขณะที่เขาต้องกลับบ้านแล้ว ทอมรู้สึกเศร้าที่จะลาสวนสัตว์. “ฉันอยากมาที่นี่อีกครั้ง!” เขาพูดให้พ่อแม่ของเขา. “นี่เป็นวันที่ดีที่สุด!”

และดังนั้น ทอมกลับบ้านด้วยใจที่ดี รู้ดีว่าเขาจะมาเยี่ยมสวนสัตว์อีกครั้งในเร็ววัน.

ภาพพนักงานร้านหนังสือนำเด็กไปยังช่องหนังสือ

แน่นอนว่าคุณต้องการให้ฉันแปลเนื้อหาดังกล่าวเป็นภาษาไทย ตามนี้คือข้อแปล:

แรงใจใส่ยิ้มทางอาทิตย์แสดง เด็กหญิงเอมี่เดินเข้าไปในห้างรวมหนังสือที่มีความรู้สึกอุดมสมบูรณ์ ซึ่งไหม้ด้วยน้ำมันมวลกายที่มีกลิ่นฝันดอกไม้ไม่รู้จัก และเหนือจากนี้มีหนังสือหลากหลายประเภท เช่น นิทานประมาง ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และอื่น ๆ

เอมี่มีความเด่นชัดต่อหน้าเหล่าที่มีการวาดสัตว์ และเจ้าหน้าที่ขายหนังสือที่หลงล่วงยินดีเห็นตาเอมี่ จึงเดินมาขอบคุณ

เจ้าหน้าที่: ,!。?

เอมี่: ,。

เจ้าหน้าที่: ,。!

พวกเขาก็เดินไปที่เหล่าหนังสือ และเจ้าหน้าที่เลือกหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ทะเล และชี้ตัวสัตว์ที่วาดบนหุ้มหนังสือที่เด่นชัด

เจ้าหน้าที่: ดูจับ นี่คือหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ทะเล มีสัตว์ปลาวาฬน่ารักนี้

เอมี่: ,。。

เจ้าหน้าที่: ,。,。

เอมี่: ?

เจ้าหน้าที่: ,、、。。

เอมี่: ,。

เจ้าหน้าที่: ,,。,。

เอมี่: ,!

เจ้าหน้าที่,。,,。

เจ้าหน้าที่: ,!,。

เอมี่: !。

เจ้าหน้าที่: ,,。

เอมี่: ,!

。,。

ฝายเด็กอ่านหนังสือ

บริเวณช่วงบ่ายที่แสงแดดระใจ เด็กชายคนหนึ่งรู้สึกกะทันหันเมื่อเขาเข้าไปในร้านหนังสือ。ร้านหนังสือเต็มไปด้วยหนังสือที่หลากหลายประเภท และชั้นหนังสือติดโดยคลางเต็มไปด้วยหน้าปกสีสันตากตายุทธ์ ในขณะที่เด็กชายมองตัวรอบๆ ตาของเขาสว่างเต็มไปด้วยความสนใจ

เขาเดินไปที่ชั้นหนังสือเกี่ยวกับเรื่องที่มีสัตว์ และเก็บหนังสือที่ดูมีน่าสนใจมากอยู่เรียกกัน แล้วเปิดหน้าเล็กน้อยและเริ่มอ่านเล็กน้อย ท่าอ่านของเขาสนุกสนานและเรียกเชิญให้เห็นด้วยด้วยการเอาเมาขึ้น

ในขณะที่เจ้าของร้านหนังสือเดินมาข้างหน้าและยิ้มอย่างอ่อนไหลบอกว่า “สวัสดีครับ เด็กชาย คุณชอบหนังสือนี้ไหม?”

เด็กชายจับตาขึ้นมาและตอบอย่างน่าตื่นเต้นว่า “ใช่นะครับ! หนังสือนี้มีสัตว์มากมาย และเรื่องของพวกเขาเรียบร้อย”

เจ้าของร้านหนังสือสมมติว่า “หนังสือนี้มันมีความมากมายที่สนุกให้คุณอ่าน หากคุณชอบสัตว์ ที่นี่มีหนังสืออื่นๆ ที่คุณอาจจะชอบด้วย”

เด็กชายได้ยืนยันและเริ่มเล็งอย่างละเอียดต่อหนังสืออื่นๆ ที่มีอยู่ในร้าน และเก็บหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ที่อาศัยอยู่ในทะเลมาอ่าน หนังสือนี้มีภาพวาดงามและการอธิบายที่มีความสนใจมาก และเด็กชายก็แสดงออกด้วยการจำลองเสียงของสัตว์ที่อยู่ในหนังสือ

เจ้าของร้านหนังสือยิ้มและบอกว่า “ดูเหมือนว่าคุณสนใจสัตว์มากเกินไปนะ! ถ้าคุณเห็นด้วย ผมจะบอกเรื่องเกี่ยวกับหงส์ได้ ไม่?”

เด็กชายตอบอย่างน่าตื่นเต้นว่า “ใช่นะครับ! ผมรักการฟังเรื่องมาก!”

เจ้าของร้านหนังสือเริ่มบอกเรื่องเกี่ยวกับหงส์ที่มีปีกสีขาวที่กำลังตามล่าเรื่องราวในสวนสาธารณะ ในขณะที่เด็กชายสนุกมากและยังเรียกขายของเจ้าของร้านหนังสือด้วยคำถามที่ติดตามเรื่องที่บอกอยู่ และเจ้าของร้านหนังสือบอกเรื่องให้เขาได้ด้วยความเป็นกล้าหาญ

เมื่อเรื่องจบลง เด็กชายบอกว่า “เรื่องนี้น่าเยี่ยมมากเลย! ผมต้องการจะมาที่ร้านหนังสือนี้อีกครั้งเพื่อฟังเรื่องที่มีความสนใจ”

เจ้าของร้านหนังสือยิ้มอย่างอ่อนไหลบอกว่า “ตามแนวทางนี้เองเด็กชาย ร้านหนังสือเสมอต้องรับคุณต้อนรับเข้ามา และถ้าคุณต้องการหนังสืออะไร คุณเข้ามาบอกผมได้เลย”

เด็กชายเห็นด้วยและบอกขอบคุณกับทั้งหมด แล้วเก็บหนังสือที่เขาได้หาใหม่และรู้สึกดีเต็มที่ออกจากร้านหนังสือ

เด็กเลือกหนังสือที่ต้องการซื้อ

หนึ่งบ่ายแห่งฝันที่ชัดแจ่ม วัยนอกยืนอนากหน้าคลุมแบบหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ ตาของเขาทวดเปลวประกายความสนใจ และเขาโปงโดนหน้าปกของหนังสือเป็นอันด้วยความหวังใจที่จะหาอะไรบางอย่างของนาทีดังกล่าว จนกว่ามือของเขาจะหยุดอยู่บนหนังสือหนึ่งที่มีภาพสัตว์ที่หน้าปกที่เรียกว่าหนังสือภาพสัตว์อรรย์ชาติ

เขาเอาหนังสือนั้นขึ้นมาและโค้งไปที่หน้าที่มีภาพสุนัขเลี้ยงเล็ก ที่เขาไม่หยุดและตอนนั้นเขาแสดงความประหลาดอย่าง “มองเห็นสุนัขเลี้ยงเล็ก!” หลังจากนั้นเขาก็เริ่มอ่านข้อความในหนังสือ “นี้คือสุนัข สุนัขเป็นสัตว์ที่อุตสาหะมาก มีสี่ขาและหาง”

วัยนอกยืนอนากหน้ากินหนังสือต่อไป ข้อความและภาพในหนังสือนั้นมีความน่าสนใจที่ทำให้เขาติดตามไปด้วย เขาเห็นได้เส้นทางของนก แมว และเจาะ และเมื่อเขาเห็นสัตว์ใหม่ ที่เขาก็จะขายาะมัน พูดชื่อและลักษณะของมัน

“มองเห็นนี้เป็นนก นกสามารถบินได้ มีหางและปาก” “นี้เป็นแมว แมวมีหนอม มีหูเขียวและเขาแพ้”

วัยนอกยืนอนากหน้าสูญสลายตัวไปด้วยโลกของหนังสือที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ และเริ่มคิดแคลคายด้วยตัวเองและสัตว์ที่มีใจ

หลังจากนั้นหนึ่งๆ วัยนอกยืนอนากหน้าตัดสินใจที่จะซื้อหนังสือเดิมอื่นอีก เขาเอาหนังสือภาพสัตว์เลี้ยงมา และพูดกับพนักงานขายหนังสือว่า “ฉันต้องการซื้อหนังสือนี้” พนักงานขายหนังสือยิ้มและตอบว่า “ตอบด้วย ตั้งไว้ให้เขาได้”

วัยนอกยืนอนากหน้าถือหนังสือที่ซื้อมาไป สนุกสนานออกจากหน้าร้านหนังสือและเดินบนทางเกาะบ้านของเขา ขณะเดินนั้นเขายังแสดงภาพที่มีใจที่และภาพในหนังสือที่เขาชมอยู่ตลอดทางทางเดิน

เด็กจ่ายเงินและรับหนังสือ

ร้านที่มีแสงที่ชัดเจนเล็กๆ ลูกเด็กครอบครองรูปเหล็กทองเหลืองที่สวยงาม บนใบหน้าเขามีภาพร่วงติดหน้าตาอันตากลิ่งของความหวัง และเขายืนห่างกันด้านหน้าหนังสือชั้นเก็บสินค้า เลือดาใจติดกับสนใจสวยงามต่อหนังสือต่างๆ พนักงานร้านยิ้มด้วยความอ่อนไหล และเดินเข้าไปที่ที่นั้นเพื่อเยียวยาลูกเด็ก พอดีว่า “สวัสดีครับ ขอความช่วยเหลืออะไรบ้างใช่ไหม?”

ลูกเด็กปลุกปล้ำรูปเหล็กทองเหลืองที่เขามี และกล่าวด้วยความกระตือรือร้น “ฉันอยากซื้อหนังสือนี้”

พนักงานร้านยืนมองเห็น และพาลูกเด็กผ่านระบบหนังสือ จนถึงพื้นที่เกี่ยวกับเรื่องเกี่ยวกับป่าและสัตว์ พวกเขาเลือกหนังสือที่เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวด้วยกัน ลูกเด็กนั่งอยู่บนพื้น หยิบหนังสือเอาไปแอบอ่าน

หลังจากที่ทำนองหนึ่ง ลูกเด็กขึ้นมากับตาที่มีประกายและกล่าว “ฉันอยากซื้อหนังสือนี้”

พนักงานร้านเอาหนังสือเอามาและมอบให้ลูกเด็ก “หนังสือนี้เป็นของนายแล้ว คุณจะจ่ายแบบไหน นาย?”

ลูกเด็กเอาซองทองเหลืองออกจากกระเป๋า และมอบให้พนักงานร้าน พนักงานร้านรับซองทองเหลือง คืนเงินทอง และมอบหนังสือให้ลูกเด็ก “นี้เป็นหนังสือของคุณ ขอให้คุณชอบการอ่าน”

ลูกเด็กรับหนังสือไป และใบหน้าของเขาติดด้วยภาพดอกดาวสวยงาม “ขอบคุณ! วันนี้ดีมาก!”

พนักงานร้านยิ้มด้วยความอ่อนไหล “ไม่มีอะไร ขอให้คุณมีช่วงวันดีด้วยทุกวัน”

เด็กขอบคุณพนักงานร้านหนังสือ

  • เด็ก: ขอโทษครับ/ค่ะ ขอติดต่อชำระค่าหนังสือนี้ได้ไหม?
  • พนักงานร้านหนังสือ: ใช่แล้ว ราคาเท่าไหร่?
  • เด็ก: มันคือหนังสือนี้นี้ ราคาเท่าไหร่?
  • พนักงานร้านหนังสือ: ฉันต้องตรวจราคา… มันเป็น five บาท ขอให้คุณเอานี้ไป
  • เด็ก: ขอบคุณมากมาย! ฉันจะใส่เงินเข้ามานี้
  • พนักงานร้านหนังสือ: ไม่มีอะไร ขอให้คุณเอาหนังสือไป ชมดูเลย
  • เด็ก: ขอบคุณครับ/ค่ะ! ฉันจะเดินออกจากร้านหนังสือแล้ว ตายงานดูหนังสืออย่างแน่นอน
  • พนักงานร้านหนังสือ: ไม่มีอะไร ขอบคุณครับ/ค่ะ! ขอให้คุณเอาหนังสือไป ชมดูเลย

เด็กได้รับหนังสือแล้ว และบอกขอบคุณพนักงานร้านหนังสือ หลังจากนั้นเขาก็ออกจากร้านหนังสือด้วยใจที่อยู่เต็มไปด้วยความดีใจและพึงพอใจ เพราะเขาไม่เพียงได้หนังสือที่เขาชื่นชอบ แต่ยังได้รับประสบการณ์ในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการซื้อขายของพื้นฐานด้วยดี

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *