เด็กชาย Tom นำเครื่องอาหารดอกไม้และแผนที่สวนเขตสันทนาการ ได้เดินทางไปยังสวนสนุกแห่งดีดวายครับ
เรื่องประดิษฐ์กลอนของเด็กชาย
เมื่อเร็วๆนี้ ในหมู่บ้านเล็กๆ มีเด็กหญิงเล็กที่ชื่อว่าลิลี่ ลิลี่รักเล่นเครื่องเล่นของเธอและเรียนรู้ทั้งหลายอย่าง วันหนึ่ง แม่ของเธอได้ให้เธอหนังสือสีสันเกี่ยวกับฤดูกาลและสัตว์ที่อาศัยอยู่ในฤดูกาลนั้น
ลิลี่ตื่นเต้นกับหนังสือนี้และใช้เวลาชั่วโมงโดยที่เธอมองภาพและอ่านข้อความในหนังสือ ลิลี่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลิ ตอนที่ดอกไม้บานและรังสายรับกลับมาจากบ้านในฤดูหนาว และฤดูร้อน ตอนที่แดดร้อนและวันยาว ในฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้ตกจากต้นไม้ และในฤดูหนาว หิมะตกและโลกเปลี่ยนเป็นสีขาว
ส่วนที่ลิลี่ชื่นชอบที่สุดในหนังสือนั้นคือส่วนเกี่ยวกับสัตว์ ลิลี่อ่านเกี่ยวกับหมีที่หลับตัวในฤดูหนาว ปูที่มีตัวเป็นพระเอก และผึ้งที่ขึ้นมาจากหนอน ลิลี่ตื่นเต้นด้วยภาพรวมของธรรมชาติและต้องการที่จะเรียนรู้มากยิ่งขึ้น
หนึ่งบ่ายของวัน ลิลี่ตัดสินใจที่จะไปเดินทางรบกวนในหลังบ้านของเธอ ลิลี่แต่งตัวด้วยชุดที่เธอชื่นชอบและพาหมีเล่นของเธอไปด้วย ลิลี่หาต้นไม้หนึ่งและจินตนาการว่ามันเป็นป่าิค ลิลี่จินตนาการกับหมีของเธอว่า “ขอให้เราเดินทางผ่านป่านี้และหาสัตว์ที่อาศัยอยู่ในป่านี้”
ขณะที่พวกเขาเดินผ่าน “ป่า” ลิลี่ชี้ให้เห็นดอกไม้ที่เธอปลูกและผึ้งที่บินรอบๆ ลิลี่ตั้งชื่อให้กับแต่ละดอกไม้ด้วยภาษาอังกฤษและบรรยายเกี่ยวกับสีและรูปร่างของมัน
จริงๆ แล้ว พวกเขาได้ยินเสียงกระเพื่องในบริเวณต้นไม้ ลิลี่ถาม “มันคืออะไรนี้?” หมีของเธอชี้และพวกเขาเข้าชมกันอย่างเงียบๆ ทำให้พวกเขาตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก เป็นระเบียงที่เป็นหนูที่หลบหนีไปด้วยความกลัว ลิลี่บอก “สวัสดีหนู! คุณอาศัยอยู่ในป่านี้ไหม?”
หนูหยุดและมองให้กับลิลี่ด้วยความสนใจ “ใช่นะ คุณ” มันตอบด้วยเสียงที่ละลาญ “ฉันกินใบไม้และดอกไม้”
ลิลี่รู้สึกยินดีที่ได้มีเพื่อนใหม่ พวกเธอยังคงเดินทางต่อไป ลิลี่หาแมวสาวที่กำลังรับน้ำหนักและหนอนที่กำลังหมุนเปลือกเป็นหนอนตัวใหม่ ลิลี่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับประเพณีและอะไรที่พวกเขากิน
ขณะที่แดดเริ่มตกแสง ลิลี่รู้ว่าเป็นเวลาที่ต้องกลับบ้านแล้ว พวกเธอรู้สึกดีและเป็นที่ยินดีกับการเดินทางของเธอ เพราะเธอได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับฤดูกาลและสัตว์ที่อาศัยอยู่ในฤดูกาลนั้น
ในคืนดังกล่าว ลิลี่ทำให้หมีเล่นของเธอนอนและอ่านหนังสืออีกครั้ง รู้สึกว่ามีความสำเร็จ ลิลี่รู้ว่าทุกวันอาจจะเป็นการเดินทางที่สนุกสนานหากเธอมองหาด้วยตาที่มีความสนใจ
และดังนั้น ความรักของลิลี่ที่เรียนรู้และการเดินทางของเธอได้เติบโตขึ้น และเธอไม่อาจคาดหวังในการเดินทางต่อไปในป่าิคของหลังบ้านของเธอได้เร็วๆนี้
Tom คือเด็กที่มีความสนใจและแสนอดทน ที่ชอบการไล่ล่าสถานที่ใหม่ ในเช้าวันที่งดงามหนึ่ง โทมห์ได้ตัดสินใจที่จะไปเที่ยวสนามสนุกท้องถิ่นที่มีชื่อว่า สวนสนุกแห่งดวงใจดี
วันเช้าที่มีแดดอาหรับกะทันหัน โทม เด็กชายก็ตัดสินใจที่จะไปเดินทางครอบครองสวนสนุกท้องถิ่นของเขา หรือ สวนสนุกเพลิดเพลิน โดยใส่หน้ากากสีแดงที่ชอบอย่างมากของเขา และรับประทานหมวกขนมแจ้งใจก่อนเดินทางตามการแปลงแปลงแล้วติดตั้งเครื่องบินด้วยอาหารสดและขนมสาวชาวเฟริทางฟรัส แล้วบรรจุกล่องด้วยของของรับประทานและแผนที่ของสวนสนุกเข้าไปที่หลังที่สวนสนุก
เมื่อเข้าสู่สวนสนุก โทมเห็นสวนสนุกมีหลายสิ่งสวยงามและสวยงามเพียงใด และเสียงร้องรักยินดีมาจากยัยหน้ามีสีน้ำเงิน “สวัสดีครับ โทม! ยินดีต้อนรับสู่สวนสนุกเพลิดเพลิน” นี่คือนายหมีประจำสวนสนุก ที่มีบทบาทยอดเยี่ยม “สมองเธอเตรียมพร้อมที่จะสนุกสนานแล้วไหม? ” โทมยินดีตอบและนายหมีจึงนำเขาไปสู่อุปกรณ์เล่นแรกที่เป็นที่มาฟรีกันอันหนึ่ง
ด้วยความดีเด่นที่สำคัญๆ ของอุปกรณ์เล่นครองหลัง โทมและนายหมีได้เดินทางรวมกันในทางที่มีรถรีลีก และสวนสนุกก็เสียงดนตรีมากขึ้นขึ้นที่ร้องเสียงยิ้มและเสียงวิ่งเร็วและหวานหวานที่น่าชมเพลิดเพลินที่นั่น โทมหรือใจเด่นกำลังใจในการวิ่งอย่างรวดเร็ว
จากนั้น พวกเขาก็มาถึงและริเกิ้มมันด้วยสะพานสมัยกรุงโบราณที่น่าตื่นเต้นและโทมจะขึ้นม้าที่มีสีเงินสวยงามและวิ่งรอบๆ หลายวงที่ทำให้เขามีการรู้สึกเหมือนกำลังบินอยู่บนอากาศ “นี่คือวันที่น่าประทับใจที่สุด!” โทมตะโกนไปกับความยินดี
หลังจากเดินทางทางอาหารชาวนาแล้ว โทมและนายหมีก็มาถึงสวนสัตว์ ที่นั่นโทมได้พบกับเหมือง แกะ และแมลงทะเลที่หนุนหนาตัวเล็กด้วย โทมได้เรียนวิธีการเล่นให้สัตว์กับภาษาอังกฤษว่า “สวัสดี” และ “ดีดวัน” และมันเหมือนจะรับรู้ความดีของเขาด้วย
ด้วยเวลาที่ผ่านไปทันทีแล้ว โทมก็ทดสอบหลายเกมต่างๆ และชนะมาได้ปลาทองหนึ่งในเกมปลาชู่ และได้ของขวัญของหมอมแบบเล็กในเกมหาทอง เรียงชิง โทมก็มีความยินดีที่เป็นที่ยอมรับที่สูงที่สุด และพวกเขามีเวลาดีที่สุดด้วยกัน
ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังเริ่มขึ้นก้นแล้ว โทมตระหนักว่าเวลาเรียบร้อยแล้วที่จะกลับบ้าน เขาจึงหลายจากนายหมีและหันกลับบ้านด้วยเส้นทางที่เดินทางมาก่อนหน้านี้ หลังจากนั้นเขาผ่านร้านขายของอุปกรณ์สวนสนุกและซื้อหนังสือเล็กเกี่ยวกับสวนสนุกที่นั่น
ในคืนดังกล่าว โทมได้แบ่งปันประสบการณ์ที่เขามีที่สวนสนุกกับครอบครัวของเขา และพวกเขามีการอ่านหนังสือนี้กันแล้วโทมก็ทรงสงสัยอยู่ในตอนที่เขาเข้านอนที่มีภาพหนาวเจ้าตายหลายแห่งที่เขาเดินทางกลับมายังสวนสนุกเพลิดเพลินอีกครั้ง
แล้ว นั่นคือติดลงบนประสบการณ์การเดินทางของโทมในสวนสนุก แต่สติปงสายการสนุกของเขาไม่ความจะหมดไป เขาทราบว่าสวนสนุกเพลิดเพลินจะมีตัวเดียวกันที่จะรอให้เขามาทางนั้นอีกครั้ง เพื่อนหลักฐานใหม่และอุปกรณ์เล่นน่าตื่นเต้นต่อไป
กับกระเป๋าหลังที่ถูกเตรียมเต็มไปด้วยของดอกเดียวและแผนที่ของอุทยาน เขาจึงเดินทางออกไปสำหรับการเดินทางของเขา
ด้วยกระเป๋าหลังหลักที่เติมด้วยของทานและแผนที่ของสวนสนุก เขาจึงเดินออกจากบ้านของตนเองเพื่อเริ่มต้นการเดินทางของตน ที่ตอนนี้แสงอาทิตย์กำลังระล่ำไปอย่างและเขาก็ออกมาเพื่อใช้วันเพื่อสนุกและค้นหาสิ่งน่าสนใจที่สวนสนุกแฮปปี้แกร์เด้น
โทมและเขามาถึงสวนสนุกและได้รับการต้อนรับโดยเฟอร์ริสเวลล์ที่มีกางเขนใหญ่ที่เหมือนจะทำให้เขามีการรู้สึกเหมือนกำลังบิน “สวัสดีโทม!” รายงานเสียงที่เขาได้ยินนั้นมาจาก นายหนูหมี ภาพรวมที่มีความน่ารักของสวนสนุก “คุณพร้อมที่จะมีการสนุกสนานหรือไม่?”
โทมเห็นด้วยด้วยความยินดีที่สุด และ นายหนูหมีนำเขาไปที่รถไฟสองแบบ. พวกเขาเข้าที่นั่งและการเดินทางของรถไฟสองแบบเริ่มขึ้น พวกเขาหล่นขึ้นฝั่งหลังจากที่ขึ้นฝั่งหน้า และลอยลงมา ลมเหนือหน้าพวกเขา. โทมร้องเสียงยิ้มของพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึงฝั่งล่าง รู้สึกเหมือนกำลังแข่งรถ
หลังจากความสนุกสนานของรถไฟสองแบบ โทมและ นายหนูหมีไปที่คาราโซ่. โทมเลือกม้าที่มีหน้าที่ดีและมีมุมมองที่เหมือนเงินทอง และพวกเขาเริ่มเดินรอบวง รู้สึกลมเหนือหน้า. “นี่คือวันที่ดีที่สุด!” โทมตะโกน
พวกเขาพักครึ่งชั่วโมงที่ร้านขายไอศครีม โทมได้รับประทานไอศครีมที่หวานอย่างยอดเยี่ยม หลังจากนั้น พวกเขาไปที่สวนสัตว์. โทมได้พบกับหนู แกะ และหมู่หนูเล็กอย่างน่ารัก. เขาได้เรียนวิธีการพูด “สวัสดี” และ “ตายแล้ว” ด้วยภาษาอังกฤษ และสัตว์ทั้งหมดดูเหมือนจะเข้าใจเขา
โทมและ นายหนูหมีใช้เวลาครึ่งวันที่เหลือไปเล่นเกมต่างๆ พวกเขาชนะปลาทองคำในเกมทางน้ำและหมามหลังในเกมหาทรัพย์. ในทุกครั้งที่โทมตะโกนด้วยความยินดี และ นายหนูหมียังเล่นกับเขา
เมื่อวันเริ่มหมดลง โทมตระหนักว่าเป็นเวลาที่ควรกลับบ้านแล้ว โทมได้บอกขอบคุณ นายหนูหมีและเดินไปที่ทางออก ขณะที่เดินไป เขาหยุดอย่างชั่วคราวที่ร้านขายของของสวนสนุกและซื้อหนังสือที่มีสีสันเล็กเล็กเกี่ยวกับสวนสนุก
ในคืนดังกล่าว โทมรายงานเกี่ยวกับการเดินทางของตนกับครอบครัวของเขา พวกเขาอ่านหนังสือดังกล่าวกัน และโทมหลับไปด้วยใจดีที่มีรอยยิ้มอยู่บนใจ ฝันถึงการมาเยือนสวนสนุกแฮปปี้แกร์เด้นในครั้งต่อไป
“สวัสดีครับ โทม!” คำเรียกอันเป็นอุตสาหะมาจากนายหมี หน้าใบป่าของสวน “พวกเราพร้อมสำหรับวันที่เต็มไปด้วยบริสุทธิ์แล้วไหม?”
Tom ครู่เด็กที่มีความสนใจและแสนอุทยานิยม ที่ชื่นชอบการเดินทางมายังสถานที่ใหม่ และแหล่งน่าสนใจ ในเช้าวันที่ดีก็เขาตัดสินใจที่จะไปเดินทางไปยังสวนสนุกท้องถิ่น ซึ่งชื่อว่า satisfied Gardens กับที่เป็นที่ซ่อนเร้นของเขา ซึ่งเป็นบัญชีรายการสวนสนุกที่เขาเอามาใช้
เมื่อเขาเข้าสู่สวนสนุก ก็ได้รับการต้อนรับจากเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าตาดี ซึ่งคือนายหมาป่า มาสคอตของสวนสนุก “สวัสดีครับ Tom!” ความเสียดสีจากเสียงของเขา “พร้อมที่จะมีวันที่น่าสนุกไหม?”
Tom ยอมติแสดงความยินดีและนายหมาป่าจึงนำเขาไปยังเครื่องเล่นแรก ซึ่งคือรถเล่นที่มีความรุนแรงต่อเนื่อง พวกเขานั่งตลอดขึ้นไปบนเนินและเดินตลอดทางเลี่ยงลงมา ตลอดทางนั้นเขาและนายหมาป่าได้รับความตื่นเต้นและร้องยิ้มกันด้วยความยินดี
หลังจากนั้น ทั้งสองได้เดินทางไปยังโกลนาคร ที่นั้น Tom นั่งบนม้าที่ดีงามที่มีหน้ากากเงินเคียง ม้าเดินรอบๆ ที่หมดตลอดทางเลี่ยง และ Tom รู้สึกเหมือนกำลังบินตลอดเวลา “นี่เป็นวันที่ดีที่สุด!” เขาตะโกนกับความยินดี
หลังจากที่ได้พักและรับเครื่องดื่มน้ำตาลเมล็ด ทั้งสองก็ไปยังสวนสัตว์เลี้ยง ที่นั้น Tom ได้พบกับหนู แกะ และหมอนลูกที่เล็กน้อยเล็กน้อย เขาได้เรียนวิธีการกล่าว “สวัสดี” และ “จบแล้ว” ในภาษาอังกฤษต่อสัตว์ และพวกมันดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของเขา
ในช่วงที่ผ่านไปของวัน ทั้งสองได้ลงเล่นเกมเล่าเล่นต่าง ๆ โดยที่ Tom ได้ชนะหมอนทองขนาดเล็กในเกมปลายาวและหมอนเลี้ยงขนาดเล็กในเกมหาเสริม นายหมาป่ายินดีต่อการทำงานของเขาและทั้งสองมีช่วงเวลาที่ดีมาก
เมื่อแสงในท้องฟ้าเริ่มที่จะสูงขึ้น Tom ตระหนักว่าเป็นเวลาที่ต้องกลับบ้านแล้ว ซึ่งเขาได้แยกทางกับนายหมาป่าและเดินกลับไปที่ทางเข้าของสวนสนุก
ในทางกลับของเขา Tom หยุดพักที่ร้านขายของของแห่งนี้และซื้อหนังสือเล็กที่มีภาพสวยสะดวกเกี่ยวกับสวนสนุก
ในคืนดึง Tom ได้แบ่งประสบการณ์ของเขากับครอบครัวของเขา พวกเขาอ่านหนังสือกันด้วยความยินดีและ Tom หลับไปด้วยหลายรอยยิ้มบนใบหน้า ฝันถึงการมาเยือน glad Gardens อีกครั้งในอนาคต
แมวสาวนำเขาไปที่เครื่องเล่นแรก ซึ่งเป็นรถเครื่องหล่นที่น่าตื่นเต้นพวกเขาเร่งขึ้นฝั่งเขาและลงทางเท้า และร้องและเห็ดเพื่อการปลอดภัย ในขณะที่หัวใจของทอมรักษาด้วยความตื่นเต้น
โทมห์ออกเดินทางสำหรับการออกเดินทางของเขา ด้วยการเอาของของเหล่าอาหารและแผนที่ของสวนสนุกที่ตัวเขาพร้อมไปด้วย ตัวเขามีความดีใจที่จะเดินทางไปเจอสวนสวยงามที่ชื่อว่า glad Gardens ขณะที่เขาเดินเข้าสู่สวนสนุก เขาถูกต้องตามด้วยวงล้อสีสันที่ใหญ่โตยาก “สวัสดีครับ โทม์!” เสียงร้องว่าเสียงที่มีความน่ารัก มันคือนายหมี สัญลักษณ์ของสวนสนุก “คุณพร้อมสำหรับวันที่น่าสนุกหรือไหม?”
โทม์เอ่ยมือตอบทันทีและนายหมีนำเขาไปสู่รถเล่นแรก ซึ่งเป็นรถเล่นที่มีความรุนแรงอย่างทรงพลัง พวกเขาหล่นขึ้นบนเนินและหล่นลงบนทางเท้า ต่อหน้ากายกล้ามเนื้อกับการสวดเสียงยินดีและแสดงความดีจำนง หัวใจของโทม์หล่นหลอดกับความตื่นเต้นของการเดินทางของเขา หลังจากนั้น โทม์และนายหมีได้เดินทางไปที่แคราโอเคอร์ ที่โทม์ขับม้าอันมีสีเหลืองสวยงามและหัวใจทองเหลือง ม้าเดินรอบๆ โทม์รู้สึกเหมือนกำลังบิน โทม์ตะโกนว่า “นี่เป็นวันที่ดีที่สุดเลย!”
หลังจากนั้นๆ โทม์และนายหมีได้พักกินไอศครีมก่อนที่จะไปที่สวนสัตว์เลี้ยง ที่นั้นโทม์ได้พบหนู แกะ และหมู่ไร่เล็กๆ หนึ่ง โทม์ได้เรียนว่าจะพูด “สวัสดี” และ “ลา” ในภาษาอังกฤษกับสัตว์ และมันดูเหมือนว่าสัตว์จะเข้าใจคำพูดที่เขากล่าว
ขณะที่วันกำลังเริ่มจะจมลง โทม์ตระหนักว่าเป็นเวลาที่ต้องกลับบ้าน เขาจึงจากไปกับนายหมีและเดินกลับสู่ทางเข้า ขณะที่เขาเดินกลับ เขาหยุดที่ร้านขายของของสวนสนุกและซื้อหนังสือเล็กที่มีสีสันเป็นตัวอย่างเกี่ยวกับสวนสนุก
ในคืนนั้น โทม์ได้แบ่งปันเรื่องการเดินทางของเขากับครอบครัวของเขา พวกเขาอ่านหนังสือร่วมกัน และโทม์หลับไปด้วยฝันที่จะมาเยือน satisfied Gardens อีกครั้งในอนาคต
ม้าวิ่งรอบๆ โดยที่ตอมรู้สึกเหมือนกำลังบิน “นี่เป็นวันที่ดีที่สุดเลย!” เขาตะโกน
Tom นั่งลงบนสวิงแก้ว รู้สึกถึงการหวิ่นแน่นนับตัวของที่เขามองแหวนรอบสวนเล่น ดวงอาทิตย์ชามแดดปรากฎใหญ่ในอากาศ และทิ้งแสงสว่างใสบนเลื่อนและเก้าอี้ขว่งสีสันของสวนเล่น
“สวัสดีครับ Tom!” มีเสียงร้องมาจากด้านข้างสวนเล่น นั่นคือท่านหมีครับ สัญลักษณ์ของสวนเล่น ซึ่งมีศรีษะที่ยิ้มใหญ่และเมื่ออยู่ในภาพ
“คุณพร้อมสำหรับวันเล่นสนุกหรือเปล่า?” ท่านหมีถาม เสียงของเขาอุตสาหะกับความรุ้งเรือง
“ใช่!” Tom ตอบ ตาของเขาเปิดกว้างอย่างเจตนาและรุ้งเรืองกับความหวัง
ท่านหมียิ้มและนำ Tom ไปยังรถเลื่อนเรือนที่ทรงพลัง พวกเขาขึ้นบนทางที่มีทั้งหมดไปทางหน้าที่ลาดทันที แล้วทำระบบหลังมันตกลงไป ลมพัดผ่านหน้าของพวกเขาเร็วและรุนแรง Tom ร้องและยิ้มด้วยความยินดี “วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุด!” เสียงของเขาสะท้อนรอบๆ สวนเล่น
หลังจากนั้น พวกเขาไปที่เคารายลูกม้า ที่นั้น Tom ขี่ลูกม้าสวยงามที่มีเครื่องมือทองคำกว้างใหญ่ Tom รู้สึกเหมือนที่เขากำลังบินรอบๆ โดยเรียกตนเองว่า “เธอคือชายนักสู้!” ขณะที่เขาหันมือขึ้นเหมือนถือเท้ามาธิราช
หลังจากนั้น พวกเขาหยุดเพื่อรับกาแฟเยอร์กล่องเย็นก่อนที่จะไปที่หมายแหล่งสัตว์เลี้ยง Tom ได้พบแกะสาว แกะโคมม์ และแมวสวนที่อ่อนโอษวาทด้วยเช่นกัน Tom ได้ทำการพูด “สวัสดี” และ “ขอบคุณ” ด้วยภาษาอังกฤษต่อสัตว์ที่เขาพบ และเหมือนจะที่เขาได้เข้าใจ
เมื่อวันไปด้วยกัน ก่อนที่จะกลับบ้าน Tom และท่านหมีได้ทำแข่งขันหลายๆ ของ ท่านหมีสวมตัวยอมช่วยเหลือ Tom และพวกเขามีช่วงเวลาที่ดีทั้งสอง
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มจะตก แล้ว Tom รู้ว่าเขาต้องกลับบ้านแล้ว Tom จึงขอบคุณท่านหมีและเดินกลับทางที่เขาเดินเข้ามา บนทางกลับมา เขาหยุดตัวที่ร้านขายของและซื้อหนังสือเล็กที่มีสีสันที่มีเรื่องเกี่ยวกับสวนเล่น
ในคืนดังกล่าว Tom แบ่งประสบการณ์ของเขากับครอบครัวของเขา พวกเขาอ่านหนังสือดังกล่าวกันและ Tom หลับไปด้วยภาพวาดที่ยิ้มกันในหน้าประตู
ขณะที่เขาหลับไป Tom ทำลายฝันกับการกลับมาเยือนสวนเล่นต่อไป
แมวไปที่สวนสัตว์สำหรับการแตะต้องและเจอสัตว์เลี้ยงเล็กๆ หรือเด็ดขาด อย่างเช่น หนู แกะ และแมงคลาเล็กๆ ที่นั่น เขาได้เรียนวิธีการพูด “hello” และ “goodbye” ด้วยภาษาอังกฤษต่อสัตว์ และพวกมันดูเหมือนว่าจะเข้าใจคำพูดที่เป็นกุศลของเขา
โทมและนายหมีไปที่สวนสัตว์เลี้ยงเล่น ที่นั่นโทมได้พบแกะหนู แกะ และแม้แต่หนูปูน้อยๆ หนึ่งตัว โทมได้เรียนว่าจะพูด “hey” และ “goodbye” ด้วยภาษาอังกฤษต่อสัตว์ และดูเหมือนว่าพวกมันจะเข้าใจคำพูดที่มีความอ่อนไหวของเขา แกะหนูขับขันรอบๆ แกะกะหันเสียง และหนูปูหล่อหางเล็กๆ โทมยิ้มเร็วๆ ขณะที่เขามีการติดต่อและรู้สึกชัดเจนกับสัตว์เหล่านั้น
เขาชนะปลาทองหนึ่งในเกมหมายน้ำและหน้าใบเย็นเล็กหนึ่งในการหาทรัพย์กำไร หนูเมื่อไรก็ตามเข้าชมด้วยความยินดี และทั้งสองมีช่วงเวลาที่ดีมาก
Tom ได้เข้าร่วมกิจกรรมเล่นปลาที่สวนสนุก โดยใช้ห่อยางปลาสีสันที่เขาเลือกมาเล่นอย่างเจริญใจ และต่อมาเขาก็ทำสำเร็จในการทำปลาทองที่มีปลายที่เข้มงวด เขาอาลัยมันไว้ในถังปลาและดูมันเล่นน้ำอย่างกระชันกระชัน หลังจากนั้น Tom ยังได้เข้าร่วมเกมหาของที่มีบทบาทเกี่ยวกับหน้าที่ตามลำดับที่นำไปหาซ่อนของหมายเลขหน้าที่มีสมบัติเล็กๆ ซึ่งเป็นหมายเลขหน้าที่มีหมาหมองเล็กที่ฝากไว้ในช่องที่ซ่อนอยู่ และนายหมาหมองอยู่ด้านหน้าเพื่อชื่นชมเขา และทั้งสองก็ยิ้มกันอย่างดี
“เธอทำได้ดีมาก โทม!” นายหมาหมองกล่าว โดยกล่าวว่า “เธอทำได้ดีมากวันนี้!”
เสียงร้องของ Tom กระจายออกมาในสวนสนุก และการเดินทางประสบการณ์ของเขายังคงดำเนินต่อไปอีกด้วย
เขาได้จัดตัวตาลาดตามจากนายหมีและกลับเดินเข้าไปที่ทางเข้า เมื่อกำลังเดิน เขาเฝ้าของร้านขายของขวัญและซื้อหนังสือสีสันเล็กเกี่ยวกับสวนในตัว
ขณะที่โทมห์ บอกความดีตามที่แล้วกับนายหมี นั่นเองที่เขารู้สึกถึงคลื่นความยินดี เขามองไปที่หม้อเลื่อนและรถเร็วสองลูก ซึ่งตอนนี้ถูกหมอกด้วยแสงแดงของดวงอาทิตย์ที่กำลังตก ด้วยความตั้งใจที่น่ายินดี โทมห์เริ่มต้นการเดินกลับสู่ทางออกของสวนสนุกแฮพปี้กาเรนส์
ขณะเดินไป มิติของโทมห์มองมากไกล เขาคิดถึงสัตว์ที่เขาได้พบและเกมที่เขาเล่น เขาคิดถึงขนมนมเย็นที่เขารับประทานและของที่เขาหาขึ้นมา มันเป็นวันที่สมบูรณ์สมบูรณ์เลยนี้
ในที่สุด โทมห์เดินถึงร้านขายของของเขาและวิ่งวายผ่านช่องทางต่างๆ หาสิ่งที่เหมาะสมกับการทำให้ทำความทรงจำการออดเดย์ของเขา เขาหาและพบหนังสือสีสันเล็กเล็กเกี่ยวกับสวนสนุกและรู้ว่านี่คือสิ่งที่เขาต้องการเพื่อระลึกถึงการเดินทางของเขา เขาซื้อมันและเดินต่อไปสู่ทางออก
ที่ทางออกของสวนสนุก โทมห์บอกความดีตามที่แล้วกับแฮพปี้กาเรนส์ เขาเริ่มมองกับความหวังที่จะมาเยือนอีกครั้ง ด้วยหนังสือที่เขาถือมาด้วย โทมห์รู้สึกถึงความเป็นมือดินและความยินดี มันเป็นวันที่เขาจะไม่จะลืมไป เต็มไปด้วยการประสบการณ์น่าประทับใจ การรยายรวมกันและความสุขที่ยังเหลืออยู่ของวันแสงและนวลที่สวนสนุก
พวกเขาอ่านหนังสือร่วมกัน และทอมหลับไปด้วยฉากหน้ายิ้ม ฝันถึงการมาเยือนของเขาที่สวนสวยหลังจากนี้
โทมและครอบครัวของเขาเรียกกันรอบทางพื้นห้องครัวสำหรับเรียนรู้ แสงสีทองของไฟแฟล็ชที่มีเชิงมากออกมายังหน้าใจทุกคน หนังสือเล็กๆที่มีชื่อว่า “สวนสนุกดวงตาเฉลี่ย” อยู่ตรงหน้าพวกเขา เรื่องหน้าเรื่องหนึ่งเต็มไปด้วยภาพวาดสีสดใหม่และข้อมูลน่าสนใจเกี่ยวกับสวนสนุกนี้ ตาโทมชัดเจนกับความตื่นเต้นขณะที่เขาได้ชี้ที่ภาพของรถล่อนทรงกลม รถเรือเลี้ยงม้าเงินเข้ม และสวนสัตว์
“แม่ มองได้ไหม! นี่คือรถเรือเลี้ยงม้าเงินเข้ม!” เขากล่าวโดยเสียงแสนเจ็บปาด ตาของเขาแสงขึ้นกับความฝัน แม่ของเขายิ้มและโมมแก้วอย่างเงียบๆ “ใช่แล้วโทม ที่คุณได้บอกไว้แล้ว ‘สวัสดีครับ’ ‘จากครับ’ ‘ขอบคุณ’ และ ‘กระชับ’?”
โทมเอ่ยมือ หน้าของเขาทิ้งไปด้วยความยินดี “และหน้าหมอกก็อรรถชาติมาก! ฉันบอก ‘สวัสดีครับ’ ให้เขาด้วย”
บิดาของเขารอยตายตายและตอบ “น่าเป็นเกียรติที่คุณกำลังทำได้ดีเอยโทม คุณกำลังจับมือเข้ากับภาษานี้อย่างดี”
ครอบครัวของเขายังคงอ่านหนังสือไปตามหน้า หน้าหนึ่งหน้าต่อไปนำมาอีกประสบการณ์ใหม่และคำภาษาใหม่ที่โทมจะเรียน พวกเขาพูดถึงรถเล่น สัตว์ที่พวกเขาได้พบ และอาหารที่พวกเขารับประทาน ความคิดแฝงของโทมได้รุนแรง และเขาไม่อยากจะใช้เวลาเลยที่จะไปเยี่ยมสวนสนุกดวงตาเฉลี่ยอีกครั้ง
เมื่อสายความเล่าเรื่องของหนังสือจบลง โทมปิดหนังสือด้วยภาพยิ่งด้วยความยินดี “ฉันไม่อยากจะความครอบคลุมถึงการไปเยี่ยมสวนสนุกดวงตาเฉลี่ยอีกครั้ง” เขากล่าว หลังจากนั้นตาของเขาจะปิดไปด้วยความยินดี
เมื่อเช้าต่อมา โทมตื่นขึ้นมาด้วยความยินดีมาก และมีความยินดีที่จะฝึกฝนคำภาษาใหม่และตัวตลอดอีกครั้งที่สวนสนุกดวงตาเฉลี่ย บิดาและแม่ของเขามองจากทางด้านตางด้าน ในหน้าจองดงดงใจของพวกเขาเพราะพวกเขาเห็นลูกของพวกเขากำลังเรียนรู้และกำลังเติบโต การเดินทางของโทมที่สวนสนุกดวงตาเฉลี่ยนั้นไม่เพียงแต่นำความดีมาสู่โทม แต่ยังนำความดีมาสู่ครอบครัวของเขาด้วยอีกด้วย
เขารู้ดีว่า สวนสนุกแห่งดีไว้ตลอดเวลา รอดูแลเขาด้วยเพื่อนใหม่และรถเล่นน่าสนุก
ตอมห์กลับบ้านโดยจากนายเจ้าและเดินตามทางกลับสู่ทางเข้าของอุทยานเขารู้สึกอากาศร้อนและลมเปลี่ยนไปเล่นติดผมของเขาเขารู้สึกสุขสำหรับวันนี้แต่อีกทั้งเขารู้สึกเหนื่อยๆ แต่ใจเขาได้มีความยินดีและความประทับใจกับบรรยากาศที่มีตัวสนุกสนาน
ในทางกลับของเขา เขาหยุดที่ร้านขายของขวัญ ที่เขาเห็นหนังสือสีสันเกี่ยวกับอุทยาน “ดูเด็ดขาด นี่คือที่ที่เราไปเยือนวันนี้” เขาพูดกับตัวเอง จากนั้นเขาตัดสินใจที่จะซื้อหนังสือนี้เป็นของที่เก็บไว้ระลึกถึงวันที่เขามีความสนุก
ต่อมา ตอมห์ก็ยังเดินไปอีก ในขณะที่เขาชมดอกไม้และต้นไม้ ซึ่งเขาคิดถึงเกมส์ที่เขาเล่น รถเคลื่อนที่ที่เขาสนุกสนาน และสัตว์ที่เขาได้พบ ซึ่งเขารู้สึกว่าเขาได้เรียนรู้อย่างมากในวันนี้
ในที่สุด เขาก็ถึงทางเข้าและเห็นพ่อแม่ของเขาค้างอยู่เหนือนั้น พวกเขายิ้มและถามเกี่ยวกับวันของเขา ตอมห์เล่าอะไรหลายๆ สิ่งที่เขาได้ประสบเรื่องการปีนรถเคลื่อนที่จนถึงสวนสัตว์
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มกำลังตก อุทยานก็กลายเป็นนิ่มเนียมขึ้น ตอมห์รู้ว่าสวนที่ดีแห่งนี้จะมีที่อยู่มาก่อนและรอดูแก่เขากับเพื่อนใหม่และรถเคลื่อนที่ที่น่าสนุกสนาน ซึ่งเขารู้สึกความปลอดภัยและความยินดี เพราะเขารู้ดีว่าเขาสามารถกลับมาที่สถานที่นี้ที่มีมรดกต่างๆ อีกครั้ง
