หนึ่งพัน ภาษาอังกฤษ ที่อยู่ ที่อยู หาสัตว์เลี้ยง วันเกิด

ในเช้าวันแล้งและแดดร้อนๆ ลูกเด็กเธอหมอกก็กำลังเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ ตอนที่เขาพบว่าสุนัขหน้าใจของเขาหายไปแล้ว ทำให้เขายิ่งจำเป็นที่จะหาด้วยกันตามทุกทางเพื่อหามันกลับมาให้ด่วนที่สุดที่เขาทำได้

เริ่มต้นด้วยการนำเสนอภาพแม้งค์สดแสดงประวัติการและชีวิตประจำวันของเจ้าหน้าที่เยาว์ และสัตว์เลี้ยงของเขา

เช้าวันที่มีแสงอาทิตย์สว่าง หนูอามี่ปลอดทานตระหนักว่าห้องนอนของเธอถูกประดับด้วยลูกอากาศสีสันและผ้าปิดสีที่ทิ้งให้ห้องเต็มไปด้วยความงดงาม。เธอดุดดวายขึ้นเพราะรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเธอ และครอบครัวของเธอได้จัดรายการงานแสดงประหลาดใจให้กับเธอ。

หลังจากที่อามี่เสร็จสิ้นการฉุดตัวและแต่งตัวด้วยชุดใหม่ที่แม่ของเธอเลือกให้ เธอมาที่ห้อง และพบว่ามีแฟนเพื่อนและเพื่อนมีนามสกุลต่าง ๆ อยู่มากมาย เช่นเดียวกับเพื่อนสัตว์ที่เธอชอบที่สุด เช่นหมีโบ๊โบ แมวมิมิ และจับจี๊โจ ทุกคนตัวหนึ่งสวมชุดเสรีมากับตัวด้วยศรีภาพและรอยรังสรรค์ที่ดูดีดาน

รายการงานเริ่มขึ้น พ่อของอามี่เรียกไมโครโฟนมาและแสดงความยินดีแก่อามี่ว่า “อรรมิตอามี่ วันเกิดสุขโดยยิ่ง! ขอให้วันของเธอทุกวันจะเต็มไปด้วยแสงอาทิตย์และความดีดนาน” อามี่รู้สึกกลางใจและตาลองตลอด หลังจากนั้นเธอก้มหัวไปหมดหลังแสดงความขอบคุณต่อทุกคน

หมีโบ๊โบแสดงการเต้นที่มีความเข้มแข็ง แมวมิมิเปิดบันทึกเพลงที่ยอดเยี่ยม และจับจี๊โจทำการแสดงที่ทำให้ทุกคนร่วมยิ้มและรอยรังสรรค์

ในช่วงสุดท้ายของงานแสดง แม่ของอามี่ได้เอาอาหารวันเกิดที่เตรียมไว้มา หน้าของเครื่องวางตัวด้วยรูปสัตว์ที่อามี่ชื่นชอบ อามี่แสดงความดีใจและหวานใจที่จะสวดขอให้ดีดหวาน แล้วทุกคนร่วมร้องเพลงวันเกิด กับทองคำ “อรรมิตอามี่” อามี่เผาดับแทงแหลมและสวดความต้องการที่ดี

หลังจากงานแสดงจบลง อามี่ได้รับของขวัญมากมาย แบบเช่นเล่นงาน หนังสือ และสื่อเขียน และเธอรู้สึกดีที่ขอบคุณทุกคนที่มอบของขวัญ และสัญญาว่าจะร่วมแบ่งความดีดนานกับทุกคนในอนาคต

งานวันเกิดที่ทิ้งให้มีความรู้สึกสุขมากแก่อามี่ และทราบว่านี่จะเป็นความทรงจำที่ไม่เคยจะลืมไป

การเริ่มต้นการอดเดินตาม**：เจ้าหน้าที่เยาว์ค้นพบว่าสัตว์เลี้ยงของเขาหายไปและตัดสินใจที่จะเริ่มหาตาม

เจ้าหน้าที่เล็กมีหมาเลี้ยงหนึ่งตัวที่ย่อมโยนมากับเขาในการเล่นเล่นเล็กน้อย วันหนึ่งเจ้าหน้าที่เล็กตื่นขึ้นมาพบว่าหมาเลี้ยงของเขาหายไปแล้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะเริ่มต้นการลอกหมาเลี้ยง

เขาไปตรวจสอบที่สวนหลังบ้านและหาไม่พบหมาเลี้ยงไปที่สุด หลังจากนั้นเขาก็ออกไปเดินบนถนน ขณะเดินไปเขายังแสดงออกว่า “หมาเลี้ยง คุณอยู่ที่ไหน?” และผู้คนผ่านไปยังสนใจดูเขา

เจ้าหน้าที่เล็กมาถึงสวนที่มีต้นไม้และดอกไม้หลากหลาย และเขาเดินเล็กน้อยผ่านพื้นที่ต้องตะลึงตะลาม หวังจะหารอยเท้าของหมาเลี้ยง จนกระทั่งเขาได้ยินเสียงเสียงร้องที่อ่อนๆ และเขาก็ตามเสียงไปที่ต้นไม้เล็ก และที่ต้นไม้เล็กนั้น เขาพบแมวเล็กหนึ่งที่ดูว่ากำลังหวาดกลัว

เจ้าหน้าที่เล็กพูดคุยกับแมวเล็กอย่างอ่อนๆ และพยายามที่จะทำให้มันหยุดหวาดกลัว แมวเล็กบอกเขาว่ามันเห็นหมาเลี้ยงแต่หมาเลี้ยงวิ่งเร็วมากจนมันไม่สามารถตามได้ จึงเจ้าหน้าที่เล็กตัดสินใจที่จะลอกแมวเล็กเพื่อหาหมาเลี้ยง

พวกเขาเดินผ่านพื้นที่หญ้าและมาถึงชายทะเลสาบที่มีเป็ดวิ่งว่ายน้ำ แมวเล็กบอกเจ้าหน้าที่เล็กว่าหมาเลี้ยงอาจจะไปว่ายน้ำ และดังนั้นพวกเขาก็ลอกเข้าไปตามชายทะเลสาบ และที่ต้นไม้ใหญ่หนึ่งที่มีหมาเลี้ยงอยู่และกำลังเล่นกับกลางเสือกัน

เจ้าหน้าที่เล็กตะโกนว่า “หมาเลี้ยง ฉันหาพวกเธอแล้ว!” หมาเลี้ยงที่เห็นเจ้าหน้าที่เล็กก็วิ่งมาหาและเลี้ยงหัวขวายให้เห็น จากนั้นเจ้าหน้าที่เล็กจึงเอาหมาเลี้ยงขึ้นมือและขอบคุณแมวเล็กให้ช่วย แล้วก็พาหมาเลี้ยงกลับบ้าน และกลับมาเล่นต่อไปด้วยความสุขสำหรับการเล่นของพวกเขา

**การหาสัตว์เลี้ยง**：บรรยายว่าเด็กหล่อนหาทางหาสัตว์เลี้ยงของตนเองแบบเป็นลำดับ และบนทางนั้นเขาได้เผชิญกับสภาพแวดล้อมและความท้าทายต่าง ๆ

มันเป็นเช้าวันที่มีแดดออกอย่างระเวลา ลูกชายโทมที่อยู่ในหลังเกิดตายตัวของเขาพบว่าสุนัขของเขาหายไป โทมเสียใจมากและตัดสินใจที่จะหาสุนัขของเขาก่อนออกจากบ้าน โทมเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบทุกๆหลักที่ในบ้าน ซึ่งรวมถึงที่อยู่ของสุนัขเลี้ยง ตู้เก็บเล่นและใต้เตียง

โทมจึงเอาขากี้สีฟ้าของเขาและเอากระเป๋าของเขาขึ้น แล้วเดินออกจากบ้าน แรกๆเขาไปที่สวนหลังบ้านแต่ก็ไม่หาได้ จึงตัดสินใจที่จะไปที่สวนใกล้เคียง

ที่สวนโทมเดินตามทางบนเลน และร้องชื่อสุนัขของเขาไปด้วย โทมจับเห็นรอยเท้าบนหญ้าที่ดูเหมือนเป็นของสุนัข โทมตามรอยเท้าไปจนถึงหน้าทะเลสาบเล็กในสวน

ที่ทะเลสาบมีหนูปลาอยู่มากมาย โทมเข้าชมและเข้าชมใจเพื่อที่จะดึงดูดความสนใจของสุนัข อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากนั้นเขาได้ยินเสียงเล่นตลก และเห็นสุนัขของเขากระโดดเข้าไปในทะเลสาบ ดูเหมือนว่าสุนัขของเขาได้เล่นตลกที่ทะเลสาบและตกลงไปในน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ

โทมเร่งตั้งตัวไปที่ทะเลสาบ แต่สุนัขของเขาก็ว่ายเข้าไปที่ด้านข้างของทะเลสาบเร็วๆ โทมวิ่งตามทะเลสาบ ร้องว่า “สุนัข หยุดไว้!” และท้ายที่สุดเขาก็ได้เอาสุนัขของเขาไว้ในทันที และจับมันเอาไว้ในอวัยวะ

สุนัขของโทมหวานและมีความรู้สึกหวาดกลัว โทมให้คำมั่นใจว่า “ไม่ต้องหวาดกลัว ฉันได้หาได้แล้ว” หลังจากที่สุนัขได้ยินคำที่โทมกล่าว มันเห็นดีและเห็นด้วยด้วยการหัวเลี้ยงหลายสัปดาห์

โทมพาสุนัขของเขากลับบ้านและเปลี่ยนเสื้อของมันเป็นใหม่ แล้วเขาตัดสินใจว่าจะใช้ความระมัดระวังมากขึ้นเพื่อไม่ให้สุนัขของเขาหายไปอีก ตั้งแต่นั้นโทมและสุนัขของเขาก็กลายเป็นเพื่อนที่ดีกันมากยิ่งขึ้น และพวกเขาก็เข้าไปมีช่วงเวลาดีกันมากมายด้วยกัน

ข้อมูลลักษณะหลักฐานที่เจ้าหน้าที่เด็กค้นพบ อย่างเช่นรอยเท้าหรือวัตถุที่ที่สัตว์เลี้ยงทิ้งทาง

เด็กน้อยนั้นเดินไปในป่าโดยใส่ใจอย่างไหลใส่ เนื่องจากหายไปกับสุนัขของเขา เขาตัดสินใจที่จะตามทางเดินหาสุนัขกลับมาตามลำพังรอยเท้าที่ชัดเจน ที่มีทางสู่ดินใต้ป่าต่อไป

จากนั้นเขาพบไม้โคนที่ล่มตก ด้านบนยังมีเหล่าใบไม้เหลืออยู่ เขาจับไม้โคนมา ตรวจสอบอย่างละเอียดเพื่อหาหลักฐานเพิ่มเติม ตามหลังจากนั้น เขาได้ยินเสียงตะออนที่มีดูเหมือนจะมาจากต้นไม้เข้าใจเขา จึงเดินตามเสียงนั้น จนพบหนูกลมเล็กๆ ที่ท้องใจยังมีใบไม้ตกอยู่บนหาง

เด็กน้อยเข้าชมหนูกลมดังกล่าวและเข้าชมาเข้ามาในใจว่าหนูกลมนี้ไม่ทราบจักสุนัขของเขา เจ็บปวดหนักมากที่หนูกลมเจ็บปวดอย่างไรที่มันจะบอก ทันทีหนูกลมก็ขับตัวไปมาด้านหนึ่งและชี้ไปยังด้านไม้เตือนเขา เด็กน้อยตามทิฐิของหนูกลมแล้วทั้งก็ได้เห็นสุนัขของเขาซึ่งซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้ ดูเหมือนจะกลัว

เด็กน้อยรีบเดินเข้าไปในแล้วรีบวางและคุยกับสุนัขของเขาที่ดูเหมือนกลัวและตามหลังว่า “เฮ๊ย หนูกลมและน้องสุนัขเล็กที่ฉันชอบ มีอะไรที่ฉันไม่รู้ที่หนุ่มนี้เห็นสุนัขของฉันมาหรือเปล่า?” หนูกลมใหญ่ตาของมันเปิดขึ้นมาหลังจากที่ทำการฝันฝนเปิดใจได้ จากนั้นจึงขับตัวไปยังด้านหนึ่งทางหน้าต้นไม้

เด็กน้อยตามหลังหนูกลมก็ทันทีเห็นสุนัขของเขาอยู่หลังจากต้นไม้เดินทางกลับบ้านด้วยความยินดีและความสำเร็จ สุนัขของเขาดูเหมือนตื่นเต้นกับความดีที่มันกลับมาบ้านและเลี้ยงเขาด้วยสายรายและนิ่มนวลลายในหน้าเขา เด็กน้อยกำลังวางและสุนัขของเขาเดินตามทางที่กลับมาของตัวเขา ด้วยความยินดีและความสำเร็จในใจ

ทบทวนพบแล้ว: นายเด็กหนุ่มได้หาพวกมาและอธิบายว่าเขาหาพวกได้ด้วยวิธีอะไร

เมื่อเช้าแก่งที่มีแดดอาบอกเหนือ ลูกชายชื่อเจ็กก์ กำลังเล่นในสวนสนุก อย่างไรก็ตาม เขาพบว่าสุนัขของเขาหายไป จึงรู้สึกวิตกกังวลและเริ่มหาตามทุกทางเพื่อหาสุนัขกลับมา

เจ็กก์ก็เดินไปที่บริเวณลำห้วยของสวนสนุก และตรวจสอบน้ำไหลตามลำห้วย หาใดๆ ที่อาจเป็นหลักฐาน จนกระทั่งเขาพบรอยเท้าชัดเจนที่เรียงตามทิศทางของลำห้วย จึงตามรอยเท้าดังกล่าวผ่านป่า มาถึงพื้นที่เปิดโล่ง

บนพื้นที่เปิดโล่งนั้น เจ็กก์ได้เจอกับหนูนกหนึ่งตัว ที่ดูเหมือนจะช่วยเขาในการหาสุนัข หนูนกนั้นร้องเสียงโดยร้องดังดาย และนำเจ็กก์มาถึงที่ต้นไม้ไม้กลม ที่ซึ่งเจ็กก์พบสายขนของสุนัข ทำให้เขามั่นใจว่าสุนัขกำลังอยู่ใกล้เคียง

จากนั้นเจ็กก์ก็เดินไปที่สวนเล่นของสวนสนุกและสนองสายตาหาสุนัข และก็ได้ยินเสียงเสียงลับที่มีทิศทางเฉพาะ จึงเดินตามเสียงนั้นมาถึงหอกดินที่มืดมืด และหลังจากที่เดินลงไปในหอกดิน เจ็กก์ก็พบสุนัขของเขาที่ด้านล่างหอกดิน

สุนัขดูเหมือนว่าจะเดินทางเดินเดินในหอกดิน แต่เมื่อเห็นเจ็กก์ก็หลุดออกมาอย่างเต้นเต้น จึงเอาสุนัขขึ้นมาและมองข้างหลังหนูนกที่ดูเหมือนว่าจะมีความดีใจเขา จากนั้นเจ็กก์ก็รู้สึกอยู่กับสุนัขของเขามากยิ่งขึ้น และเรียนรู้ว่าเมื่อเกิดปัญหา เจ็กก์ต้องรักษาความสงบ และหาวิธีที่จะแก้ปัญหานั้นได้