ในเรื่องของการโดยสารเกี่ยวกับการออกเดินทางที่เต็มไปด้วยความศึกษาและอรรคไฟ พวกเราจะตามตัวเด็กหนุ่มที่กล้าหาญหนึ่งบนเที่ยวร้ายของการหาคำศัพท์ซ่อนอยู่。ในเรื่องนี้ที่มีการเข้ามาส่งกำลังใจ เด็กๆจะช่วยตัวนักบุรุษหลักแก้ปริมาณที่ลับ ค้นหาและรับรู้คำศัพท์อังกฤษที่ซ่อนอยู่ในสิ่งแวดล้อมรอบตัว ประสบความสำเร็จและเรียนรู้ภาษาอังกฤษผ่านการเล่นเกมส์。
เริ่มเรื่องด้วยการแนะนำตัวละครหลัก
เมื่อหนึ่งคราวในเมืองเล็กๆ มีหมาป่าลาวน์ที่ชื่อว่า Whiskers หมาป่าลาวน์ดังกล่าวเป็นที่รู้จักด้วยความสนใจและการรักการออกเดินทางอันยอดเยี่ยมของเธอ ในเช้าวันที่มีแดดตกแล้ว วันอาทิตย์เฉียดฝั่งฝั่งทะเลสาบ Whiskers ตัดสินใจว่าเป็นเวลาแล้วที่จะออกเดินทางประมงครั้งแรกของเธอ
ด้วยการกระโดดและหยุดหลังของเธอ หมาป่าลาวน์เดินทางออกเพื่อเริ่มต้นการออกเดินทางของเธอ หมาป่าลาวน์เดินผ่านภูมิประเทศที่เขียวมีน้ำใส ขาของเธอบุกบงคลงอย่างอ่อนหวานไปในกันดั่ง หมาป่าลาวน์เมาด้วยเสียงเสียงหวานใจแก่กลุ่มนกที่ร้องไห้ในต้นไม้ แต่ละเสียงเป็นคำเตือนเกี่ยวกับความงามของธรรมชาติ
ขณะที่หมาป่าลาวน์เดินทางลึกลงไปมากขึ้น หมาป่าลาวน์เจอห้วยที่มีน้ำกระเปิดกระเปิด น้ำไหลไปอย่างเงียบๆ ทำเสียงปล่อยใจ หมาป่าลาวน์เข้าชมน้ำ ตาของเธอเมาเปลี่ยนตามความตื่นเต้น หมาป่าลาวน์กดขาเข้าน้ำและลากขาลงเพียงเล็กน้อย ทำให้คลื่นรุนแรงตามพื้นน้ำ
ต่อไปในทางของเธอ หมาป่าลาวน์พบกับหอบหินที่สบาย ภายในหอบหิน หมาป่าลาวน์พบครอบครัวหนูหนูที่มีความอ่อนไหว แต่ละหนูหนูหนึ่งชักดูดของเข้ามาด้วยตา พวกเขาบอกเล่าด้วยภาษาของพวกเขาเอง หมาป่าลาวน์ไม่รู้จักภาษานั้น แต่ความร้อยแรงของภาพพวกเขาแสดงความรู้สึกมากมาย
ด้วยการหวานหามาก หมาป่าลาวน์ทายาทและเดินทางต่อไป หมาป่าลาวน์ขึ้นภูเขาที่ลงลงเล็กน้อย จากนั้นเธอสามารถมองเห็นเมืองที่อยู่ต่ำมาก แต่ละบ้านและถนนเป็นความทรงจำของที่อยู่ตามบ้านของเธอ หมาป่าลาวน์ตัดสินใจว่าเป็นเวลาแล้วที่จะกลับบ้าน
ขณะที่หมาป่าลาวน์กลับบ้าน หมาป่าลาวน์เจอสัตว์มากมาย แต่ละตัวมีเรื่องราวและการออกเดินทางของตนเอง หมาป่าลาวน์พูดคุยกับหมาป่าลาวน์ที่ฉลาดอยู่บนต้นไม้ ฟังเสียงการลากเสียงของเด็กๆ ที่เล่นในสวนเล่น และดูแดดตกลงใต้ฟ้าเป็นสีชมพูและสีชมพู
หมาป่าลาวน์กลับบ้านเมื่อแสงแดดสุดท้ายของวันตกลง หมาป่าลาวน์หมอกลงในเตียงของเธอ รู้สึกเหนื่อยแต่มีความยินดี หมาป่าลาวน์มีการออกเดินทางที่มีความยอดเยี่ยมและรู้สึกว่าเธอจะรักความทรงจำของการเดินทางของเธอตลอดไป
และดังนั้น หมาป่าลาวน์ Whiskers ปิดตา หลับในความฝันของการออกเดินทางครั้งต่อไปของเธอ
ผมจะบอกคุณข้อความที่ถูกแปลเป็นภาษาไทย:”การเดินทางผจญภัย: การอธิบายถึงความเห็นชอบของตัวยะนี้ที่จะค้นหาคำซับซ้อนซ่อนอยู่”
ในป่าที่ท่วมเงียบ หนูเลี้ยงตัวที่มีความสนใจมากกับสิ่งที่ปรากฏอยู่รอบๆเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวาหรือคำศัพท์ที่ซ่อนตัวในกำแพงไม้เมย์。หนูเลี้ยงตัวตัดสินใจว่าวันนี้เธอจะหาและเรียนรู้คำศัพท์เหล่านั้นเพื่อที่จะทำให้คลังคำศัพท์ของเธอมีความสำคัญมากขึ้น。
หนูเลี้ยงตัวก็เจอกับต้นไม้ที่สูงยิ่งซึ่งมีเรื่องลับเรียกว่า “ฉันทำงานในวันและหยุดงานในคืน มันคืออะไร?” หนูเลี้ยงตัวคิดแล้วตอบว่า “ดวงอาทิตย์!” ต้นไม้ยอมรับและมอบหน้าที่ให้หนูเลี้ยงตัวแคปสาลิกหนึ่งอัน。
ด้วยนั้น หนูเลี้ยงตัวมาถึงแม่น้ำเล็ก ที่หินบนเหนือของแม่น้ำเขียนว่า “ฉันมีสี่ขา จะตัวเรียก ‘กะกะ’ มันคืออะไร?” หนูเลี้ยงตัวตะโกนทันทีว่า “ไก่!” หินก็มอบหน้าที่ให้หนูเลี้ยงตัวหน้าที่ของกะหลุมหนึ่งแคปรอกหนึ่งอัน。
หนูเลี้ยงตัวก็เดินต่อไปที่พื้นสัตว์หญ้า บนหญ้ามีไฟบี้หนึ่งตัว ผากของไฟบี้เขียนว่า “ฉันเลี้ยงตัวในน้ำ มันคืออะไร?” หนูเลี้ยงตัวตะโกนด้วยตัวว่า “ปลา!” ไฟบี้เปิดรอยผากและมอบหน้าที่ให้หนูเลี้ยงตัวดอกไม้ที่มีนวลงามงามหนึ่งใบ。
หนูเลี้ยงตัวก็มาถึงพุ่มดอกไม้หลายชนิด ในหญ้าดอกมีผึ้งตัวหนึ่ง ผึ้งบินรอบๆดอกไม้ ผากของผึ้งเขียนว่า “ฉันมีหกขา จะตัวเรียก ‘เว่นเว่น’ มันคืออะไร?” หนูเลี้ยงตัวตะโกนไม่ต้องคิดว่า “ผึ้ง!” ผึ้งบินมายังหนูเลี้ยงตัวและมอบหน้าที่ให้หนูเลี้ยงตัวหน้าที่ของแคปสาลิกหนึ่งอันที่ชานเจริญแล้ว。
หนูเลี้ยงตัวเรียนรู้คำศัพท์เหล่านั้นและรู้สึกดีมาก รู้ด้วยว่าคำศัพท์นี้จะช่วยในการแสดงความคิดเห็นกับเพื่อนๆในป่า ทำให้มีความมั่นคงในเพื่อนของเธอมากขึ้นเนื่องจากการจากการความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์เหล่านั้น หนูเลี้ยงตัวก็กลับบ้านโดยติดตามรับประกอบด้วยคำศัพท์ใหม่ที่เรียนรู้มาให้แก่เพื่อนๆของเธอเป็นการแบ่งปันความรู้ให้กันมากขึ้นเรียบร้อยและน่ายินดี
ค้นหาข้อมูล：แสดงว่าตัวละครหลักจะต้องดูแลงานและหาคำซับซ้อนที่ซ่อนอยู่ด้วยการสังเกตสิ่งแวดล้อม
ในเช้าวันที่แสนร่มแรง ชายเด็กที่ชื่อ Tom และสุนัขของเขา Batı จากนั้นก็เดินทางไปหาคำศัพท์ซ่อนไว้ในการเดินทางเกี่ยวกับอดีตของพวกเขา。พวกเขามาถึงสวนสวยงามที่มีต้นไม้ที่มีริมเนื้อเสียงและดอกไม้หอมหนาวนี้ และ Tom และ Batı ตัดสินใจที่จะเดินเรียบเนื่องของทางหลวงในขณะที่สำรวจภายในบริเวณรอบๆ
พวกเขามาถึงบริเวณหญ้าที่มีใบไม้บัลลังก์หล่องลอยและมีใบเมล็ดหลากหลายเหลือง โดยที่ Tom ตระหนักถึงสีของเส้นผสมในขาวของเมล็ดบัลลังก์ และคิดว่าจะนำสีนั้นมาใช้เป็นแบบเขียนภาษาอังกฤษ “ดูเห็นว่าเส้นผสมของมังกรมีสีสดใส. มันเป็นสีแดง สีสนิท สีเหลือง และสีเขียว”
จากนั้นพวกเขาก็มาถึงกลุ่มดอกไม้ที่มีหลากหลายระบาบดอกไม้ ดอกไม้ที่มีสีแดง สีเหลือง สีม่วง และสีขาว โดยที่ Tom จะมองและบอกสีของแต่ละดอกไม้ด้วยภาษาอังกฤษ “นี้คือดอกชมพระสีแดง. นั้นคือดอกทานตะวันสีเหลือง. ดูเห็นว่ามีดอกทุลิปป์สีม่วง”
ขณะที่เดินต่อไป พวกเขาก็ได้เจอกับหนูนักบินหนึ่งตัวที่มีขนสีดำและหางสีขาว โดยที่ Tom และ Batı ข้างเคียงหนูนักบินโดยหลังบอกเล่า “หนูนักบินนี้เป็นสีดำ. หางของมันเป็นสีขาว. ฟังดูว่ามันร้องเพลงสวยงาม”
พวกเขายังได้พบกับทะเลสาบเล็กหนึ่งที่มีเป็ดว่ายน้ำภายในน้ำ โดยที่ Tom มองและบอก “เป็ดว่ายน้ำในทะเลสาบนี้. มันเป็นสีขาวและสีดำ. ดูเห็นว่ามันกำลังหายนะ”
ด้วยการสำรวจรอบๆ โดย Tom และ Batı ไม่เฉพาะจะหากำลังคำศัพท์ซ่อนไว้ แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะบอกภาษาอังกฤษเพื่อเอนเอยอะไรที่พวกเขาเห็น พวกเขาเข้าไปสู่โลกของภาษาอังกฤษและสนุกสนานกับเช้าวันที่แสนสวยของพวกเขา
หลักภาพที่ผู้กลางเรื่องได้ค้นพบและระบุคำศัพท์ซ่อนตัว
กลุ่มรายงานความรู้เร็วในภาษาไทย:วันเช้าที่มีแสงแดดอย่างเปลี่ยนแปลง วัยนักเรียนหนุ่มๆ ทอม จับแก้วประมงของเขา มิมี่ และร่วมกันเดินทางค้นหาคำศัพท์ซ่อนอยู่ในสวนสาธารณะที่งดงาม ที่มีต้นไม้เขียวสีและดอกไม้บานตกแตก
พวกเขามาถึงปลายสายของซอยที่มีซุ้มแรงน้ำลอยขึ้นมาเป็นร่อง ทอมเห็นว่าน้ำลอยขึ้นมาและทิ้งลงมาทำให้น้ำฟลัก จึงตะโกนกับมิมี่ว่า “มิมี่ มันนี้คือ ‘spout’ นะ!” มิมี่ชมว่าและดูเหมือนที่มันกำลังเรียนคำศัพท์ใหม่
จากนั้น พวกเขาเดินมาถึงหม้องหญ้าหนึ่ง ทอมจับตาเห็นใบเมฆที่บินลอยและแสดงให้มิมี่เห็นว่า “มิมี่ มันนี้คือ ‘butterfly’ นะ!” มิมี่ดูเหมือนทราบคำศัพท์นี้และเรียกด้วยดนตรี
พวกเขาเดินต่อไปจนมาถึงป่าที่มีต้นไม้ต้นหนา ทอมชมต้นต้นที่สูงและแสดงให้มิมี่เห็นว่า “มิมี่ มันนี้คือ ‘oak’ นะ!” มิมี่เรียนคำศัพท์ใหม่อีกครั้ง
ในป่า พวกเขายังได้พบกับหนูกลางที่กำลังเล่นเลียนด้วยกัน ทอมเห็นหนูกลางกระโดดตลอดต้นไม้ไปสู่พื้น และแสดงให้มิมี่เห็นว่า “มิมี่ มันนี้คือ ‘jump’ นะ!” มิมี่ก็ตอบกับการกระโดดของทอมและเรียนคำศัพท์ “jump”
พวกเขาเดินมาถึงขอบทะเลสาบ มีดอกทานาและดอกไม้บานลอยอยู่บนน้ำ ทอมแสดงให้มิมี่เห็นว่า “มิมี่ มันนี้คือ ‘lotus’ นะ!” มิมี่มองที่ทานาและเรียนคำศัพท์ “lotus”
หลังจากการค้นหาคำศัพท์ในสวนสาธารณะ ทอมและมิมี่พบคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่มากมาย พวกเขาร่วมกันอ่านคำศัพท์เหล่านั้นและรู้สึกมีความสุขกับการเรียนรู้ การเดินทางค้นหาครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทอมได้เรียนคำศัพท์ใหม่ แต่ยังทำให้ความน่ารักของทอมและมิมี่ที่กำลังเติบโตเป็นที่แน่นหนาด้วยกันมากขึ้น
ความดีใจและความยินดี: ความยินดีและความสำเร็จของตัวนarrator หลังจากที่ได้หาคำซ้ำที่ซ่อนไว้ทั้งหมดแล้ว
หลังจากที่หาคำศัพท์ลับในการประมงออกมาทั้งหมด นายเด็กนักประมงก็รู้สึกถึงความดีและความเป็นมากขึ้นจากการหาคำศัพท์ทุกคำ。เมื่อเธอเปิดใจคำศัพท์สุดท้าย เธอแสดงให้เห็นภาพใบใจที่แสดงความยินดีและความยินดีที่เกินกว่าที่จะเอ่ยเพียงแค่คำศัพท์เดียว “หามะงู!” เธอกำลังแสดงความยินดีด้วยคำร้องของตนเอง และในสมุดของเธอเต็มไปด้วยคำศัพท์ที่เธอหาได้
บิดาและเพื่อนของนายเด็กนักประมงเข้ามาเฝ้าดูเธอและเพลิดเพลินใจเพื่อเธอด้วยการเติมเติมคำเหลือง พวกเขามองเห็นเธอ และหน้าของพวกเขาบรรจุไปด้วยความเป็นมากขึ้น นายเด็กนักประมงรู้สึกยิิงยอดนิสัยด้วยความเป็นมากขึ้น ไม่เพียงแค่เธอได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้ประสบการณ์ความสนุกสนานจากกระบวนการหาคำศัพท์ด้วย
“เห็นหรือไม่ ผมหาคำศัพท์ทั้งหมดแล้ว!” นายเด็กนักประมงแสดงสมุดของเธอแก่ทุกคน
“เธอแย่โดยที่!” แม่ของเธอยกย่อง “เธอไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์นี้ แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการสังเกตสิ่งและกำหนดแนวทางในการแก้ปัญหา”
หน้าของนายเด็กนักประมงแสดงออกถึงความยินดีที่สุด รู้สึกว่าการประมงนี้ทำให้เธอได้รับผลประโยชน์มากมาย ไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับความยืดเยื้อและความได้ยินยอมด้วย นายเด็กนักประมงตัดสินใจที่จะนำประสบการณ์นี้ไปยังการเรียนเรียกเรียนของตนในอนาคต และกลับมาเปิดโลกความรู้และความเรียนรู้ของตนเองอีกครั้ง
