ในการเรียนภาษาอังกฤษของเรานี้ พวกเราจะมุ่งหน้าไปตามแมวอ้วนที่น่ารัก เพื่อค้นคว้าโลกภาษาอังกฤษที่มีความงามอยู่ในทุกทาง. จากทั้งนี้ การสวัสดีและการแนะนำตัว ไปจนถึงการบรรยายฝันและฤดูกาล และยังมีกิจกรรมประจำวันทั่วไป การซื้อของและการสั่งอาหารด้วย แมวอ้วนจะนำเรามากับกิจกรรมเดินทางตามหน้าต่าง ๆ และช่วยเหลือผู้อื่นตลอดทางท่องเที่ยว. ในที่สุด ภาษาอังกฤษของแมวอ้วนจะมีการพัฒนาอย่างมีนัยยะสำคัญ เธอจะใช้ทรรษฐีที่เรียนรู้มาช่วยประชาชนที่ต้องการช่วยเหลือ. ร่วมดูการเติบโตของแมวอ้วนนี้ และรู้สึกความสนุกของการเรียนภาษาอังกฤษด้วย!
เรื่องเรียนภาษาอังกฤษของแมวขาว
ในเช้าวันที่มีแสงแดดอย่างเปลี่ยนแปลง แมวTom ตัดสินใจที่จะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ มันมีความสนใจอยู่กับสิ่งใหม่และเฉพาะเสียงที่มีความน่าสนใจมากที่สุด แมวTom จึงเริ่มต้นหลักสูตรภาษาอังกฤษของมันด้วยการเรียก “howdy!” และแสดงความยินดีต่อตัวเองในกล้องส่องแบบ
“appropriate morning!” ครูตอบกลับด้วยฉันท์ยิ้มและให้ความเชื่อมั่นกับTom
ดังนั้น Tom ได้เรียนวิธีการแสดงตัวเองด้วยภาษาอังกฤษ มันตะโกนขึ้นขึ้นอย่างดีดงาน ขณะที่กำลังเล่นเลื่อนเพื่อกล่าว “My call is Tom. i’m a cat.”
Tom ได้เรียนวิธีการแสดงออกอารมณ์ของมัน มันพยายามกล่าว “i am happy. i’m hungry.”
ในช่วงหลายสัปดาห์ Tom ได้พัฒนาภาษาอังกฤษของมันอย่างมาก มันได้เรียนวิธีการพูดถึงอากาศเศรษฐกิจ อาหารและสิ่งเล่นที่ชอบที่สุด
วันหนึ่ง ขณะที่Tomเดินเดินทางในสวน Tom ได้เจอกับหงส์เลี้ยงน้ำที่กำลังว่ายน้ำอย่างเต็มไปด้วยความยินดี หงส์เลี้ยงน้ำตะโกนว่า “whats up, Tom! i am Duck. can you swim?”
Tom ตอบกลับโดยเป็นหลงใจ “sure, i can. Do you want swimming?”
หงส์เลี้ยงน้ำเห็นด้วยและกล่าว “yes, I do. are you able to educate me how to swim?”
Tom ฝึกหงส์เลี้ยงน้ำอย่างจริงจังในการหายใจในน้ำและหวีดเท้า ไม่นานหลังจากนั้นหงส์เลี้ยงน้ำก็สามารถว่ายน้ำได้เสรีในน้ำแล้ว
ด้วยการฝึกกับหงส์เลี้ยงน้ำ Tom ไม่เพียงแต่จะก้าวหน้าในคำศัพท์ของมันแต่ยังได้เรียนรู้วิธีการอธิบายสิ่งต่างๆด้วยภาษาอังกฤษ
เมื่อเวลาผ่านไป Tom ได้พัฒนาภาษาอังกฤษของมันขึ้นอย่างมาก มันเริ่มอ่านหนังสือภาษาอังกฤษที่ง่ายและสามารถเข้าใจเนื้อหาของเรื่องที่อ่านได้
ในวันอาทิตย์ที่มีทางแสงและอากาศแจ่มใจ Tom ตัดสินใจที่จะไปสำรวจสวนสาธารณะ ขณะที่อยู่ในสวน Tom ได้เจอกับกุ้งกุนหนึ่งที่เห็นตะลึงกับมันและถาม “howdy, Tom! in which are you going?”
Tom ตอบว่า “i am going to discover the park. I need to peer all of the exceptional animals.”
กุ้งกุนตะลึงตาม Tom และพวกเขาได้เยี่ยมชมสวนสัตว์ สวนสมุนไพร และเล่นเกมส์ที่น่าสนใจมาก
ด้วยการท่องเที่ยวครั้งนี้ Tom ไม่เพียงแต่เพิ่มคำศัพท์ภาษาอังกฤษของมันแต่ยังได้เรียนรู้วิธีการบรรยายประสบการณ์และอารมณ์ของตนเอง
เมื่อTomกลับบ้านมันรู้สึกมีความสุขและดีใจมาก มันรู้ว่าด้วยการเรียนเรียนและปฏิบัติตามต่อไปแล้วมันสามารถกลายเป็นนักเรียนภาษาอังกฤษที่เป็นที่ยอมรับได้ การเดินทางทางภาษาอังกฤษของTom ยังคงเริ่มต้นและมันกำลังคาดหวังอุทยานและการท้าทายในอนาคต
เรื่องที่ 1: การสวัสดีและการนำเสนอ
เมื่อเช้าแห่งวันที่มีแสงแดดยิ่งยวกัน，แมวชื่อมิมิน่านั่งอยู่ติดหน้าต่าง ตาของมันแสงเปิดเผยความสนใจต่อโลกที่ยังไม่ทราบจริง มิมิตัดสินใจที่จะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ มันหวังว่าด้วยการเรียนภาษานี้ มันจะสามารถแก้ตัวกับเจ้าของและเพื่อนๆ ได้ดียิ่งขึ้น
งานแรกของมิมิคือเรียนกล่าวหวานและคำที่พูดเพื่อขอประสาทสู่คนอื่น มันเรียนและใช้คำว่า “hello” และ “How are you?” ในการหาดูดูเจ้าของ และเจ้าของของมันมั่นใจที่จะช่วยมิมิในการเรียนต่อไป
มิมิเรียนรู้ว่าจะเรียนวิธีการแนะนำตัวเอง มันเรียนว่า “My name is มิมิ” และ “i’m a cute cat” และมันรู้สึกยิิงยากเพราะมันสามารถบอกให้คนอื่นรู้เพื่อขอนามของตัวเองด้วยภาษาอังกฤษ
ขณะที่มันเรียนต่อไป มิมิเรียนว่าจะถามชื่อคนอื่น มันเรียนว่า “what’s your call?” และเมื่อคนตอบ มันสามารถตอบกลับด้วยคำว่า “satisfactory to meet you!” ได้
เจ้าของของมิมินำมันไปที่สวน มิมิได้พบกับสุนัขชื่อโทบีที่นั่น มิมิใช้ภาษาอังกฤษที่เรียนมาเพื่อต่อสู่กับโทบี พวกมันต่อสู่กันด้วยการสวัสดีและแบ่งประสบการณ์ความชื่นชอบของกันและกัน
มิมิยังเรียนว่าจะแสดงความชื่นชอบและความไม่ชื่นชอบ มันเรียนว่า “i really like…” และ “I don’t like…” และสามารถใช้ประโยคเหล่านี้เพื่อแสดงความรู้สึกต่อสิ่งต่างๆ ของมัน
มิมิยังเรียนว่าจะพูดเกี่ยวกับครอบครัวและเพื่อนๆ มันเรียนว่า “i have a family” และ “My friends are…” เพื่อแนะนำครอบครัวและเพื่อนของมัน
ด้วยการสนทนาเช่นนี้ มิมิไม่เพียงแต่เรียนรู้การพูดภาษาอังกฤษของพื้นฐาน แต่ยังได้รับการมีเพื่อนและความสุขด้วย มันรู้ว่ามันกำลังเดินหน้าต่อไปเพื่อกลายเป็นแมวที่สามารถติดต่อกับโลกด้วยภาษาอังกฤษได้
：Lecture 2: Questions and Answers
เช้าวันที่แสนแล้งและเฟื่องสว่าง หม่อมเลยกับเพื่อนๆของเขาเตรียมไปสนามสวนสัตว์เพื่อสนุกกับการเล่นและแตกใจในวันนี้ พวกเขาทายาทเสื้อผ้าใหม่และตอบรับกับความตั้งใจที่อยู่กับใจเฉยชอบ
ที่ประตูสวนสัตว์ พวกเขาได้พบกับผู้ช่วยนำทางที่เป็นปีนักท่องเที่ยวอิงภาษาอังกฤษที่เลิศใจ “good morning, children! Are you equipped for an journey?”
“ใช่แล้วเราเตรียมพร้อมแล้ว!” หม่อมเลยตอบ
ผู้ช่วยนำทางยิ้มและนำเด็กๆเข้าสู่สวนสัตว์ พวกเขาไปที่หมู่บริเวณหมางโลมะก่อน ผู้ช่วยนำทางชี้ที่หมางโลมะอย่างเจี่ยวๆ “that is a panda. Do you recognize what type of animal it’s miles?”
“ใช่แล้วฉันรู้! หมางโลมะเป็นสัตว์ที่กินไม้ยอด!” หม่อมเลยตอบเร็วๆ
ผู้ช่วยนำทางยิ้มและนำเด็กๆไปที่ห้องสมุดทะเลสาบ พวกเขาเห็นปลาสีสดสวยที่มีหลายรสนิยม ผู้ช่วยนำทางถาม “What do you see within the aquarium?”
“ปลา! มีหลายรสนิยมของปลา!” เด็กๆตอบกับความตื่นเต้น
จากนั้นพวกเขาไปเยี่ยมห้องสัตว์แกะหงูกลม ห้องสัตว์โค้งคูน และห้องสัตว์แก้ว แต่ละห้องมีสัตว์แตกต่างกันที่เด็กๆยังเพลิดเพลินอย่างน่าตื่นเต้นและอธิบายเสียงด้วยภาษาอังกฤษ
ในขณะที่เด็กๆเดินทางเข้าในห้องสัตว์ ผู้ช่วยนำทางยังให้เด็กๆรู้จักชื่อและพฤติกรรมของสัตว์ ตัวอย่างเช่น เมื่อเด็กๆเห็นแกะหงูกลม ผู้ช่วยนำทางบอก “that is a giraffe. It has a totally long neck.”
“ใช่แล้วนั่นคือแกะหงูกลม! นั่นเป็นที่น่าสนใจที่มีแกะหงูกลมนี้เสียงมาก!” หม่อมเลยบอก
ผู้ช่วยนำทางต่อไปจึงถาม “Do you realize what the giraffe eats?”
“มันกินเข็มป่า!” หม่อมเลยตอบ
หลังจากการเยี่ยมเสร็จ เด็กๆรู้สึกดีและมีประโยชน์มาก พวกเขาไม่เพียงได้รับความรู้เกี่ยวกับสัตว์ แต่ยังได้เรียนภาษาอังกฤษด้วย
ผู้ช่วยนำทางนำเด็กๆมาที่ออกทางของสวนสัตว์และบอก “thank you for coming to the zoo nowadays. i am hoping you had a remarkable time.”
“ขอบคุณที่มีสิทธิ์ที่จะมาสวนสัตว์วันนี้ ขออย่างละเอียดว่าเราสนุกมาก!” หม่อมเลยตอบ
เด็กๆนำทางด้วยใจที่บรรจงเต็มไปด้วยประโยชน์ และต่อเดินทางกับความสนุกสนานของพวกเขา
บทที่ 3: แสดงความชอบและความไม่ชอบ
การประมาณปรากฏการณ์：
มิ่ง：สวัสดี หญิงเด็ก! คุณชอบเก้าอี้สวิงค์นี้ไหม?
หญิงเด็ก：ใช่นะครับ! มันเล่นได้สนุกมากที่เก้าอี้สวิงค์นี้ อย่างไรเธอ มิ่ง คุณชอบไหม?
มิ่ง：ผมชอบเช่นกัน! แต่ผมชอบที่เลื่อนมากกว่านั้น คุณชอบที่เลื่อนไหม?
หญิงเด็ก：ไม่นั่น ผมคิดว่าเครื่องเล่นที่มีลูกเต็งมากกว่านั้นสนุกกว่า คุณชอบเครื่องเล่นที่มีลูกเต็งไหม?
มิ่ง：ใช่นะครับ! ดนตรีเสียงดีและมันหมุนโดยรอบ คุณชอบดนตรีไหม?
หญิงเด็ก：ยกตัวต่อไปด้วย! มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น แต่อย่างไรเธอ มิ่ง คุณชอบดนตรีไหม?
มิ่ง：ใช่นะครับ! ผมรักดนตรีมาก มันเหมือนการเปิดงานเพลงเล็กๆ ในสวนสนุก คุณมีสิ่งอื่นที่ชอบในสวนสนุกไหม?
หญิงเด็ก：ผมชอบที่มีที่วางทราย มันสนุกที่จะสร้างกำแพงทราย คุณชอบที่มีที่วางทรายไหม?
มิ่ง：ผมชอบด้วย แต่ผมชอบที่ทะเลสาบมากกว่านั้น ห่างกว่านั้นมีหางสัตว์น่ารักมาก คุณชอบหางสัตว์ไหม?
หญิงเด็ก：ใช่นะครับ! หางสัตว์น่ารักมาก ผมชอบที่จะเทาเนื้อให้หางสัตว์ คุณชอบที่จะเทาเนื้อให้หางสัตว์ไหม?
มิ่ง：ใช่นะครับ! มันสนุกที่จะดูหางสัตว์ว่าว่ายน้ำ คุณมีสิ่งอื่นที่ชอบที่จะทำในสวนสนุกไหม?
หญิงเด็ก：ผมชอบเล่นเกมเต้นกันกับเพื่อน คุณชอบเล่นเกมเต้นกันไหม?
มิ่ง：ผมชอบด้วย! มันเป็นวิธีที่ดีที่จะปั้นร่างกาย แต่ผมยังชอบอ่านหนังสือในสวนสนุกด้วย คุณชอบอ่านหนังสือไหม?
หญิงเด็ก：ใช่นะครับ! ผมรักอ่านหนังสือมาก คุณมีหนังสือชอบไหม?
มิ่ง：ผมชอบหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ มันน่าสนุกมาก คุณชอบหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ไหม?
หญิงเด็ก：ใช่นะครับ! มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้เดินทางออกไป จะอ่านหนังสือกับกันไหม?
มิ่ง：ดีแน่นอน! ผมก็รอเพื่ออ่านหนังสือในสวนสนุกกับคุณ
หญิงเด็ก：ผมก็รอด้วย! มันจะสนุกมาก!
บทที่ 4: การหารือเกี่ยวกับครอบครัวและเพื่อนๆ
วันนี้ แมวเลี้ยงได้บนพื้นสวนหนึ่งเจอกับหมาป่าที่มีความเมตตาเธอบอกว่า “สวัสดีครับ แมวเลี้ยง! คุณชอบพูดคุยกับฉันไหม?” แมวเลี้ยงตอบกลับอย่างดีใจว่า “ใช่แล้วครับ หมาป่านายเบนนี่! คุณชื่ออะไร?”
หมาป่ายิ้มและบอกว่า “ฉันชื่อเบนนี่ แมวเลี้ยง คุณชื่ออะไร?” แมวเลี้ยงเฉลยชื่อว่า “ฉันชื่อมิมี ฉันชอบท้องฟ้าสีน้ำเงินและพื้นเขาสีเขียว”
เบนนี่เห็นเป็นที่น่าสนใจและบอกว่า “มิมี คุณมีเพื่อนๆไหม?” มิมีคิดแล้วบอกว่า “ฉันมีเพื่อนๆคือหน้ามาลลี่ของฉัน และพี่สาวของฉันที่ชื่อเซลลี่ เรามักเล่นกันด้วยกัน”
เบนนี่ถามต่อว่า “มิมี คุณชอบสมาชิกครอบครัวของคุณที่ใครที่สุด?” มิมีเฉียดตาแล้วบอกว่า “ฉันชอบแม่ของฉันที่สุด แม่ของฉันมักทำอาหารที่น่ารักให้ฉัน”
เบนนี่เห็นว่านั่นเป็นสิ่งดีและบอกว่า “นั่นเป็นแม่ที่ดีมาก มิมี คุณชอบทำอะไรอะไร?” แมวเลี้ยงตอบกลับอย่างเพลิร่เพลินว่า “ฉันชอบไปสำรวจในป่า และชอบเก็บต้นไม้ที่งดงาม”
เบนนี่ยิ้มและเสริมว่า “ฉันชอบปลาที่แม่น้ำ และชอบเล่นเกมหลอกหลับกับเพื่อนๆ” มิมีฟู่ตาออกไปว่า “ดูเหมือนมันสนุกมาก บันนี่! มันได้ไม่ได้ว่าเราจะเล่นกันด้วยกัน?”
สองเพื่อนๆได้พิชิตความสุขในการอาศัยตรงกันข้ามกันในป่า พวกเขาสนทนาด้วยภาษาอังกฤษ แบ่งปันชาติชอบของตัวเอง และเพิ่มความมั่นคงในมิตรภาพกันด้วยกัน มิมีได้รับความช่วยเหลือจากเบนนี่ในการเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม และเรียนรู้ว่าจะทำไมให้เข้าพบเพื่อนๆใหม่
：
เช้าวันที่มีแสงแดดยั่งยืน แมวน้อยมิมิยู่ติดชายตาว่าด้วยและมองลึกไปที่ท้องฟ้าสวรรคตและคายขาวตกเปิดที่นั้น。มิมิจับตายินดีตั้งใจว่า ถ้าเรียกสภาพอากาศด้วยภาษาอังกฤษนั้น มันจะสนุกมากเหลือเอง! ดังนั้น มิมิจึงเริ่มเรียนภาษาอังกฤษเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพอากาศและฤดูกาล
เช้า:“！ท้องฟ้าสวรรคตและแสงอาทิตย์กำลังกระชำออกมาอย่างชัดเจน. นี่เป็นวันที่ดีมากสำหรับการเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพอากาศ”
บ่าย:“บ่ายสายค่อยๆจะอ่อนกว่านี้ แต่ท้องฟ้ายังคงสวรรคต. ดูแล้ว มีคายกันที่เปลวมากขึ้นในท้องฟ้า”
เย็น:“เย็นสายแล้ว แสงอาทิตย์ที่ตกลงแล้วทำให้ท้องฟ้ามีสีชาติชาติทองแดงและชามแลง. ค่อยๆมืดขึ้นและดาวกำลังปรากฎขึ้นมา”
ฤดูกาล:“ฤดูใบไม้ผลิเป็นเวลาที่ยอดเยี่ยมของปีนี้. ดอกไม้กำลังบานและต้นไม้สีเขียว. นี่เป็นฤดูที่มีการเริ่มต้นใหม่
“ฤดูร้อนมีอากาศร้อนและแดดชาติ. วันนี้นานเกินไป และเราสามารถไปว่ายน้ำและเล่นออกนอกบ้าน. นี่เป็นเวลาที่ดีสำหรับแจ้งปิกนิกและบาร์บีคิว
“ฤดูหนาวเป็นฤดูที่เย็นและมีสวาทที่เป็นลูกทรัพย์. เราสามารถตั้งสวานน้ำและเล่นในหิมะ หรือทำนางปฐมพยุหา. นี่เป็นฤดูที่มีวันที่เน่านาวและไฟประจำใจ”
มิมิกำลังเรียนเรียนอย่างแน่นของภาษาอังกฤษเลยกลับทำแสงแก้วในหัวใจกับแต่ละฤดูกาลของสภาพปรากฏงานเธอทำเพื่อรู้สึกสำหรับเธอว่าภาษาอังกฤษทรงทำให้โลกของเธอเปลี่ยนมาเป็นมันได้มาก!
บทที่ 6: ตรวจศึกษากิจกรรมประจำวัน
：– ****：โอเคนายัง อะไรคุณกำลังทำอยู่?- ****：โอเคนายัง! ฉันกำลังกินขนมเช้า คุณก็เช่นนั้น?- ****：ฉันกำลังกินขนมเมล็ด. คุณทำขนมเช้าไหน?- ****：ฉันทำขนมเช้าด้วยเช่นกัน. คุณชอบขนมเช้าไหม?
：– ****：คุณจะไปโรงเรียนตอนนี้ไหม?- ****：ใช่นะครับ/ค่ะ ฉันกำลังเดินไปยังสถานีรถประจำทาง. คุณไปโรงเรียนด้วยรถประจำทางไหม?- ****：ใช่นะครับ/ค่ะ ฉันชอบรถประจำทาง.
：– ****：หลังเรียนจบ คุณทำอะไรไหม?- ****：หลังเรียนจบ ฉันเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ คุณมีสนานที่ชอบไหม?- ****：ฉันชอบเล่นบาสเกตบอล. คุณมีสัตว์เลี้ยงไหม?
：– ****：เรากินอะไรที่เจ้าหน้าที่อาหารเด็ดขาด?- ****：เรากินปึ่งกุหลาบ. คุณชอบปึ่งกุหลาบไหม?- ****：ใช่นะครับ/ค่ะ อะไรที่เรากินอื่นเพิ่มเติม?- ****：เรากินยำและผลไม้ด้วย. คุณเลย?
：– ****：คุณกำลังทำอะไรตอนนี้?- ****：ฉันกำลังเคลือบฟัน. คุณเคลือบฟันทุกวันนะ?- ****：ใช่นะครับ/ค่ะ ฉันเคลือบฟันทุกเช้าและคืน.
ครั้งที่ 7: การซื้อของและจองอาหาร
ฉัน: สวัสดีครับค่ะ ทุกคน! วันนี้เราจะเรียนเกี่ยวกับการซื้อของและสั่งอาหารด้วยภาษาอังกฤษ ให้คุณฝันว่าเราอยู่ในร้านเด็กที่มีความสนุกสนาน ทุกคนเตรียมพร้อมไหม?
นักเรียน 1: ใช่ ฉันเตรียมพร้อมแล้ว!
ฉัน: ดีมาก! จะเริ่มด้วยคำวา�ย์พื้นฐานเกี่ยวกับการซื้อของ คุณจะบอกว่าเราอาจจะหาอะไรได้ในร้านเด็ก?
นักเรียน 1: ฉันคิดว่าเราอาจจะหาเครื่องเล่น หนังสือ และเสื้อผ้าได้
ฉัน: ดีมาก! ตอนนี้เราจะเรียนคำวา�ย์สำคัญเพื่อช่วยเราในการซื้อของ นี่เป็นเพียงไม่กี่คำวา�ย์:
- สามารถช่วยคุณไหม?
- คุณต้องการซื้ออะไร?
- ราคานี้เท่าไหร่?
- นี่เหนือค่าเกินไปแล้ว.
- ฉันจะซื้อมัน
นักเรียน 2: สามารถช่วยคุณไหม?
ฉัน: ใช่ คุณสามารถทำได้! คุณทำได้ดีมาก
ฉัน: ตอนนี้เราจะประกอบการสั่งอาหาร จงเลือกว่าเราอยู่ที่ร้านอาหารและต้องการสั่งอาหาร นี่เป็นคำวา�ย์ที่เราสามารถใช้:
- ฉันอยาก…
- ฉันอยากจะมี…
- ฉันอยากจะ…
- ฉันจะสั่ง…
นักเรียน 3: ฉันอยากมีปิซซ่า
ฉัน: น่ารักมาก! คุณอยากดื่มอะไร?
นักเรียน three: ฉันอยากมีน้ำผลไม้
ฉัน: ตัดสินได้ดี! ตอนนี้เราจะประกอบการประกอบเพิ่มเติม นี่เป็นสถานการณ์เหล่านี้:
- คุณอยู่ที่ร้านเครื่องเล่นและกำลังหาเครื่องเล่นใหม่
- คุณอยู่ที่ร้านอาหารและต้องการสั่งอาหาร
คุณสามารถใช้คำวา�ย์ที่เราเรียนมาในสถานการณ์เหล่านี้ได้หรือไม่?
นักเรียน four: (แสดงสถานการณ์ที่ร้านเครื่องเล่น) “ขอโทษครับ สามารถช่วยคุณไหม? ฉันกำลังหาเครื่องเล่นใหม่ คุณมีรถไหม?”
ฉัน: ดีมาก! คุณใช้คำวา�ย์ได้ดีมาก
นักเรียน 5: (แสดงสถานการณ์ที่ร้านอาหาร) “สวัสดีค่ะ สามารถมีเมนูได้ไหม? ฉันต้องการสั่งปาสต้าและน้ำดื่ม”
ฉัน: น่าติเกาะ! คุณทำได้ดีมาก
ฉัน: ตอนนี้เราจะประกอบสิ่งที่เราเรียนวันนี้ วันนี้เราเรียนคำวา�ย์พื้นฐานเกี่ยวกับการซื้อของและสั่งอาหาร พวกเรายังประกอบการใช้คำวา�ย์สำคัญเพื่อบอกว่าเราต้องการซื้ออะไรหรือสั่งอะไร
นักเรียน 6: ฉันเรียนว่าจะบอก “สามารถช่วยคุณไหม?” และ “ฉันอยาก…” ด้วยภาษาอังกฤษ
ฉัน: ถูกต้อง! คุณทำได้ดีมาก. แต่ละครับ คุณจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการซื้อของและสั่งอาหารด้วยภาษาอังกฤษ อย่าละทิ้งการประกอบเพิ่มเติม!
ที่ 8: การท่องเที่ยวและการขนส่ง
ในหลักการที่มีทั้งหมดแปดหลักทางเรียน พวกเราจะเรียนเกี่ยวกับวลีภาษาอังกฤษที่ใช้ในการท่องเที่ยวและการขนส่ง. บรรดาเด็กๆ จะเรียนว่าจะใช้วลีภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายแผนการท่องเที่ยวของตนเอง รู้จักต่างๆ ของวิถีการขนส่ง และทำการปรึกษาเพื่อสนทนาง่ายๆ ในระหว่างการท่องเที่ยว。
แผนการท่องเที่ยว:- เราจะเรียนวิธีการแสดงความต้องการไปยังสถานที่เฉพาะกับวลี “ฉันอยากไปที่…” และ “ฉันวางแผนไปที่…“。- บรรดาเด็กๆ จะเรียนว่าจะบรรยายสถานที่ท่องเที่ยวของตนเอง เช่น “ฉันไปกรุงปารีส” หรือ “I want to visit Tokyo”。
วิถีการขนส่ง:- เราจะแนะนำวิถีการขนส่งที่ติดตลอด อย่างเช่น “รถยนต์”, “รถไฟ”, “เครื่องบิน” และ “เรือ”。- บรรดาเด็กๆ จะเรียนว่าจะถามและตอบคำถามเกี่ยวกับวิถีการขนส่ง อย่างเช่น “เราจะขนส่งไปด้วยอุปกรณ์อะไร?” หรือ “How will we get there?“。
การสนทนาท่องเที่ยว:- เราจะทำการปรึกษาการสนทนาท่องเที่ยวง่ายๆ อย่างเช่น ที่สนามบิน สถานีรถไฟ หรือโรงแรม。- บรรดาเด็กๆ จะเรียนว่าจะถามและตอบคำถามเกี่ยวกับเวลา หนทางและราคา。
ตัวอย่างการสนทนา:
ผู้ใหญ่: wherein are you going for your vacation?เด็ก: i’m going to the seashore. i am planning to go there subsequent month.ผู้ใหญ่: That sounds incredible! how will you get there?เด็ก: we are going by using aircraft. it is the fastest way to journey.
กิจกรรม:- เราจะทำกิจกรรมแสดงบทบาท เพื่อให้เด็กๆ ซ้อมภาษาอังกฤษในสถานการณ์ท่องเที่ยวแบบจำลอง。- บรรดาเด็กๆ จะเรียนว่าจะถามและตอบคำถามเกี่ยวกับกระเป๋าของหนึ่ง ๆ, โรงแรม และรายละเอียดของร้านอาหาร。
ผ่านกิจกรรมเหล่านี้ บรรดาเด็กๆ จะสามารถเข้าใจวลีภาษาอังกฤษที่ใช้ในการท่องเที่ยวและการขนส่งได้ดีกว่า และจะสามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการประสานงานในการท่องเที่ยวด้วยความมั่นใจของตนเองได้มากขึ้นเรียบร้อยกันแล้ว。
เรื่องสิ้นสุด: การพัฒนาภาษาอังกฤษของแมวเลี้ยงและการช่วยเหลือผู้อื่น
ในท้ายทางของเรื่องนี้ การเรียนภาษาอังกฤษของแมวขาวมีกลุ่มขึ้นเป็นจุดสูงใหม่หลังจากที่เธอใช้เวลาหลายเดือนที่พยายาม. แมวขาวสามารถพูดภาษาอังกฤษในรูปแบบของการเรียกร้องที่เรียบง่าย และแม้กระทั่งช่วยให้เด็กๆอื่นเรียนภาษาอังกฤษด้วย.
วันหนึ่ง แมวขาวได้พบกับเด็กชายเล็กในสวนสาธารณะ ที่ไม่รู้ภาษาอังกฤษ. แมวขาวใช้คำและจำนวนที่เธอเรียนรู้และช่วยเด็กชายอย่างนิ่มนวล. พวกเขาได้เล่นเกมภาษาอังกฤษกัน และเรียนคำศัพท์และคำวา�ยใหม่. ความสามารถในภาษาอังกฤษของแมวขาวทำให้เด็กชายเปลี่ยนใจและมีความสนใจในการเรียนภาษาอังกฤษ.
ความคืบหน้าของแมวขาวได้รับการชื่นชมจากครูและเพื่อนๆของเธอ. ครูชื่นชมเธอสำหรับความเที่ยวร้ายและความสนใจในการเรียนรู้ และเพื่อนๆก็มาติดตามเรียนเรียนตามแมวขาว. แมวขาวรู้สึกดีมากเพราะเธอไม่เฉพาะเรียนรู้ภาษาอังกฤษเอง แต่ยังสามารถช่วยให้คนอื่นด้วย.
ในช่วงเวลาต่อมา แมวขาวยังคงเรียนภาษาอังกฤษอย่างหนัก เธอได้เพิ่มคำศัพท์และพูดภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น. เธอมักจะเข้าสวนสาธารณะและประชุมกับเด็กๆอื่นเพื่อฝึกภาษาอังกฤษและแบ่งประสบการณ์การเรียนรู้ของเธอ.
วันหนึ่ง แมวขาวได้พบกับหนูนักกินกุ้งที่บาดเจ็บบนทางกลับบ้าน. แมวขาวทันทีก็ใช้ภาษาอังกฤษเรียกความช่วยเหลือจากผู้คนเพื่อช่วยหนูนักกินกุ้งได้รับการรักษา. สิ่งนี้ทำให้แมวขาวตระหนักว่า ภาษาอังกฤษไม่เพียงแค่สำหรับการเข้าถึงการติดต่อกับคนอื่น แต่ยังช่วยให้เธอช่วยเหลือคนที่ต้องการช่วยด้วย.
การเดินทางการเรียนภาษาอังกฤษของแมวขาวอยู่ตลอดแนวทางความสุขและการเติบโต. ด้วยความรู้ที่เรียนรู้มาจากภาษาอังกฤษ แมวขาวได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอและส่งผลกระทบให้แก่คนรอบๆ. เรื่องของเธอบอกเราว่า การเรียนภาษาอังกฤษไม่เพียงแค่เป็นทักษะ แต่ยังเป็นวิถีที่เปิดประตูสู่โลกแห่งความเข้าใจและช่วยเหลือคนอื่นด้วย.
