ในเช้าวันที่มีแสงอาทิตย์รอยรั่วสวยงาม เสือวัวหนุ่มที่มีความกระตือรือร้นตัดสินใจจะเดินทางตามการค้นคว้าประหลาด。มันรับตัวด้วยกระเป๋าเล็กที่มีน้ำและอาหารภายใน และหนังสือที่เขียนด้วยชื่อสัตว์หลากหลายชิ้น。เสือวัวเดินตามทางสายตาลาดร่วมกับความสนใจในภาพสงี่ที่มีอยู่รอบๆ มันพ้นตัวโดยการกระโดดตลอดเวลาที่เดินอยู่บนทางเดินนี้。
นากแห่งที่มีลักษณะน่ารักตัดสินใจที่จะออกท่องเที่ยวออกหาเกิดเกิดสนุกสนาน
เมื่อเริ่มต้นของเรื่อง ในป่าที่เขียวมีน้ำตายอย่างหนาแน่น มีนกขาวเล็กที่ชื่อว่า Whiskers ที่รักการเดินทางเพื่อเจอเพื่อนใหม่ในป่านี้ Whiskers หนึ่งเช้าที่มีแดดอาทิตย์ระลอก นกแห่งนี้ตัดสินใจว่าเป็นเวลาแล้วสำหรับการประมง
นกแห่งนี้เพลินเท้าขางเท้า และขึ้นสู่อากาศ วิ่งเหนือต้นไม้และแม่น้ำที่เขียวมีน้ำตายอย่างเม็ดเมื่อมันขึ้นสู่อากาศ Whiskers ได้ยินยอดที่ป่ามีมงคล ดอกไม้สีสันเหนียวและใบไม้เตือนระวังในลม
เมื่อ Whiskers ลดระดับลงมา มันพบกลุ่มเสือเลี้ยงลูกอยู่รอบแม่น้ำที่ร้องบานอย่างแน่นหนา Whiskers ลงหลังเพื่อฟัง
“คุณทุกคนน่ายินดีกับอะไรนี้?” Whiskers บินลงมาโดยกล่าวกับเสียงเสียงร้องบานอย่างอ่อนๆ
หนึ่งในเสือเลี้ยงที่มีหางหนาหนาตอบว่า “เราพบกาแฟแบรรี่ที่นั่น!นี่เป็นอาหารเช้าที่สมบูรณ์สำหรับเช้าที่มีแดดอาทิตย์”
ตาของ Whiskers มีความสนใจที่เปิดกว้าง และบินลงมาที่แบรรี่และกินแบรรี่หนึ่งแบบ และเมื่อนกแห่งนี้กินแบรรี่หนึ่งแบบ มันรู้ว่านี่เป็นอาหารที่ยอดเยี่ยมและเริ่มต้นของการประมงที่น่าตื่นเต้น
หลังจากเพิ่งกินแบรรี่และเล่นกับเสือเลี้ยงเป็นเวลาหนึ่งที่ นกแห่งนี้ตัดสินใจว่าเป็นเวลาแล้วสำหรับการเดินทางไปต่อ Whiskers บินมาสู่ขอบป่า และเจอนกุหลาบที่ยืนอยู่บนต้นไม้
“สวัสดีครับ นกวัยรอด” Whiskers กล่าวกับเสียงเสียงร้องบานอย่างอ่อนๆ “ฉันตั้งใจที่จะถามครับว่าป่านี้มีอะไรที่น่าสนใจ”
ตาของนกวัยรอดเตือนด้วยความรู้ที่ลึกซึ้ง “อ๊อะ Whiskers ป่านี้เต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสนใจ มีสัตว์ ดอกไม้ และลับที่สามารถค้นหาได้ Whiskers ได้หาหนึ่งของเครื่องมือป่าที่เรียกว่าแบรรี่นี้”
ด้วยความมีหมายใหม่ที่มากขึ้น Whiskers ก็เดินทางไปตามป่าต่อไป Whiskers ไปเยี่ยมนกวัยรอดที่รู้เรื่องเรื่องของแม่น้ำ หลังจากนั้นก็หลงเล่นกับกลุ่มกิ้งก่างที่มีความยินดีและแสดงการเต้นกับกลุ่มไฟเล็งที่มีความสวยงามในเวลาที่ดึงดำ
เมื่อแสงอาทิตย์เริ่มตก ทำให้ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีชมพูและสีชายแดง Whiskers กลับมาที่เรือนของมัน ใจเต็มไปด้วยความดีและสมองเต็มไปด้วยความทรงจำใหม่
“วันนี้เป็นวันที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของฉัน” Whiskers บอกตัวเองอย่างเงียบๆ “ฉันตั้งใจที่จะรอดูว่าวันต่อไปจะมีอะไร”
และดังนั้น นกแห่งนี้จึงหลงที่เรือนของมัน หลงทัศน์ในการประมงในวันต่อไป รู้ว่าป่านี้เป็นสถานที่ที่มีความเป็นไปได้ที่ไม่จำกัด
**เตรียมการปฏิบัติการ**：บริหารความจำเป็นและอุปกรณ์ที่จำเป็น และกินวัตถุที่ต้องการ
สัตว์เล็กตัดสินใจที่จะไปประสบกับการกลัวก่อนที่จะเดินทางออกไปสำหรับการประสบกับการกลัวนี้ มันก็เริ่มที่จะเตรียมของใช้งาน โดยหากระเบิดที่แข็งแกร่งที่สามารถใช้เก็บของทั้งหมดได้ หลังจากนั้น มันก็รวบรวมอุปกรณ์สำคัญเช่น ฝากา้ง หน้ากาก และมือมือเพื่อป้องกันสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง สัตว์เล็กรู้ดีว่าแม้จะเป็นการเดินทางที่ยาวน้อย ก็ต้องเตรียมพร้อมด้วย
จากนั้น มันก็เริ่มหาอาหาร เมื่อมันหาจากนั้นอาหารเป็นแบบกลิกกันและผลไม้ ซึ่งเป็นของทานที่ดีสำหรับการเดินทางของมัน สัตว์เล็กรู้ว่าการรักษาพลังใจสำคัญมาก ดังนั้นมันจึงใส่อาหารเข้าไปในกระเป๋าให้ได้
เพื่อให้มีความปลอดภัย สัตว์เล็กยังพกแบบแผนที่และเซนเซอร์เมืองมาด้วย เพราะมันรู้ว่าแม้จะเป็นที่ที่มันเคยเคยไป เมื่อไม่มีการติดตามด้วยตนเอง มันก็อาจเสียทางได้ ดังนั้นมันจึงตัดสินใจพกอุปกรณ์เหล่านี้เพื่อช่วยตนหาทาง
หลังจากที่สัตว์เล็กตรวจสอบกระเป๋า มันแน่ใจว่าทุกอย่างที่ต้องการที่เตรียมพร้อมแล้ว มันตรวจสอบให้แน่ใจว่าฝากา้งไม่ร้อยตัว หน้ากากใส่ได้สบาย และยืนยันที่เซนเซอร์เมือง หลังจากที่ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว สัตว์เล็กรู้สึกแสนกระตือร้นและแสนกลัว มันหายใจลึกหนึ่งครั้งแล้ว ก็เดินข้างหน้าเข้าไปที่การประสบกับการกลัวของตนเอง
เดินทางไปเป็นการสำรวจ**：สัตว์เล็กเดินทางออกมา ปะทะกับสิ่งต่างๆ ในสภาพแวดล้อมต่างๆ
เจ้าสัตว์เล็กเองบรรทุกหลังเล็กๆ จากนั้นเดินทางไปตามการออกเดินทางของเขา แรกมันมาถึงป่าหนาแน่น แสงแดดเข้ามาผ่านใบไม้เกิดปรากฏการ์เปราะงค์เงาเงินตรงที่เคืองดิน เจ้าสัตว์ได้ประมาณยำในเขตไม้ไม้และได้ยินเสียงร้องของรั้งแก้วที่มีลูกของรั้งแก้วติดอาหารในต้นไม้
หลังจากนั้นเจ้าสัตว์มาถึงหมู่ดินแดนแห่งแดนสงบแสบๆ ที่มีดอกไม้สีสันแตกต่างกันมากมาย เจ้าสัตว์เห็นเมาส์เปิดเทศหน้าลาดลอยในหญ้าและมีมดกลุ่มขนาดเล็กที่สนิทสนมกำลังสะสมน้ำตาลจากดอกไม้ เจ้าสัตว์ตามตามเมาส์ไปที่แม่น้ำที่น่างสดสวยเล็กๆ หันเองเอาตัวนั่งตามที่สงบๆ และเห็นปลาหลายตัวลอยอยู่และเล่นกันในน้ำ
ต่อมาเจ้าสัตว์มาถึงป่าที่มีต้นไม้สูงและเก่าแก่ มันได้ยินเสียงเต้นเตลิงต่ำๆ ที่มีเสียงจากหมาป่าใหญ่ที่อยู่ทางห่างๆ ซึ่งกำลังเดินหากำลังใจ มันซ่อนตัวอยู่ตามต้นไม้ใหญ่และสงเคราะห์การที่หมาป่าไปด้วย หลังจากนั้นหมาป่าก็เดินไปตามทางอื่น แล้วเจ้าสัตว์ก็สละตัวไปด้วยทางอื่นๆ
ในใต้ป่าที่มีต้นไม้นานๆ มันพบสวนที่มีแบบดอกไม้สีสันต่างๆ มากมาย มันเลี้ยงตัวตามแบบดอกไม้และมาถึงหน้าหินแข็งที่มีน้ำท่วมลงมาที่มีเสียงปังปังอย่างดัง ที่มีเจ้าสัตว์ถูกดึงดูดโดยภาพที่น่าสนใจ และไม่ฉันทกันในการดู
เจ้าสัตว์มาถึงหมู่ที่แถบที่มีสัตว์ป่าในการวิ่งว่ายน้ำอย่างสงบ มันเห็นแก้ววานรองอยู่ตามที่เฉียงเย็นและเมาส์ในการกินหญ้า มีหมูสาวสูงยาววางที่อยู่และเดินด้วยท่าทางอยู่แน่นๆ มันจะเข้ามาสังเกตสิ่งที่น่ารักของมันในระยะเวลานี้
เมื่อมืดมมา สัตว์เล็กหนึ่งรู้สึกเหนื่อยเหนียว มันตัดสินใจที่จะหาที่ที่สามารถหลับได้ มันก็หาเก้าอี้หุบที่สบายๆ และหลับเพื่อที่จะยังคงทำให้การออกเดินทางของเขาต่อไปในความฝัน
ทำการค้นพบและสำรวจ: สัตว์เล็กสังเกตสิ่งแวดล้อมและเรียนรู้องค์ประกอบที่แตกต่างกัน อย่างเช่น ต้นไม้ ดอกไม้ และลำธารเล็ก
เมื่อเด็กสัตว์เดินทางมายังประเทศที่มีชาติพันธุ์แตกต่างกัน ความสนใจของมันที่ต้องการที่จะค้นคว้าโลกแห่งนี้ทำให้มันเริ่มสนใจตั้งตามต้นไม้สูงโดยต้นไม้ที่มีใบเขียวที่ลอยเล็งเล็งในลมอ่อน มันเข้าชมต้นไม้และกำจัดเท้าของมันอย่างอ่อนๆ พอกับการดูอย่างอ่อนๆ
เมื่อมันเดินไปกว่านั้น มันพบกับหญ้าสีสันสวยงามที่มีดอกไม้ที่มีสีที่แตกต่างกันเปิดบานอย่างดีและมีกลิ่นหอมที่มีฝัน มันเดินผ่านพื้นดินของดอกไม้โดยระมัดระวังไม่ให้เท้าของมันตะโกนเข้าดอกไม้ไหน
ไม่นานหลังจากนั้น มันมาถึงแม่น้ำเล็กที่น้ำชัดเจนและเห็นปลาวิ่งเล่นในน้ำ มันเตะเท้าลงมานั่งและโดนมือสัมผัสน้ำอย่างอ่อนๆ เพื่อรู้สึกความเย็นของน้ำ แล้วมันตัดสินใจที่จะเดินตามแม่น้ำต่อไป
เมื่อมันเดินตามแม่น้ำไปด้วย มันเจอกับหญ้าที่มีหมากหลากหลายที่หมากที่มีหมากและหมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่หมากที่
ช่วงตอนสนทนา โปรดเชิญเด็กๆ คาดคะเนว่าสัตว์เลี้ยงลูกของจะเผชิญกับอะไรต่อไป
ในขณะที่เด็กๆ ตะโกนกันเพื่อคาดการณ์ว่าสัตว์เลี้ยงลูกของเราจะบังเอิญเจออะไรในเวลาต่อไปนี้,
“อาจจะเจอกุ้งกุ่นหรือไม่?” พระโอรสหนึ่งคาดการณ์ไว้,
“อาจจะเจอแม่น้ำเล็กที่เราสามารถเห็ดดื่มน้ำได้” ลูกสาวหนึ่งที่แข็งขันกล่าว,
“ฉันคาดว่าจะเจอหาญกินดอกที่จะบินร่องรวมในดอกไม้” ลูกเด็กหนึ่งที่หวานใจกล่าว.
และนั่นก็เป็นที่ที่สัตว์เลี้ยงลูกของเราที่บังเอิญเจอกุ้งกุ่น มันมองโลกด้วยตาที่มีความเฉียดเฉียง. หลังจากนั้น สัตว์เลี้ยงลูกของเราก็พบแม่น้ำที่สะอาดอยู่และมันหยุดตายอยู่บนเหนือแม่น้ำเพื่อดื่มน้ำ และรู้สึกที่ดีขึ้นจากนั้น.
จากนั้น หาญกินดอกที่บินเข้ามาและหยุดบนดอกไม้ สัตว์เลี้ยงลูกของเราเข้าชมอย่างอ่อนไหล และเด็กๆ ก็มาเข้ามาดูด้วย พร้อมกันชมชั่วโมงที่ดีและงดงามนี้.
“ขาวดาวของมันเหมือนที่ดีมาก!” ลูกเด็กหนึ่งตะโกน,
“ฉันอยากมีหาญกินดอกหนึ่งเหมือนนี้” ลูกเด็กหนึ่งที่หวาดกลัวกล่าว.
สัตว์เลี้ยงลูกของเราก็ยังคงเดินทางการสำรวจของตนเอง มีการเจอชีวิตและสนุกสนานต่าง ๆ ทุกช่วงที่ทำให้เวลาของเราเติบโตเป็นกุศล และการสนทนานี้ยังมีความช่วยเหลือในการสอนเด็กๆ ถึงความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติด้วยเช่นกัน.
หลักการเรียนรู้: ผ่านประสบการณ์ของสัตว์เลี้ยงดู และสอนเด็กๆ ถึงคำวัสดุที่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมต่าง ๆ
บริเวณเช้าแก้วที่มีแสงอาทิตย์แจกแจง，สัตว์เลี้ยงลูกหนาวติดตั้งที่หลังหมวกของเขาและใส่ทั้งหมดเครื่องมือและอาหารที่จำเป็นสำหรับการออกเดินทางสำรวจเอง มันยืนอยู่ที่ประตูบ้านและบอกคำลากับแม่ของมันก่อนที่จะออกเดินทางสำรวจโลก
ตอนแรก สัตว์เลี้ยงลูกหนาวมาถึงป่าหนาแน่นที่ต้นไม้ยืนหลังล้ำและแสงอาทิตย์ที่รั่วผ่านใต้ต้นไม้มีลายแสงแยกกันเหมือนภาพแฝง สัตว์เลี้ยงลูกหนาวสำรวจในรอบตัวของมันและรู้จักต้นไม้ที่แตกต่างกัน เช่น ต้นเมล็ดที่สูงใหญ่ ต้นเลื้อยที่ทิ้งแฝง และต้นที่มีผลปลับ
เมื่อเดินตามแม่น้ำที่มีน้ำแว่งขวาง สัตว์เลี้ยงลูกหนาวพบดอกไม้สีสันแตกต่างกัน สีแดง สีเหลือง และสีม่วง ที่หล่องในลม ดูเหมือนว่ากำลังต้องการต้อนรับสัตว์เลี้ยงลูกหนาวที่มาเยือน มันยังได้ยินเสียงน้ำไหลของแม่น้ำที่เป็นเสียงดนตรีที่น่ารักของธรรมชาติ
ต่อมา สัตว์เลี้ยงลูกหนาวมาถึงหมึกหลายชาติ ที่มีดอกไม้และเชื้อพันธุ์หลากหลาย มันเห็นหมากหวานบินระหว่างดอกไม้และได้ยินเสียงบีซิ้งของผึ้ง สัตว์เลี้ยงลูกหนาวเรียกเสียงหวานของหมากหวานว่า “flutter” และเสียงผึ้งว่า “buzz”
ในระหว่างการสำรวจ สัตว์เลี้ยงลูกหนาวได้พบเพื่อนร่วมการเดินทางหลายตัวที่มีเสียงต่างกัน บางตัวว่า “tweet” และบางตัวว่า “quack” สัตว์เลี้ยงลูกหนาวเรียกเสียงของนกด้วยเสียงดังกล่าวเพื่อแยกประเภทนกต่างกัน
ขณะที่สงครามเห็นแห่งวันสูงขึ้น สัตว์เลี้ยงลูกหนาวตัดสินใจที่จะหาที่ที่สะดวกและสบายที่ที่จะนอนอย่างคล่องตัว มันหาได้ที่ถ้ำเล็กที่แสบๆ ภายในถ้ำมีหนูที่นอนหลับด้วย สัตว์เลี้ยงลูกหนาวและหนูกลายเป็นเพื่อนสนิทและมันกันหมดทำนองกันแบ่งปันเรื่องการสำรวจ
ด้วยการสำรวจครั้งนี้ สัตว์เลี้ยงลูกหนาวไม่เพียงแต่เรียนรู้คำศัพท์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม แต่ยังได้สนุกสนานกับการสัมผัสกับธรรมชาติด้วยด้วย หลังจากที่กลับบ้าน มันเพลิดเพลินให้บอกความประสบการณ์ทั้งหมดให้ครอบครัว และสนับสนุนให้เด็กๆอื่นก็ออกไปสำรวจภายนอกและรู้สึกเหมือนกับความทรงจำของธรรมชาติ
เวลาเล่นเกม**：ออกแบบเกมหาคำที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อม ให้เด็กๆเรียนรู้ด้วยการเล่นเกม
ในบ่ายที่มีแสงแดดระเบิดอย่างสวยงาม สัตว์เลี้ยงลูกของหลายๆประเภทรวมตัวกันในป่าเพื่อเริ่มเกมส์พิเศษที่จะหาสัตว์ที่ซ่อนตัวในป่า และบอกชื่อของพวกเขาด้วยภาษาอังกฤษ เด็กๆ ร่วมกันช้างแบบมีภาพสัตว์ที่วาดบนการ์ด และเร่งเราเริ่มการหาสัตว์
ในป่าที่มีต้นไม้ที่เต็มไปด้วยริมแฝง เด็กๆ หาได้การ์ดที่วาดฝาย และยินดีต่อด้วยการบอกชื่อด้วยภาษาอังกฤษว่า “Butterfly!” ต่อมา พวกเขาก็หาได้การ์ดที่วาดหนุน และเรียกชื่อด้วยภาษาอังกฤษว่า “chicken!” บนพื้นหญ้าหนึ่งบาง พวกเขาหาได้การ์ดที่วาดหนู และยินดีต่อด้วยการบอกชื่อด้วยภาษาอังกฤษว่า “Frog!” การเล่นเกมนี้ไม่เพียงแต่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ชื่อของสัตว์ แต่ยังแข่งขันภาษาอังกฤษด้วย
เริ่มจากการเล่นเกม เด็กๆ ได้เรียนรู้ว่าจะเข้าใจและบอกชื่อสัตว์ต่างๆ ในป่าด้วยภาษาอังกฤษอย่างแน่นอน และเมื่อพวกเขาหาได้สัตว์ใหม่ จะได้รับเสียงเปรียบเสียงเชิญและการชมชื่นจากเด็กๆอื่น
บนพื้นหญ้าบริเวณกว้าง พวกเขาหาได้การ์ดที่วาดกุ้งกะตาม เด็กๆ หนึ่งได้เก็บการ์ดขึ้นมาและบอกชื่อด้วยความยินดีว่า “Squirrel!” และเด็กๆ อื่นๆ ก็มารวมตัวเข้ามาเลย และร่วมบอกเรื่องลักษณะของกุ้งกะตามด้วยภาษาอังกฤษ อย่างเช่น “has a bushy tail” และ “eats nuts”
เกมส์ดำเนินไปอย่างดีเด่น โดยในขณะที่เด็กๆ หาสัตว์ พวกเขาไม่เพียงแต่เรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ แต่ยังได้รู้เรื่องความเป็นไปของสัตว์ต่างๆ ด้วย ในที่สุด เด็กๆ หาได้การ์ดที่วาดป่า และบอกเรื่องภาพที่งดงามของป่าด้วยภาษาอังกฤษ อย่างเช่น “complete of trees” และ “home to many animals”
เกมส์นี้ไม่เพียงแต่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยการเล่น แต่ยังเพิ่มความรู้และความชื่นชอบต่อธรรมชาติด้วย ในที่สุดของเกม เด็กๆ รวมตัวกันเจาะหน้าและแบ่งปันประสบการณ์และความสุขที่พวกเขาได้รับจากเกมนี้ ผ่านการเล่นเกมนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รับรู้ชื่อสัตว์ด้วยภาษาอังกฤษ แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะบอกเรื่องลักษณะของสัตว์และภาพที่งดงามของป่าด้วยภาษาอังกฤษด้วย
