ในการเดินทางเรียนเรื่องที่เมืองกลางอันเหมือนมีความสนุกสนาน พวกเราจะร่วมกันสำรวจโลกที่มีภาษาอังกฤษเป็นอันยอดเยี่ยมด้วยกัน。ผ่านกิจกรรมสนุกและเรื่องสาวกับการเล่นเกมส์ เด็กๆจะเรียนความรู้ภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐาน และสร้างคำศัพท์ใหม่โดยง่ายต่อใจทางเล่นเกมส์。ร่วมกันเดินทางสำรวจและได้ประทับใจกับความแปลกปลอมในการเดินทางนี้ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและการค้นหาความรู้เห็น!
เดินทางการประมันธ์ของเหล่าบายทาย
หนึ่งครั้งในอดีต ในป่าที่มีฝนทางและเปลี่ยนแปลง มีนกขาวที่ชื่อว่า วิทยา. วิทยารักที่จะเดินทางผ่านป่า แต่วันหนึ่ง เขาตกอยู่ในปัญหาเล็กน้อย เขาเสียเส้นทางและไม่พบทางกลับบ้านของเขา
วิทยาตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากสัตว์ที่เขาได้พบตามหน้าทาง. แรกเขาพบกับกุ้งกุงชื่อ สเคิกกี้ ที่กำลังรวบรวมเมล็ดอุดม. “สวัสดีครับ สเคิกกี้! คุณรู้ทางกลับบ้านไหม?” วิทยาถาม
สเคิกกี้มองขึ้นจากเมล็ดอุดมและคิดลงเรื่องนานๆ “วิทยา ถ้าคุณไปทางออกไปที่ต้นโอ๊คใหญ่ คุณจะพบทางกลับบ้าน. แต่ต้องระมัดระวัง มีบางจุดที่ยากทางบนทางนั้น”
วิทยาขอบคุณสเคิกกี้และบินไปทางต้นโอ๊ค. ตลอดทางเขาได้พบกับหงอนผู้รู้เรื่องนานชื่อ ฮูท. “สวัสดีครับ วิทยา. คุณเสียเส้นทางหรือไหม?” ฮูทหวานๆ โดยไม่เจาะจง
“ใช่นะครับ ฮูท ฉันเสียเส้นทาง” วิทยาตอบ. “สเคิกกี้บอกให้ฉันไปทางต้นโอ๊ค แต่ฉันไม่แน่ใจว่าจะไปทางไหน”
ฮูทเลี้ยงวงกลางตัวและชี้สู่ท้องฟ้า. “ตามทางของแสงอาทิตย์ คุณจะหาทางได้. แสงอาทิตย์เสมอจะชี้ทางที่ถูกต้อง”
วิทยาเห็นและตามทางของแสงอาทิตย์ต่อไป. เมื่อเขาถึงต้นโอ๊คและเห็นทางที่สเคิกกี้ได้บอกเขา. ขณะที่เขาเดินตามทาง เขาจับตาเห็นว่าป่ารอบตัวเขาเปลี่ยนแปลงตามเวลาของวัน
เมื่อแสงอาทิตย์สูง ป่าจึงเต็มไปด้วยแสงและดอกไม้บานอย่างเต็มบาตร. แต่เมื่อแสงอาทิตย์เริ่มตกลง ป่าก็มืดขึ้น และดอกไม้ก็เริ่มปิดดอก
วิทยาเดินต่อไป ฟังเสียงของป่า. เขาได้ยินเสียงเสียงใบไม้หลั่ง หวั่นร้อง และเสียงร้องของหมาป่าที่ห่างไกล. แต่ละเสียงเหมือนจะเป็นหลักข้อมูลที่นำเขาใกล้บ้านมากยิ่งขึ้น
ในที่สุด หลังจากที่รู้สึกเหมือนจะเดินไปนานนาน วิทยาเห็นลักษณะของที่อยู่บ้านของเขาในทางห่าง. เขาบินไปทางนั้นด้วยความยินดี และไม่นานเขาก็กลับเข้าบ้านของเขา ปลอดภัยและมีความสะดวก
เมื่อเช้าต่อมา วิทยาบอกเรื่องประสบการณ์ของเขากับเพื่อนๆ พวกเขาทุกคนเห็นด้วยว่าป่ามีอันทรงพลังและสำคัญที่จะมีกำลังใจและขอความช่วยเหลือเมื่อจำเป็น
และดังนั้น วิทยาได้เรียนรู้ว่าป่าไม่เพียงแค่สถานที่ที่มีงานอมตะ แต่ยังเป็นสถานที่ที่มีการเดินทางและเพื่อนสนิทด้วย
ตามเท้าของฤดูกาล
วันแห่งเร็วกายที่มีแสงแดดปราสาทและทองเหลือง หนูขาวอุดม ตัวเล็กตัวยิ่งเดินทางเข้าป่าเพื่อทราบบริเวณต่างๆ ติดตั้งติ้งกระเป๋าที่เต็มไปด้วยผลไม้และอาหารเล็กๆ เพื่อสนุกสนานทั้งวัน
อุดมมาถึงบริเวณสนามหญ้ากว้างขวาง ซึ่งมีดอกไม้สีหลากหลายสี มีดอกหย่องเปาะยาวสีแดง ดอกดาบสีเหลือง ดอกลายสีส้ม และดอกลิ้งเลิงสีม่วง อุดมแสวงวายและด้วยหนาวขาว ฟูดดอกไม้และสัมผัสกับหลังคาแสงแดดของฤดูใบไม้ผลิ
ขณะนั้น อุดมมาถึงชายห้วยเล็ก น้ำในห้วยไหลไปด้วยเสียงท่วมท่วน บนพื้นน้ำมีเปลือกต้นไม้โครงแห้งเล็กๆ อุดมเดินตามชายห้วยไป ได้ยินเสียงร้องของนก และเสียง “เก๋าเก๋า” ของกุ้งกำจังในน้ำ อุดมรู้สึกว่าที่นี่มีสวยงามเกินคาด อุดมคิดว่า “ฤดูใบไม้ผลิเป็นฤดูที่มีลมหายตาย ธรรมชาติมีชีวิตและความอ่อนโอภายมาก”
ไม่นานหลังจากนั้น อุดมมาถึงป่าหนา ที่มีต้นไม้สูงส่งที่เต็มไปด้วยใบที่เปลี่ยนเป็นสีเขียว อุดมเห็นหนูหนาวสีน้ำเงินขึ้นกางในต้นไม้ และนกหลายตัวร้องเสียงดนตรีบนกิ่งไม้ อุดมเล่นกับหนูหนาวและนก แล้วต่อเดินทางเพื่อการเดินทางของตน
อุดมมาถึงสวนที่มีผลไม้หลากหลาย มีแอบบาตูม มันจาง นางแก้ว และมะเสาะ อุดมรับประทานผลไม้ที่สวยงามและเลือกเอามากกว่ากันเพื่อแบ่งปันกับเพื่อนๆ
ในวันกลับบ้าน อุดมได้พบกับผีหลายตัวที่กำลังบินบนดอกไม้ อุดมทำการปากเพื่อขอดูด้วยเพื่อผีก็ตอบกลับอย่างมีน้ำใจ อุดมรู้สึกว่าวันนี้มีความดีงามมาก อุดมได้เรียนรู้เกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลิและได้พบเพื่อนๆใหม่
เมื่ออุดมกลับบ้าน อุดมบอกมาแก่แม่เกี่ยวกับประสบการณ์การเดินทางของตน แม่รู้สึกยิิงยอดมาก แม่บอกอุดมว่าธรรมชาติเป็นสิ่งที่มีความทรงจำเลิศ เราควรช่วยดูแลและปกป้องมัน
ผ่านการเดินทางนี้ อุดมไม่เพียงได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลิ แต่ยังได้เรียนรู้ว่าทำไมต้องอยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างสันติ นอกจากนี้ อุดมยังเข้าใจว่าแต่ละฤดูมีความงามของตนเอง และเราควรชื่นชมช่วงที่ดีงามทุกๆ ช่วงเวลา
：
วันอาทิตย์เมษายนที่เป็นวันที่อากาศชัดเย็นและเมฆน้อย เด็กๆ รวมกันนั่งในห้องเรียนเตรียมตัวเพื่อเริ่มเกมลากหาคำศัพท์ซ่อนไว้ในแผนภาพ。ครูเอาแผนภาพขึ้นมาและในแผนภาพนั้นมีสัตว์เลี้ยงดินและพืชพรรณ และมีช่องว่างหลายแห่งที่ในแต่ละช่องว่างมีคำศัพท์หนึ่งแบบ
“วันนี้เราจะเริ่มเกมลากหาคำศัพท์ซ่อนไว้ในแผนภาพ！”ครูบอกกับความตื่นเต้น
เด็กๆ นั่งอยู่เสมอๆ รอชมดูอย่างเร่งด่วนเพื่อเริ่มเกม
ครูเริ่มเล่ากฎของเกมว่า：“ในแต่ละช่องว่างมีคำศัพท์หนึ่งคำ คุณจะต้องหาคำศัพท์ที่ตอบความเหมาะสมกับคำชี้แจงในแผนภาพ หากคุณหาเจอแล้ว ให้เขียนมันลงไป จำเป็นต้องระวังว่าบางคำศัพท์อาจจะมีหลายที่มานี้ที่แผนภาพเสียอีกด้วย”
เด็กๆ จึงเริ่มพิจารณาและตรวจสอบรายละเอียดในแผนภาพต่างๆ พวกเขาพบนกหนุ่มหนึ่งที่กำลังร้องเพลงบนต้นไม้ ข้างช่องว่างมีคำศัพท์ “chicken” พวกเขายังเห็นหนูตัวเล็กหนึ่งที่กระโดดรวมทั้งช่องว่างมีคำศัพท์ “rabbit”
ขณะที่เกมกำลังดำเนินต่อเด็กๆ ก็หาได้คำศัพท์มากขึ้นแล้ว บางคำศัพท์ง่ายและเรียกได้ง่ายง่าย เช่น “tree” และ “flower” แต่มีคำศัพท์ที่ยากกว่านั้นมากขึ้นเช่น “ocean” และ “mountain”
ครูให้ความเคารพว่า：“ไม่ต้องหวาดกลัวกับความยาก คำศัพท์ทุกคำเป็นน้ำหนึ่งในทะเลความรู้ของเรา หากจับกลับมากันแล้วก็จะกลายเป็นทะเลที่กว้างใหญ่”
ด้วยคำกล่าวนำของครู เด็กๆ ไม่เฉยชอบเพียงแต่หาคำศัพท์ แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการเรียกคำศัพท์ด้วยภาษาอังกฤษด้วย พวกเขาพบว่าแม่น้ำที่แผนภาพเป็น “river” ฟ้าเป็น “sky” และป่ากว้างเป็น “forest”
เด็กๆ ทำสำเร็จในการหาคำศัพท์ทั้งหมดแล้ว พวกเขาสนุกสนานและเขียนคำศัพท์นั้นมาและอ่านกับครู
“ดีมากและทันที!” ครูชื่นชม “คุณไม่เฉยชอบเพียงแต่หาคำศัพท์แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการเรียกคำศัพท์ด้วยภาษาอังกฤษด้วย นี่เป็นการท่องเที่ยวที่ทันทีและน่ายินดีที่เราจะเฉลิมฉลองความสำเร็จนี้ด้วยกัน”
เด็กๆ ยกเยียนกันเสริมกัน พวกเขารู้ว่าด้วยเกมนี้ พวกเขาไม่เฉยชอบเพียงแต่เพิ่มคำศัพท์แต่ยังได้รับความสุขและความสำเร็จด้วย
ขอบคุณครับ/ค่ะ สำหรับการได้รับความรู้และความดีใจ
ในการเดินทางเรียนรู้ครั้งนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ความสำคัญเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ แต่ยังได้สนุกสนานมากด้วย ผ่านการประชุมมากับเรื่องที่มีความมีน่าสนุกและเกมเล่นภาษาอังกฤษ และการพูดข้อความในช่วงชีวิตประจำวัน พวกเขาไม่เพียงแต่ได้เพิ่มความสามารถในการแสดงออกด้วยภาษาอังกฤษ แต่ยังได้ฝึกความคิดสร้างสรรค์ของตนเองด้วย
ฝันเพิ่มเติมเรื่องที่เด็กๆ จะตามหมาหมี่ที่มีขนขาวไปตามการประมัญกายในสวนสัตว์ และเรียนรู้ชื่อและพฤติกรรมของสัตว์ต่างๆ; ในช่วงทางโดยที่พวกเขาได้เรียนรู้ว่าฝ่ายที่จะบอกเวลา วันที่และฤดูกาลด้วยภาษาอังกฤษ; ในครัวที่พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะพูดเกี่ยวกับอุปกรณ์ไฟฟ้าและวัตถุประยุกย์ในชีวิตประจำวัน; ในที่ร่วมกันนอกแล้ว พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะบอกเกี่ยวกับสีและรูปร่างของธรรมชาติด้วยภาษาอังกฤษ
ทุกกิจกรรมเป็นที่สนุกสนาน ทำให้เด็กๆ ได้รับความสนุกสนานในขณะที่เรียนรู้ ผ่านการเรียนรู้ทางนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะจำคำศัพท์และประโยค แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะใช้คำศัพท์และประโยคเหล่านั้นเพื่อการสนทนา
เมื่อท้ายการเดินทางเรียนรู้ครั้งนี้ ในหน้าตาแต่ละเด็กที่มีเสียงดวงใจและรอยยิ้มที่แสดงถึงการรับรองและรักษาความสำคัญของพวกเขา พวกเขาไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐาน แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะแสดงออกความคิดและการรู้สึกของตนด้วยภาษาอังกฤษด้วย ประสบการณ์การเรียนรู้นี้ นั่นจะเป็นช่วงที่สวยงามในความทรงจำของเด็กๆ ในช่วงวัยเด็กของพวกเขา
