เราจะนำคุณเดินทางผ่านสายทางการเรียนภาษาอังกฤษในบทความนี้ ด้วยกิจกรรมหลากหลายและเรื่องที่มีประสานกัน ทำให้เด็กๆสามารถเรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายใจและมีบรรยากาศสนุกสนาน
หนังสือ!
ในโซนย่อยที่อาบายและสบายของห้องเรียน กลุ่มเด็กบางกลุ่มนั้นมาชุมนุมตามหนังสือชุดสีสันที่อยู่บนชั้นเสาหลังคาหน้าห้อง. ตาของพวกเขาทีก็เปลี่ยนแปลงด้วยความดันดันเด่น และพวกเขาชี้ขามเห็นหนังสือที่มีปกสีสันตาง
“ดูไหม มีหนังสือเกี่ยวกับสัตว์!” กล่าวด้วยเด็กหญิงเล็กคนหนึ่งด้วยรอยยิ้ม
“เหวด หนังสือนี้เกี่ยวกับอวกาศ!” กล่าวด้วยเด็กชายคนหนึ่งที่ที่เขาหามือขึ้นลากลักษณะของยานดินอวกาศบนปกหนังสือ
อาจารย์คนหนึ่งคือนายายกรีนเธอนั้นเข้ามาเกี่ยวพันกับพวกเขาที่ด้านข้างของเด็กๆ และเปิดหนังสือเกี่ยวกับทะเลสาบ “คุณรู้ว่าทะเลสาบตัวที่กำลังเหลวเสียงไหน?” อาจารย์คนนี้บอกด้วยเสียงที่อ่อนๆ และยิ่งเอาใจใส่
“ทะเลสาบที่กำลังแผ่นขวาง!” เด็กคนหนึ่งตอบทันที
นายายกรีนเธอยืนยัน “นั่นเหมือนกัน! ฟังดูด้วยความสะดวกใจ”
เธอเลี้ยงหน้าประกาศแบบรูปแบบทะเลสาบกับที่มีภาพของชายหาดและคลื่น “ช่วยเราเรียกเสียง… ฟังด้วยความสะดวกใจ”
เด็กๆเอาหน้าเข้าใน หอวาตร์ของพวกเขายืนออกมาเพื่อฟัง หอวาตร์ของพวกเขาเปลี่ยนแปลงเป็นความสะดวกใจ “เธอบอกเรียนด้วยเสียงที่หลงเหลืองของเธอเหมือนทะเลสาบที่กำลังลม”
“เด็กๆมากมายเลย มีหนังสือเกี่ยวกับทะเลสาบเลย!” ตอนนี้นายายกรีนเธอเปิดหนังสือที่มีหลังของปลาเล็กที่ชื่อว่า Finny ซึ่งรักกับการว่ายน้ำในทะเลที่น้ำดูเหมือนทะเลสาบที่ดิน
เด็กๆได้ฟังอย่างแคบคาบ และจิตใจของพวกเขาได้หลุดออกมาไปหลากหลายทาง “ฝากว่า Finny ชอบกินอะไร?” นายายกรีนเธอหยุดอยู่และมองไปที่ห้องเรียน
“หมอกตาย!” คนหนึ่งของเด็กๆกล่าว และยิ้ม
“ไม่ ไม่” นายายกรีนเธอกล่าวยิ่งเอาใจใส่ “Finny คือปลา. ปลากินอะไร?”
“อาหารทะเล!” คนหนึ่งของเด็กๆคิดเกลี้ยกลาย
“ดีมาก!” นายายกรีนเธอยืนยัน “ปลากินเศรษฐีและสัตว์เล็กๆ Finnyรักกับเศรษฐีและปลาหนองเล็ก”
อาจารย์คนนี้กล่าวต่อไป เธอหยุดอยู่และถามคำถาม “คุณคิดว่า Finnyจะหลับที่ที่หลังคืน?”
“ในหอแก้ว!” เด็กคนหนึ่งตอบ
“ในเครื่องทิ้ง!” เด็กคนหนึ่งเพิ่มเติม
นายายกรีนเธอยืนยัน “ทั้งสองคำตอบเหมือนกัน. Finnyมีบ้านที่สบายที่เขาสามารถหลับและทราบหลับ”
ขณะที่หนังสือตอนนี้จบลง เด็กๆก็เต้นเที่ยวด้วยความดันดันเด่น “อยากเอาหนังสืออีกอันมาอ่านไหม?” พวกเขาถามด้วยตาที่ติดตามหนังสือ
“ตามที่คุณกล่าวได้!” นายายกรีนเธอตอบ ปิดหนังสือและยืนออกมาเลือกหนังสืออีกอัน “วันนี้เราจะอ่านหนังสือเกี่ยวกับป่าที่ฝนตก”
เด็กๆก็ลงที่ด้านหลังอีกครั้ง และอยากไปสู่การประสบการณ์ใหม่ที่จะมีอยู่ในหนังสือ “และนั้น ๆ โลกของหนังสือจึงเปิดขึ้นให้พวกเขาเพื่อปะทุและก่อให้เกิดความดันดันเด่น”
ซื้อหนังสือครั้งแรก
“，！。。，。”
[]“‘’？”
[]“！，。。？”
[]“，。？”
[]“。，，？”
[]“！。，。。”
[]“‘’？”
[]“，。？”
[]“。，，？”
[]“！。。？”
[]“。，，！”
[，，]
ฉัน!
ชื่อเกม：เกมประจำชาติสัตว์และเสียงที่มีความเกี่ยวข้อง
เป้าหมายของเกม：ผ่านการสังเกตภาพและฟังเสียง ช่วยให้เด็กๆเห็นถึงการตรวจสอบที่ถูกต้องในการเชื่อมโยงสัตว์กับเสียงที่พวกเขาสร้าง
วัตถุประกอบของเกม:- ภาพสัตว์ต่างๆ เช่น หมา, แมว, ร่างกาย, วัว และอื่น ๆ- บันทึกเสียงสัตว์ที่เหมาะกับแต่ละสัตว์
ขั้นตอนของเกม:
-
แสดงภาพ：แสดงภาพสัตว์ต่างๆ ให้เด็กๆเห็นและถามว่าพวกเขาเคยรู้จักสัตว์เหล่านั้นหรือไม่
-
เล่นเสียง：เล่นเสียงสัตว์สุดท้ายหนึ่ง ให้เด็กๆคาดคะเนว่าเป็นสัตว์ใด
three. เชื่อมโยงภาพ：ให้เด็กๆเองเชื่อมโยงเสียงที่ได้ยินกับภาพสัตว์ที่เหมาะกัน หรือให้คำชั้นแนะนำ
-
ตรวจสอบคำตอบ：ตรวจสอบคำตอบของเด็กๆ และให้การเสนอแนะและเล่าใจ
-
เล่นเกมต่อไป：เล่นเสียงสัตว์ต่างๆ ต่อไป เพื่อให้เด็กๆมีโอกาสฝึกฝนและเรียนรู้
วิสัยของเกมแปลงแปลง:
- เพิ่มความยาก：เพิ่มจำนวนสัตว์ หรือเล่นเสียงที่ผสม เพื่อให้เด็กๆต้องฟังลึกลงมากยิ่งขึ้น
- เล่นเป็นทีมงาน：แบ่งเด็กๆเป็นกลุ่มทีม และดูทีมที่สามารถเสร็จงานเร็วที่สุดและแน่นอนที่สุด
- เกมความทรงจำ：ผสมผสานภาพสัตว์และเสียงสัตว์กัน ให้เด็กๆจำแบบที่ภาพและเสียงของสัตว์ต่างๆเกี่ยวข้องกัน
วัตถุประสงค์ของเกม:
- ช่วยให้เด็กๆเรียนรู้ชื่อสัตว์และเสียงที่พวกเขาสร้าง
- พัฒนาความรู้สึกการฟังของเด็กๆ
- พัฒนาความทรงจำและความสำคัญของเด็กๆ
หนังสือเกี่ยวกับสัตว์
เมื่อแล้วมีเด็กหนุ่มเล็กชื่อ ติม์มี่ ที่รักการออกเดินทางเที่ยว และในเช้าวันแจ่มใส ติม์มี่ตัดสินใจที่จะเดินทางไปที่ทะเลเพื่อลองอะไรใหม่อีกครั้ง ติม์มี่ใส่หน้ากากชอบของเขาและรองเท้าใหม่ที่ได้รับของเขา และหันมาตั้งตัวด้วยตัวเอง โดยติม์มี่หันตัวเองกับอุปกรณ์อาหารที่ถูกจัดเก็บในกระเป๋าเดินทาง และเดินออกไปสำหรับการเดินทางของเขา
ขณะติม์มี่เดินผ่านป่าที่เขียวมะกอกมาก เขาได้ยินเสียงตะกิกของสัตว์ปีกและเสียงเสียหลั่งของต้นไม้ ติม์มี่ตามเสียงน้ำตกจนไปถึงที่สามานและเขาเห็นเส้นทางที่งดงามนำไปสู่ทะเล
จากนั้น ใจของติม์มี่หลั่งด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาไปถึงชายแดนของทะเล ของของเขานั้นน้ำทะเลลมแรงอย่างเงียบ และทรายที่อยู่ใต้เท้าของเขาเป็นสัมผัสน่ารัก ติม์มี่เล่นเลี้ยงตลอดช่วงเวลาหลายชั่วโมง ทำกายหลังทะเลและหาหนังทะเล
จนกระทั่งติม์มี่จับตาเห็นกลุ่มเด็กที่กำลังทำเรือในทราย ติม์มี่เรียกว่า “สวัสดี!” เขาบอก “คุณกำลังทำอะไรนี้?”
เด็กๆที่เห็นกลับมาและยิ้ม “เรากำลังทำเรือทะเลเพื่อเดินทางข้ามทะเล”
ติม์มี่ทายาทของตาเขาหลายอย่าง เขาบอก “คุณอยากให้ฉันช่วยหรือไม่?”
“ต้องการแน่นอน!“เด็กๆตอบกลับ พวกเขาก็ทำงานร่วมกันเพื่อทำเรือ ทำให้เรือมีหลังเรือและธง
ขณะที่อาทิตย์กำลังออกไป เด็กๆตอบกลับบอกติม์มี่ว่าเขาอยากจะเดินทางกับเขาต่อ ติม์มี่ตอบว่า “ใช่!” เขาขึ้นเรือและเด็กๆพยายามที่จะดันเรือเข้าไปในน้ำ
เรือเดินไปเบื้องต้นในน้ำทะเลโดยแล่นได้ดี ติม์มี่รู้สึกลมเย็นสวนสดใสบนหน้าของเขา พวกเขาร้องเพลงและยิ้มในขณะที่เดินทาง
ในที่สุด เรือไปถึงเกาะเล็ก ๆ หนึ่ง คนเด็กนำติม์มี่เดินทางรอบเกาะ นำไปตามดอกไม้สีสดสวยและน้ำทะเลสีฟ้าที่แจ่มช็อต
เมื่อสงกรานต์ออกไป ติม์มี่รู้ว่าเขาต้องกลับบ้านแล้ว จึงขอบคุณเด็กๆสำหรับการคุยกันและให้การปฏิญาณว่าจะมาเยือนอีก
การเดินทางของติม์มี่ที่ทะเลนั้นมีความสนุกสนานและเพื่อนใหม่ ติม์มี่กลับบ้านด้วยใจที่อยู่เต็มไปด้วยความดีและเรื่องที่จะบอก
และดังนั้น การเดินทางของติม์มี่ที่ทะเลจึงสิ้นสุดลง แต่ความรักของเขาที่ออกเดินทางยังคงเติบโตอยู่
สัตว์ป่า!
ในหัวโม้งของห้องสมุดที่อบอุ่นนี้ แอมม่า เปิดหนังสือที่ชื่อที่ระเบิดเหมือนดาวคริสต์ที่กระจายตัวในท้องฟ้าค่ำคืน “ ‘สัตว์ป่าของโลก!’ ” เธออ่านออกเสียง ตาของเธอกว้างกว้างเต็มไปด้วยเรื่องราวอันน่าคุยคาย หนังสือติดปกด้วยภาพวาดที่มีสีเป็นสีของสัตว์ป่าที่อยู่ห่างไกลหลายแห่ง
แอมม่าหมุนหน้าต่างหนังสือ แต่ละหน้าเปิดเผยเรื่องราวใหม่ๆ ซึ่งมีฝูงช้างที่มีหางทองเหลืองเหมือนแสงอาทิตย์ แกะแก้วที่เล่นตลกที่มีหางยาวอยู่บนท้องฟ้า และอีเริร์นเก่าแก่ติดหน้าไม้ที่มีตาที่กว้างกว้างติดหลังรอยแก้ว
ในขณะที่เธออ่าน แอมม่าจำลองตนเองที่กำลังไปตามหน้าที่ป่าดิบของโลก รู้สึกถึงหญ้าเย็นใต้เท้าเธอและลมที่เอ่อละลายผมเธอ แอมม่าปลายปาก “สวัสดี ช้าง! คุณเป็นสัตว์ที่มีความงามมากนัก!” ช้างดูเหมือนจะเหตุดตามให้รับรู้
เรื่องราวได้มุ่งหน้าสู่ท้าย แอมม่ารู้สึกว่าตนเองมีอาศัยในสายลับที่น่าประทับใจและอาศัยด้วยความอิ่มใจ แอมม่าปิดหนังสือ รู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่น่าประทับใจนั้น ทราบว่าด้วยหนังสือที่เธออ่านต่อไปนั้น เธอจะสามารถเดินทางไปยังโลกหน้าใหม่และเจอสัตว์ที่น่าคุยคายนั้นได้ทั้งในความสะดวกของห้องของตนเอง
ขอขอบคุณครับค่ะ หนังสือที่สอง
สวัสดีครับ ครับเด็กๆ! จะแยกหน้าหนังสือที่สองออกมาเพื่อดูเรื่องราวแห่งความเรียบร้อยที่มีสีสันและเหนือความคาดหมาย. ครับเด็กๆ จะเห็นอะไรจะเรียกชื่อหนังสือนี้ได้เห็นไหม?
เด็ก 1: “ ‘โลกของสีสัน!’ “
ครู: “นั่นเหมือนกัน! ภายในหนังสือนี้เราจะพบทั้งหมดสีสันที่งดงามของโลก. ดูหน้านี้ มันเต็มไปด้วยภาพของดอกไม้. ดอกไม้มีสีอะไร?”
เด็ก 2: “มันเป็นสีชมพู!”
ครู: “ดีเหมือนกัน! แล้วต้นไม้นี้มีใบเขียว. ว่าต้นไม้มันเป็นสีอะไร?”
เด็ก 3: “มันเป็นสีเขียว!”
ครู: “ต่อไปนี้ ร่วมนับดอกไม้ด้วยกันไหม? ครับเด็ก จะช่วยนับดอกไม้ไหม? หนึ่ง,สอง,สาม,สี่… ครับเด็ก จะเห็นดอกไม้เท่าไหร่?”
เด็ก 4: “ห้า!”
ครู: “ถูกต้องเหมือนกัน! พวกเรานับได้ห้าดอกไม้. ร่วมกันเลือกหน้าต่อไป ดูว่ามีที่ที่เห็นสีแวดล้อม. ว่าฝากฝนเป็นสีอะไร?”
เด็ก 5: “มันเป็นสีฟ้า!”
ครู: “แล้วแสงอาทิตย์มันเป็นสีอะไร?”
เด็ก 6: “มันเป็นสีเหลือง!”
ครู: “ถูกต้องสุด! หนังสือนี้ทำให้เราเรียนรู้เกี่ยวกับสีและตัวเลข. ต่อไปนี้ ร่วมหาหน้าที่มีสัตว์. ครับเด็ก จะเห็นแมวไหม?”
เด็ก 7: “ใช่แล้ว มันเป็นแมวหน้าออกตาดี. สีของแมวมันเป็นสีอะไร?”
เด็ก eight: “มันเป็นสีส้ม!”
ครู: “ถูกต้อง! แมวมันเป็นสีส้ม. ร่วมอ่านต่อไปแล้วจะเห็นสีอะไรที่เราจะหาได้. จำไว้ว่า สีอยู่รอบๆเราทุกทีและมันทำให้โลกเรางามมากขึ้น.”
เด็ก 9: “ฉันชอบหนังสือนี้มาก!”
ครู: “ฉันยินดีที่ครับเด็กๆชอบ! ตอนนี้ ร่วมปิดหนังสือและจำสีที่เราเรียนรู้วันนี้. ครับเด็ก จะบอกครูว่าสีอะไรที่เราเห็นในดอกไม้, ต้นไม้, ฝากฝนและแมว?”
เด็ก 10: “สีชมพู, สีเขียว, สีฟ้า, สีเหลือง, สีส้ม!”
ครู: “น่าเชื่อถือเหมือนกัน! ครับเด็กๆได้เรียนรู้มากมายวันนี้. หนังสือได้แสดงให้เราเห็นว่าสีสำคัญและมันทำให้โลกเรามีสีและดีเยี่ยม. ดีต่อไปครับเด็กๆ!”
หลังจากนั้น: สรุปและรวมเรียบ– ครู: “วันนี้เราได้แยกหน้าหนังสือ ‘โลกของสีสัน’ มาดูด้วยกัน. เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับสีและนับดอกไม้. จำไว้ว่า สีอยู่รอบๆเราทุกทีและมันทำให้โลกเรางามมากขึ้น. อยู่ในชีวิตประจำวันของเราแล้วจะยังคงเรียนรู้เกี่ยวกับสีที่เป็นสิ่งที่มีความสำคัญและทำให้โลกเรามีสีและดีเยี่ยม.”
การออกเดินทางบริเวณโลก!
ในดินแดนเรื่องราวแห่งหนังสือ เด็กๆ จะตั้งขอบเขตในการเดินทาง “การเดินทางทั่วโลก!” นิทานนี้ที่มีบทเรื่องเล่นได้นำพาพวกเขาไปตามสวนที่มีความทรงจำเล็กๆ ผ่านการสำรวจมุมโลกต่างๆ โดยใช้ภาพวาดสวยงามและบทเรื่องที่มีความกระตือรือร้น
ในขณะที่บทเรื่องเริ่มขึ้น ตัวละครของเราขึ้นเครื่องบิน ไล่ผ่านท่อและยังข้ามทะเลโดยเรือเฟอร์รี่ด้วย พวกเขาไปเยี่ยมประเทศต่างๆ ซึ่งมีเมืองที่วุ่นวาย ชายหาดที่สงบสุขและภูเขาที่สวยงาม ขณะที่พวกเขาเรียนรู้คำศัพท์และวลีในภาษาอังกฤษ
หนึ่งวัน พวกเขาลงจอดในเมืองที่มีบริวารสวยงามและตึกสูงยาว พวกเขาเดินทางไปยังตลาดท้องถิ่น ที่มีคนขายอาหารและสำอางอาหารที่มีกลิ่นหอมออกมาอย่างหนาแน่น เด็กๆ ตื่นเต้นกับการดิกอาหารใหม่และเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมที่หลากหลายทั่วโลก
จากนั้นพวกเขาจะเดินทางไปยังชายหาดที่แสนร้อนในแดดสันนิฏากร พวกเขาทำวัลีดินที่เป็นกลุ่มต่างๆ ซุ้มตัวในลมทะเลและดูดวงอาทิตย์ตกลงมาเหนือฝั่ง พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ทะเลและความสำคัญของการดูแลโลกของเรา
การเดินทางยังคงเน้นด้วยการขึ้นภูเขาสูงงามที่มีมุมมองที่ทรงจำเล็กๆ พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับฤดูกาลและพืชพรรณที่เติบโตบนภูเขา พวกเขาสนุกกับเพื่อนๆ โดยการกินอาหารและอาหารหวาน
ในที่สุดของบทเรื่อง ตัวละครของเราขึ้นรถไฟที่นำพวกเขาผ่านภูมิที่มีภาพสง่างามจากป่าและทะเลสาบที่สวยงาม พวกเขาสะท้อนประสบการณ์ของตนเอง รู้สึกเป็นที่ยินดีด้วยสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้และเพื่อนๆ ที่พวกเขาได้พบในทางการเดินทาง
“การเดินทางทั่วโลก!” เป็นหนังสือที่มีความทรงจำเล็กๆ ที่ไม่เพียงแค่เล่นตลอดแต่ยังแสดงให้เด็กๆ รู้สึกถึงความชื่นชมการอ่านและความอาศัยในความสนใจที่มีต่อโลกโลกากางโลก
ใช่ ฉันมี 15 ปอนด์
ครู: “นี่เป็นเงินมากมาย! คุณคิดว่าคุณจะสามารถซื้อของเล่นด้วยเงินนี้ได้ไหม?”
เด็ก: “ใช่นะ ฉันจะสามารถซื้อได้!”
ครู: “ดีมาก! ขอให้ฉันพาคุณไปร้านของเล่น. คุณอยากซื้อของเล่นอะไร?”
เด็ก: “ฉันอยากซื้อรถเล่น!”
ครู: “รถเล่นครับ? ราคาเท่าไหร่?”
เด็ก: “ราคา 10 ปอนด์.”
ครู: “คุณมีเงิน 15 ปอนด์ และรถเล่นมีราคา 10 ปอนด์. คุณจะได้เงินทอนเท่าไหร่?”
เด็ก: “ฉันจะได้เงินทอน 5 ปอนด์.”
ครู: “ถูกต้องเลย! ตอนนี้ ขอให้ฉันจำแลงว่าคุณมอบ 10 ปอนด์ให้กับเจ้าของร้านและพวกเขาก็มอบ five ปอนด์เงินทอนกลับให้คุณ. คุณมีความยินดีกับรถเล่นใหม่ของคุณไหม?”
เด็ก: “ฉันมีความยินดีมาก!”
ครู: “ดีเลย! จำได้ว่าการนับเงินเป็นสิ่งสำคัญเมื่อคุณไปซื้อของเล่น นี้เราจะไปเล่นกับรถเล่นใหม่ของคุณแล้ว!”
เรียบร้อยเพื่อตรวจสอบเนื้อหาแปลให้มั่นใจว่าจะไม่มีภาษาจีนย่อ
บ้านหนังสือสวยงามแห่งนี้เป็นที่อาศัยของความรัก และเด็กหญิงอามี่ลี่รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเธอเลือกหนังสือที่สามของตนเอง หนังสือที่มีชื่อว่า “‘The Wonders of technology’” ซึ่งเธอเชื่อว่าจะนำมาให้เธอสนุกสนานและได้รับความรู้และความเรียนรู้มากมาย
“แม่มดา, หนังสือนี้เหมือนจะดีมาก!” อามี่ลี่กล่าวเสียงดังขณะที่เธอถือหนังสือที่มีปกเป็นภาพวาดของวิทยาศาสตร์ที่น่าทึ่ง
“ใช่นะครับ บุตรสาวของฉัน โลกวิทยาศาสตร์นั้นมีความน่าสนใจและลึกลับมาก” แม่ของอามี่ลี่ยิ้มและรู้ว่าอามี่ลี่มีความสนใจต่อวิทยาศาสตร์
“หนังสือนี้มีเรื่องอะไร?” อามี่ลี่สนใจตั้งคำถาม
“หนังสือนี้จะนำคุณไปตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ของหลายปรากฏการณ์ เช่น แสง เสียง น้ำและอากาศ” แม่ของอามี่ลี่ชี้แจง
อามี่ลี่ฟังและชื่นชม และต้องการที่จะเปิดหนังสือเพื่อเริ่มการทายท่องโลกวิทยาศาสตร์ของตนเอง
“แม่มดา, ขอเอาไปอ่านให้แม่ได้ไหม?” อามี่ลี่ขอ
“ตอบว่ายับ บุตรสาวของฉัน” แม่ของอามี่ลี่เลื่อยตัวมาอยู่ข้างอามี่ลี่ พร้อมที่จะสนุกกับช่วงเวลาอ่านที่สวยงาม
อามี่ลี่เริ่มอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ด้วยเสียงที่แน่นแข็งและความเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น แม่ของอามี่ลี่ฟังและรู้สึกแสงอร่อย
“แม่มดา, ดูนี้ การทดลองนี้ใช้กระจกเพื่อแสดงการเปลี่ยนทางของแสง” อามี่ลี่ชนะติดหน้าแสดงอย่างเหนือไป
“ใช่นะครับ บุตรสาวของฉัน นี่คือความทรงจำที่อันตรายของแสง” แม่ของอามี่ลี่ตอบ
ด้วยการอ่านของอามี่ลี่ พวกเขาได้สำรวจคุณสมบัติของน้ำ การแพร่กระจายของเสียง และความสำคัญของอากาศ อามี่ลี่ไม่เพียงได้รับความรู้แต่ยังเรียนรู้ว่าจะใช้วิธีวิทยาศาสตร์เพื่อสังเกตสิ่งแวดล้อมและให้ความเข้าใจโลก
อามี่ลี่อ่านจนจบหนังสือ แล้วยกศรีขึ้นมาและชมแม่ ในตาเธอเปรียบเหมือนมีความต้องการความรู้
“แม่มดา, ฉันอยากจะเป็นนักวิทยาศาสตร์” อามี่ลี่บอกอย่างจริงจัง
“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติสำหรับเธอ บุตรสาวของฉัน” แม่ของอามี่ลี่เกลียวแก้วอามี่ลี่ “เมื่อเธอมีความสนใจต่อวิทยาศาสตร์ ก็เป็นการที่เธอเดินทางบนแนวทางที่จะกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์”
อามี่ลี่กักแก้วแม่อย่างเหนียวนาน พวกเขาทราบว่าหนังสือและประสบการณ์การอ่านนี้จะต้องถูกครองอยู่ในใจเธอตลอดไป และจะกระตุ้นให้เธอไปตามความฝันของตนเอง
งานแห่งวิทยาศาสตร์!
ในบ่ายที่มีแสงแดดระลึกซับซ้อน เด็กชายทอมยืนอยู่หน้าชั้นหนังสือของเขา และตะโกนตัวตรงหน้าหนังสือที่หุ้มปกเขียนว่า “《》”。เขาเลื่อนหน้าให้เห็นภาพวาดและข้อความในหนังสือที่ทำให้เขาติดตามมากขึ้น。
“เหวาะว่า หนังสือนี้มีหลายอย่างของความทรงจำทางวิทยาศาสตร์ที่น่าสนุก!” ทอมกล่าวด้วยความตื่นเต้น。
“ใช่นะ เด็กทอม หนังสือนี้จะนำคุณไปตรวจสอบโลกที่มีความทรงจำทางวิทยาศาสตร์” แม่ของเขายิ้มและตอบ。
ทอมเลื่อนหน้าไปหน้าหนึ่งที่มีภาพแบบโมเดลอะตอมเล็กๆ และข้อความ “atom” ข้างในเส้นของภาพ。
“Atom? มันหมายถึงอะไร?” ทอมตัวตามคำถามของเขา。
แม่ของเขาอธิบายอย่างอ่อนไหลว่า: “Atom หมายถึงอะตอม ซึ่งเป็นหน่วยของสิ่งมีชีวิตที่ใช้ในการประกอบสิ่งมีศักยภาพ”
ทอมเลื่อนหน้าไปหน้าอีกหนึ่งหน้าที่มีภาพของระบบสุริยจักรวาล ซึ่งมีทั้งดวงอาทิตย์ โลก ดวงจันทร์และดาวเคราะห์อื่นๆ ที่มีการหมายเลข
“นี่คือระบบสุริยจักรวาล และเราอาศัยอยู่บนโลกนี้” ทอมชี้ที่โลกและกล่าว。
แม่ของเขากล่าวต่อ: “ใช่นะ ระบบสุริยจักรวาลประกอบด้วยดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ที่วงวางรอบดวงอาทิตย์ของมัน โลกของเรามีชีวิตและภูมิทัศน์ที่งดงาม”
ทอมฟังด้วยความเข้าใจและต่อไปยังหน้าต่อไปของหนังสือที่เต็มไปด้วยความค้นคว้าใหม่ๆ หนังสือนี้ไม่เพียงแค่เล่าเรื่องเกี่ยวกับหลักการวิทยาศาสตร์ แต่ยังรายงานว่านักวิทยาศาสตร์มีทางไหนที่ผ่านการสังเกตการณ์และทดลองเพื่อเปิดเผยลับลับของธรรมชาติ
“แม่ ฉันต้องการที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้วย!” ทอมกล่าวด้วยความหวัง
แม่ของเขาแก้วและกล่าว: “เมื่อคุณยังมีความสนใจในวิทยาศาสตร์และเรียนเรียบร้อยอย่างดี คุณก็จะสามารถทำให้ความฝันนี้เป็นจริงได้”
ทอมอยู่ในโลกที่มีความทรงจำทางวิทยาศาสตร์ที่มีความทรงจำ และตัดสินใจที่จะแบ่งปันความรู้ที่เขาได้จากหนังสือนี้กับเพื่อนๆ ของเขา เพื่อให้พวกเขามีโอกาสรู้และรู้สึกถึงความอันดับของวิทยาศาสตร์ด้วยเช่นกัน
เราจะเพิ่มเงินจากหนังสือแรกและหนังสือที่สองเพื่อดูว่าเราจะสามารถมีเงินเพียงพอหรือไม่
ครู: “คุณมีเงินเพียงไหม? มีเงินเจ็ดบาทที่แรกและอีกเจ็ดบาทที่สอง. หากคุณนับทั้งหมดกัน คุณจะมีเงินเท่าไหร่?”เด็ก 1: “เจ็ดบาทจากแรกและเจ็ดบาทจากสองคือสิบห้าบาท!”ครู: “ที่ดีที่คุณจับตามองได้! คุณมีสิบห้าบาทเพียงพอที่จะซื้อหนังสือหนึ่งเล่มแล้วครับ!”เด็ก 2: “เราจะใช้เงินที่เหลือมาซื้อหนังสืออื่นครับ!”ครู: “ดีมากที่คุณเข้าใจ! การเรียนรู้เกี่ยวกับเงินและการซื้อของเป็นสิ่งที่สำคัญในชีวิตประจำวันของเรานี้ครับ.”
ตรวจเงินและจ่ายหนังสือ
เด็ก 1: “ฉันมีห้าเหรียญ!”เด็ก 2: “ฉันมีสิบเหรียญ!”ครู: “ดีมา! นั่นคือห้าเหรียญและสิบเหรียญ จำนวนทั้งหมดเท่าไหร่?”เด็ก 3: “ห้าเหรียญและสิบเหรียญ ดังนั้นทั้งหมดเท่าไหร่ ฉันไม่รู้!”ครู: “เราจะนับกันไหม้ว่าได้เท่าไหร่. ห้าเหรียญและสิบเหรียญก็คือเท่าไหร่?”เด็ก 1: “ห้าเหรียญและสิบเหรียญคือสิบห้าเหรียญ!”ครู: “ตรงนี้! ฉันนับได้สิบห้าเหรียญ. ก่อนหน้านี้เรามีห้าเหรียญ และเด็ก 2 มีสิบเหรียญ. ดังนั้น ห้าเหรียญและสิบเหรียญคือสิบห้าเหรียญ.”เด็ก 2: “เรามีสิบห้าเหรียญ!”ครู: “ดีมา! สิบห้าเหรียญคือเท่าไหร่?”เด็ก three: “สิบห้าเหรียญคือห้าเหรียญและสิบเหรียญ!”ครู: “ตรงนี้! ฉันนับได้สิบห้าเหรียญ. นั่นคือเท่าไหร่?”เด็ก 1: “สิบห้าเหรียญคือสิบห้าเหรียญ!”ครู: “ดีมา! ฉันนับได้สิบห้าเหรียญ. นั่นเท่าไหร่?”เด็ก 2: “สิบห้าเหรียญคือห้าเหรียญและสิบเหรียญ!”ครู: “ดีมา! ฉันแนะนำให้เด็ก 2 ไปซื้อหนังสือที่เขาต้องการ. หนังสือที่เขาต้องการมีราคาเท่าไหร่?”เด็ก 2: “หนังสือที่ฉันต้องการมีราคาสิบเหรียญ!”ครู: “สิบเหรียญ ระลึกไหม้ว่าเรามีสิบห้าเหรียญ และหนังสือที่เขาต้องการมีราคาสิบเหรียญ. มีเพียงหนังสือหนึ่งเท่าไหร่?”เด็ก 1: “หนังสือที่เขาต้องการเพียงหนังสือหนึ่งเท่าไหร่!”ครู: “ดีมา! ฉันตะวันนี้จะช่วยเด็ก 2 ซื้อหนังสือที่เขาต้องการ. หนังสือที่เขาต้องการมีราคาสิบเหรียญ และเรามีสิบห้าเหรียญ ฉันจะช่วยเด็ก 2 ซื้อหนังสือนั้น”
15 รวม 5 คือ 20 ปอนด์!
- ครู: “ขอให้เรานับเงินด้วยกันก่อนเดินหน้า พวกเรามีเงิน 15 ปอนด์จากหนังสือที่หนึ่งและ 5 ปอนด์จากหนังสือที่สอง นั่นเท่ากับเท่าไหร่?”
- เด็ก 1: “15 และ five คือ 20!”
- ครู: “ใช่นะ เธอถูกต้อง! 15 และ five คือ 20 ปอนด์. นั่นเพียงพอที่จะซื้อหนังสือทั้งสามเล่ม. ทำได้ดีมาก!”
- เด็ก 2: “เราสามารถไปยังจุดขายแล้วไหม?”
- ครู: “ยืนยันแล้ว! ลอยตัวไปกับหนังสือเหล่านี้ไปยังจุดขายเพื่อทำการซื้อเลย จำแนกว่าเป็นการดีที่จะมีเงินพอใช้ซื้อก่อนที่จะทำการซื้อของเรียบร้อยแล้ว”
- เด็ก three: “ถ้าเราจำเป็นต้องมีเงินมากขึ้นไปไหม?”
- ครู: “ถ้าคุณจำเป็นต้องมีเงินมากขึ้น คุณสามารถขอมาจากจุดขาย พวกเขาจะให้ค่าเงินที่คุณต้องการ. ลอยตัวไปแล้วเราจะได้ชมหนังสือใหม่และสนุกกัน!”
