ในเช้าวันแสนแก้วและแสนสวย หนูอามี่ตัดสินใจจะไปเดินทางเป็นการค้นประวัติในป่าและเธอติดตั้งของหมวก กระเป๋าหลัง และอาหารที่รับประทานยอดกิน และเดินทางออกไปด้วยความหวังอย่างสูงสุด
วานรจับตาดูสภาพแวดล้อม
เดิมแปลงสมัย ในหมู่บ้านอันสวยงามเล็กๆ มีแมวหนึ่งตัวที่มีความสนใจในการเรียนรู้ ชื่อว่า Whiskers แมวนี้ไม่ได้เป็นแมวทั่วไป; เขารักที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ หนึ่งเช้าต่อหนึ่งวัน วิสคัซเชิดฝายมังกรรายที่บอกภาษามนุษย์
โดยสนใจ วิสคัซตัดสินใจที่จะเรียนภาษานี้ เขาเริ่มด้วยการฟังเสียงและซ้ำเสียงเหมือนกัน กับการเรียนภาษามากขึ้น วิสคัซก็มีความสะสมในภาษาใหม่เรื่อยมา เขาจะอ่านหนังสือสัมพันธ์ ร้องเพลง และแม้แต่จะหารือกับชาวบ้าน
วันหนึ่ง วิสคัซได้พบกับเด็กหญิงเล็กตัวหนึ่งชื่อว่า ลิลี่ ลิลี่เช่นกันรักที่จะสนใจความสามารถใหม่ของแมวนี้ “วิสคัซ คุณสามารถสอนฉันว่าจะเรียก ‘howdy’ ได้หรือไม่?” ลิลี่ถามด้วยรอยรอยยิ้ม
วิสคัซเตือนกลับและเริ่มสอนลิลี่ “hello” เขาบอก “มันง่ายเลย เพียงแค่บอก ‘good day’ และให้เสียงดังด้วยอารมณ์ที่น่าพึงพอใจ”
ลิลี่พยายามเรียกด้วยความยิ่งใจและเร็วๆ แล้วเธอก็บอก “hey” แบบเหมือนวิสคัซ พวกเขาเล่นเกมและบอกรายงานตอนเย็น วิสคัซสอนลิลี่เรื่องสัตว์และชื่อของสัตว์ด้วยภาษาใหม่
เร็วๆ นั้น วิสคัซและลิลี่กลายเป็นเพื่อนขันที่ดีที่สุด พวกเขาจะช่วยกันหารือเรื่องการปฏิบัติงานและเรื่องหวังหมายของตัวเอง วิสคัซหวังที่จะท่องโลก และลิลี่หวังที่จะกลายเป็นแพทย์สัตว์
วันหนึ่ง วิสคัซหามังกรรายในหนังสือมังกร “ลิลี่ แม้แต่จะมองเห็นมัน” วิสคัซบอกด้วยความตื่นเต้น “ผมคิดว่านี่คงจะเป็นสถานที่ที่ผมควรไปท่องโลกครั้งต่อไป”
ลิลี่ชมอยากโดนฝากกับความตื่นเต้น “ผมต้องการเข้าร่วมกับวิสคัซ!” ลิลี่กล่าว
วิสคัซยิ้มและมองด้วยเสียงเสียว “ตัวเองก็เอ่ยยัน ลิลี่ พวกเราจะไปท่องโลกด้วยกัน และจะเรียนรู้เรื่องสวรรค์ของภาษา”
และดังนั้น ด้วยใจที่เต็มไปด้วยการปฏิบัติงานและจิตใจที่เต็มไปด้วยฝัน วิสคัซและลิลี่จึงเดินทางไปด้วยกัน พวกเขาเดินทางผ่านป่า หน้าเขาหิน และผ่านแม่น้ำ ทุกที่เพื่อเรียนรู้คำศัพท์ใหม่และติดต่อเพื่อนร่วมการ
ในที่สุด วิสคัซและลิลี่กลับมายังหมู่บ้านในฐานะนักบรรลุ พวกเขาไม่เพียงได้ท่องโลกแต่ยังแบ่งสวรรค์ของภาษากับทุกคนที่พวกเขาเผชิญขบเกินไปด้วย และจากวันนั้นเป็นต้นมา วิสคัซและลิลี่รู้จักกันว่าเป็นแมวและเด็กหญิงที่รักที่จะเรียนรู้และติดต่อกันด้วยความสร้างสรรค์
หาอาหารด้วยการฝากินในสวน
ฝากินหาอาหารในสวนสาธารณะเป็นกิจกรรมที่ฝาต้องทำตลอดทั้งวันเพื่อรักษาสุขภาพและสามัญญาณของตนเอง。เมื่อฝาข้ามแม่น้ำและเข้าสู่พุ่มไม้สูงส่วนหนึ่งของสวนสาธารณะ ฝาพบกับหลายสิ่งที่สามารถกินได้เช่นกัน:
-
ต้นไม้กลั่นน้ำ: ฝาจับตาเห็นต้นไม้ที่มีกลั่นน้ำออกมาจากดอกไม้สีขาว ฝารู้ว่าเป็นที่ที่มีแมลงและเมล็ดอาหารอยู่มากมาย。
-
แอ่งน้ำ: ฝาเดินไปตามแอ่งน้ำที่เกิดจากน้ำท่วมเดิม ฝาพบหนูเขาลากเกลือดอยู่บนตำแหน่งน้ำเย็นและละลายน้ำเผยตัวออกมาก็ตาม。
three. พุ่มไม้: ฝาขึ้นบนพุ่มไม้และมองลึกลงไปในพุ่ม ฝาพบกลุ่มของนกกระจางที่ตั้งไร้งบนต้นไม้สูงสุด ฝาเห็นว่านกกระจางมีลูกเลี้ยงอยู่ด้วย。
four. สนามเกษตร: ฝาหลังจากการหาอาหารที่สวนสาธารณะ ฝายังหาอาหารอีกครั้งที่สนามเกษตรที่อยู่ไม่ไกลนัก ฝาพบกับผักของที่เกษตรกรที่ยังไม่ได้เก็บไว้ทั้งหมด ฝากินผักที่ยังไม่เสร็จงดังกล่าวและเดินกลับมาที่ที่อยู่อาศัยของตนเองแล้ว。
หน้าจอ 3: นกกระจางตั้งไร้ง
มันเป็นเช้าวันที่มีแดดอาลัยและไป้กล้างอย่างระลึกลึก นกสีเทาหนึ่งบินเข้ามายังสวนสาธารณะ มันออกเดินทางตัวเองและตื่นตัวกับอะไรใหม่อะไรที่มองเห็น มันเห็นหญ้าสีเขียวที่อุุหลาย ต้นไม้สูงโตและห้วยน้ำสะอาด นกดินร่วงในหญ้าและออกแสดงความอยากดูวัสดุรอบๆที่มีความงาม
อย่างไรก็ตาม มันได้ยินเสียง “กุกกุก” มันเดินตามเสียงและพบนกเล็กองุ่นหนึ่งที่กำลังสร้างรหัสนอกบนต้นไม้ นกเล็กนั้นกำลังสร้างรหัสและร้องเพลงด้วย นกสีเทาที่หลงตายากแห่งภาพที่งามและเสียงร้องดังกล่าว มันตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่นานขึ้นอีกไม่กี่นาที
มันก็เห็นนกหนึ่งตัวเล็กกว่าซึ่งขับเคลื่อนตัวขึ้นลงมาจากต้นไม้และกำลังรวบรวมตองหญ้าเพื่อเก็บไว้ใช้ในฤดูหนาว นกดินร่วงรู้สึกว่านกเล็กนั้นฉลาดและกล้ามหนัก
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ดวงอาทิตย์เริ่มปล่อยแสงออกมาแล้ว นกดินร่วงรู้สึกหิว มันตัดสินใจที่จะไปหาอาหาร มันบินไปที่ห้วยน้ำและเห็นปลาหลายตัวกำลังไหลเลี้ยงในน้ำ นกดินร่วงจำได้ว่าอาหารที่มันชื่นชอบคือเชื้อชีวิต มันจึงเริ่มหามันขึ้น
ในสวนสาธารณะนั้น นกดินร่วงได้พบเพื่อนบ้านหลายตัวและพวกมันได้เล่นเล่นกัน ร้องเพลงกัน และใช้เวลาดีกันอย่างยอดเยี่ยม ในตอนเย็น นกดินร่วงออกจากสวนสาธารณะด้วยความหวานใจ กลับบ้านของมัน มันหวังว่าอาจมามีชาติที่งามอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ และยังคงมุ่งหน้ากับการเดินทางของมันเดินหน้าต่อไป
หนูเขาลากเกลือดในแอ่งน้ำ
กลางเช้าที่มีแดดอาทิตย์ระลอกและแสงแจ่ม หนูเขาตาลายวางตัวบริหารอนาวลัยในป่า. มันกระโดดข้ามแม่น้ำ ผ่านบริเวณป่าหนาแน่น แล้วมาถึงทะเลสาบที่แจ่มชอบ. ที่นี่มีสัตว์เล็กๆหลายตัวกำลังดื่มน้ำและเล่นตลอดวัน.
อย่างไรก็ตาม หนูหมองจากต้นไม้กระโดดลงมาจากต้นไม้ มันสนใจในการชมโลกโดยเล็งเห็นทั่วทั้งที่ หลังจากนั้นก็เดินมาถึงทะเลสาบและชักน้ำดื่มอย่างอ่อนๆ. หนูเขาตาลายบอกว่า: “สวัสดีครับ หนูหมอง! คุณกำลังทำอะไรอยู่นี้?”
หนูหมองตอบว่า: “ผมกำลังหาอาหารอยู่นี้ รู้ไหมหนูเขาตาลาย? ที่ป่ามีอาหารมากมาย มีถั่วเมล็ด องุ่น ใบไม้ เป็นต้น”
หนูเขาตาลายตัวตายตัวสนใจตั้งกระตุ้นว่า: “นั่นแล้ว คุณสามารถบอกให้ฉันรู้ว่าอาหารทุกชนิดมีลักษณะเช่นไร?”
หนูหมองเห็นด้วยและเริ่มบอกเล่า: “เช่นเดียวกับถั่วเมล็ดมีกระดาษหนาเข้า ภายในมีตัวเมล็ดที่หรูหรา; องุ่นเป็นทรงกลม มีสีที่หลากหลาย รับประทานก็หวาน; ใบไม้บางตัวเขียวเหนียว บางตัวแดงชมพู นั่นเป็นแหล่งอาหารของสัตว์เล็กๆหลายมวล”
หนูเขาตาลายฟังด้วยความสนใจและต้องการเรียนเพื่อหาอาหารเองด้วย. จึงมีการแบ่งป่าตามทางพระสงฆ์พร้อมกัน หนูหมองให้หนูเขาตาลายรู้จักอาหารทุกชนิด หนูเขาตาลายก็เรียนทราบว่าจะตัดสินแบ่งอาหารได้อย่างไร.
และเช่นนั้น หนูเขาตาลายและหนูหมองใช้เวลากันที่ป่าตลอดวันที่ดีที่สุด ไม่เพียงแต่หาแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ แต่ยังกลายเป็นเพื่อนที่ดีกันด้วยอีกด้วย.
หัวข้อ 5: การดูแลสิ่งแวดล้อม
เราจะเริ่มจากการเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราด้วยเรื่องราวที่น่าสนใจของหนูเขาที่ลากเกลือดในแอ่งน้ำของสวนสาธารณะ。
หนูเขาอาศัยอยู่ในแอ่งน้ำที่สวยงามของสวนสาธารณะ มันมีหน้าตาอะไรหนึ่งที่สวยงามและมีฝันใจที่จะหาอาหารและน้ำเพื่อดื่มและล้างฝันของมันเอง หนูเขาเล็กๆ จึงต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการลากเกลือดและที่ดินที่มีอาหารเพื่อเจริญเติบโตได้ดี หนูเขายังต้องระวังกับสัตว์อื่นที่อาจมาหาอาหารเหมือนกัน เพื่อไม่ให้ตัวเองตกเป็นเหยื่อ
การดูแลสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เราทุกคนควรทราบว่าเราต้องปลอดภัยและรักษาสิ่งแวดล้อมให้เป็นที่ดีเด่น และเรายังสามารถทำงานร่วมกันเพื่อทำให้สวนสาธารณะเป็นที่ที่ทุกคนรักไปเยี่ยมเข้ามาด้วย การเลิกใช้แก้วและกระสอบที่เสียหาย ระวังให้แก้วและกระสอบตกลงไปในแอ่งน้ำและไม่ให้ทิ้งกากหรือของเสียที่ไม่เหมาะสมในสวนสาธารณะ นี้เป็นวิธีที่เราสามารถรักษาสิ่งแวดล้อมให้ดีและสะอาดได้
หนูเขาเล็กๆ ยังเรียนรู้ว่าการเลิกใช้แก้วและกระสอบไม่เพียงแค่เพื่อสิ่งแวดล้อมเท่านั้น ยังเพื่อสุขภาพของตัวเองและสัตว์อื่นๆ ในสวนสาธารณะด้วย หนูเขายังทราบว่าเมื่อเรารักษาสิ่งแวดล้อมดี สวนสาธารณะจะเป็นที่ที่ทุกคนรักไปเยี่ยมเข้ามาด้วย และเราจะมีโอกาสสัมผัสกับธรรมชาติและระคายกำลังใจด้วยสิ่งแวดล้อมที่ดีและสะอาดมาก
หัวข้อย่อยตอนที่ 6: การตรวจสอบสภาพแวดล้อม
เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!ครู: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!เด็ก: วาย! วาย! วาย! วาย! วาย!
หัวข้อประโยคที่ 7: สภาพแวดล้อมหลังจากการเที่ยว
หลังจากการเดินทางนี้เสร็จสิ้น สภาพแวดล้อมของเรากลายเป็นที่งดงามและสะอาดมากขึ้น。เด็กๆ ได้เรียนรู้วิธีการรีไซเคิลของกากเชื้อเพลิง, กระดาษ และถุงพลาสติก โดยใส่ทั้งหมดลงในตู้รับเก็บที่กำหนดไว้ พวกเขายังได้เรียนรู้วิธีการปกป้องพืชพรรณ และไม่ได้เอาดอกและใบของพืชพรรณออกมาอย่างสงบนิยม ในมุมของสวนสาธารณะเด็กๆ ได้เห็นเจ้าหน้าที่ที่กำลังตัดไม้และเคหมะลงพื้นสวน พวกเขาเข้าใจถึงความสำคัญของการดูแลสภาพแวดล้อม
ก่อนที่จะออกจากที่ตั้ง เด็กๆ ยังได้ร่วมกันทำความสะอาดทางเดินทางด้วยการเก็บรวมเจ้าหน้าที่เชื้อฝุ่นและของเสียด้วยเสื้อทำความสะอาดและถังของเสีย โดยใส่ทั้งหมดลงในรถเก็บของเสีย ผ่านการดำเนินกิจกรรมนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้เรียนรู้วิธีการปกป้องสภาพแวดล้อม แต่ยังได้ปฏิบัติการด้วยตนเองด้วย
ตลอดทางกลับบ้าน เด็กๆ ได้แบ่งปันประสบการณ์ของพวกเขา พวกเขารู้สึกว่าการเดินทางนี้มีความหมายมาก เพราะพวกเขาได้เรียนรู้ข้อมูลที่เกี่ยวกับการปกป้องสภาพแวดล้อม และมีโอกาสเข้ามือปฏิบัติด้วยตนเองด้วย พวกเขาสัญญาว่าจะทำให้เกิดการปกป้องสภาพแวดล้อมมากยิ่งขึ้นในอนาคต ไม่ใช้ของเสียที่ไม่เหมาะสม และรักษาพืชพรรณ
การเดินทางนี้ทำให้เด็กๆ ทราบความสำคัญของการปกป้องสภาพแวดล้อมอย่างลึกซึ้ง และยังทำให้พวกเขาได้รู้ว่าจะทำอย่างไรในการปฏิบัติด้วยตนเองด้วย ผ่านการดำเนินกิจกรรมนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ แต่ยังได้รับความยินดีและการเติบโตด้วย
