คําให้กําลังใจ ภาษาอังกฤษ ทางเรียนภาษาอังกฤษ แบบสนุกสนานโดยการเล่นเกมและกิจกรรม

ในบทความนี้ เราจะร่วมกันสำรวจความสนุกสนานของการเรียนภาษาอังกฤษ ผ่านการบอกเรื่องที่มีความมานะและกิจกรรมที่มีปฏิสนธ์ โดยให้เด็กๆเรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่งดงามและสบายๆ และเปิดบททางภาษาของพวกเขาขึ้นมา

สง่าเร็วมืดในเช้าเท่านั้น

บริเวณเช้าแก้วที่มีแดดออกมาดังเปลี่ยน หมายมีและเพื่อนๆของเขาก็มาที่สวนสาธารณะด้วย สวนมีต้นไม้ที่มีร่มและดอกไม้บานอย่างง่ายยอด สัตว์เลี้ยงลูกของหลายสายก็เล่นงานอย่างดีดล้วนบนหญ้า

หมายเห็นได้นักหนึ่งตัวหนุ่มอย่างน่ารักที่สวน มันมีผมสีสันประกอบกันสวยงาม และเล่นเตะหลอดระหว่างต้นไม้ต่างๆ

หมายอยากเข้าใจมากกว่าเกี่ยวกับนกหนุ่มนี้ และก็วิ่งเข้าไปเจอมันเลย หมายพูดให้นกหนุ่มกลับ “good day, little chook! are you able to communicate to me?” นกหนุ่มดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของหมาย และตอบด้วยเสียงร้องเสียงเตียน “Tweet! Tweet!”

หมายถูกเสียงร้องของนกหนุ่มนี้ดึงดูด และตั้งใจที่จะรู้เกี่ยวกับเรื่องราวของนกหนุ่มนี้มากกว่าเพิ่มเติม หมายก็ถามต่อ “wherein do you live, little fowl? What do you consume?” นกหนุ่มตอบด้วยเสียงร้อง “I stay in the tree. I eat seeds and insects.”

หมายรู้สึกสนุกกับการสนทนากับนกหนุ่มนี้ และตั้งใจที่จะเล่นเกมกับเพื่อนๆของเขาด้วย พวกเขาก็หากระดาษและดูดาวมาเขียนภาพของนกหนุ่ม ต้นไม้ และดอกไม้ แล้วเริ่มบอกเกี่ยวกับภาพเหล่านั้นด้วยภาษาอังกฤษ และถามกันเองกัน

“can you see the bird within the tree?” หมายถาม

“yes, i will see the fowl in the tree.” เพื่อนๆของหมายตอบด้วยเสียงเดียวกัน

พวกเขายังเล่นเกมต่อไป ขณะที่เรียนภาษาอังกฤษและสนุกกับวัยไปด้วยภาพที่งดงามของสวน หมายรู้สึกว่าเกมนี้ไม่เพียงแค่สนุกแต่ยังเป็นเรื่องที่มีประโยชน์ด้วย หมายตั้งใจที่จะเล่นเกมนี้กับเพื่อนๆของเขามากขึ้นเพื่อเพิ่มระดับภาษาอังกฤษของตนเองด้วย

พบลายเลข: แผนที่ลึกลับ

สง่าวันเช้าที่มีแสงแดดระลอก หมอมีแผนที่ลึกลับในมือ แผนที่นี้มีแผนที่หนึ่งที่นำไปสู่ป่าที่มีต้นไม้หนาแน่น。เขากระตือร้นขึ้นเท้าและต้องการเปิดเผยลับที่แผนที่มีอยู่ทันทีทันใด。

หมอเดินตามทางที่แผนที่กำหนด และทุกครั้งเดินเขาจะทำการทำเครื่องหมายบนแผนที่เพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้เดินทางผิดไปแล้ว จนกระทั่งเขาพบสัญลักษณ์ขนาดเล็กบนแผนที่ที่ดูเหมือนนกขาว หมอหยุดบนทางและพิจารณาอย่างละเอียด แล้วพบว่านกขาวหนึ่งบินมายังเขาเรียกเขาเพื่อเข้าไปด้วย

หมอตามหากลุ่มนกมาสู่ป่าที่มีต้นไม้หนาแน่น แล้วไปถึงทะเลสาบที่งดงาม บนพื้นทะเลสาบมีดอกหลิวบินลอยอยู่และมีเสียงร้องสวยงามที่ดูเหมือนเป็นเสียงปลาปลิวเล่นกัน

หมอเดินตามทางที่แผนที่กำหนดต่อไป และได้พบสัญลักษณ์ขนาดเล็กบนแผนที่ที่ดูเหมือนหญ้าที่มีดอกไม้สีต่าง ๆ และใบไม้ที่หมุนตัวในลม หมอตามแผนที่บนแผนที่หาที่ซ่อนเก็บคำศัพท์ แล้วหาและหากลุ่มหลังเก็บคำศัพท์

หมอเปิดหลังเก็บคำศัพท์และพบใบกระดาษบนในที่ซ่อนเก็บที่ข้อความว่า “what’s the colour of the sky?” หมอคิดแล้วตอบว่า “The sky is blue.” หมอมีความยินดีและเก็บใบกระดาษกลับเข้าไปในหลังเก็บคำศัพท์แล้วเดินตามแผนที่ต่อไป

ไม่นานหลังจากนั้นหมอได้มาถึงฟาร์มที่มีสัตว์ที่มีชีวิตชีวาหลากหลาย หมอสังเกตว่ามีสัญลักษณ์ขนาดเล็กบนแผนที่ที่ดูเหมือนวัว หมอเข้าชมวัวหนึ่งและวัวตอบกลับด้วยเสียง “Moo” หมอตระหนักว่านี่คือเสียงเรียกของวัว

หมอยังคงหาต่อไปในฟาร์ม แล้วหาและหากลุ่มหลังเก็บคำศัพท์อีกหลังหนึ่ง ซึ่งมีใบกระดาษบนในที่ซ่อนเก็บที่ข้อความว่า “what’s the sound of a sheep?” หมอตอบว่า “The sound of a sheep is ‘Baa’.” หมอมีความดีใจและเก็บใบกระดาษเข้าไปในหลังเก็บคำศัพท์แล้วเดินตามหากินเพิ่มเติมในฟาร์ม

แบบนี้หมอตามแผนที่บนแผนที่และตอบคำถามขณะเดิน รวมทั้งเรียนรู้คำศัพท์และความรู้ใหม่ จนกระทั่งหมอได้ถึงจุดหมายสุดท้ายบนแผนที่ที่เป็นหนังสือที่มีหลายหลายชิ้น หมอกระตือร้นเลือกหนังสือหนึ่งมาอ่าน

ในขณะที่อ่านหมอไม่เฉพาะแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้รู้เรื่องเกี่ยวกับวิถีของสัตว์ที่มีชีวิตชีวา หมอรู้สึกมีความสุขมาก เพราะเขาไม่เฉพาะแค่เข้าร่วมการประชุมและเรียนรู้ความรู้ที่มีค่า

ตามคำแนะนำของแผนที่ค้นหาวัตถุ

เช้าวันฟ้าแจ่มใส่สวย มิ่ม ๆ ติดถือแผนที่ลึกลับที่มีสัญลักษณ์และการเซ็นต์ติดอยู่บนเนื้อแผนที่เขา มิ่มบอกแม่ว่าเขาต้องการไปประมงนักสำรวจ เพื่อหาทรัพย์สมบัติที่ซ่อนอยู่บนแผนที่นี้

มิ่มตามทิศทางของแผนที่อย่างระมัดระวัง ผ่านทางที่เขาเคยเดินเดินผ่านไปแล้ว โดนย้ายเข้าไปในทางร่วงเล็ก ๆ ที่มิ่มไม่รู้จัก มิ่มพบว่าสัญลักษณ์บนแผนที่นั้นมีที่ยากกว่าเดิม และดูเหมือนจะนำทางไปสู่สถานที่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

มิ่มตามทิศทางของแผนที่ไปถึงสนามหญ้าหลากสี มิ่มประหลาดใจที่พบว่าสัญลักษณ์บนแผนที่นั้นเป็นรูปของดอกไม้ มิ่มรักษาดอกไม้หนึ่งดอกและพบว่าฝักในหัวดอกมีซีดที่ระวังรำลึกว่ามันจะสว่างออกเล็กน้อย ซีดนี้ดูเหมือนจะมีแสงที่นำมิ่มต่อเดินหน้า

ตามทิศทางของแผนที่ มิ่มมาถึงป่าและพบว่าภายในป่ามีเสียงร้องของประสาทและหญ้าที่มีกลิ่นหอม แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ลงมาสร้างแสงที่มีลักษณะเป็นแถบแสง

มิ่มได้พบนกหนึ่งตัวในป่า นกมีขนสีสันสวยงามที่คล้ายกับสัญลักษณ์บนแผนที่ มิ่มบอกนกว่า：“คุณคือใคร ทำไมขนของคุณจะมีสีงามนี้มากะ” นกตอบว่า：“ผมคือนกสีเมฆ ขนของผมจะเปลี่ยนสีตามสภาพอากาศ ดูเหมือนว่าแสงแดดที่สว่างนี้ทำให้ขนของผมมีสีเมฆ”

มิ่มประหลาดใจกับคำพูดของนก และมิ่มตามทิศทางของแผนที่ต่อไป มาถึงหน้าทะเลสาบ ทะเลสาบนั้นมีน้ำชัดเจนเห็นได้ชัด และมีสัตว์น้ำที่น่ารักมากมาย

มิ่มพบสัญลักษณ์บนแผนที่ที่แสดงสัตว์น้ำต่าง ๆ มิ่มตามสัญลักษณ์นั้น ก็พบหายใจ หมายเลขที่เรียกว่าสัญลักษณ์นั้นแสดงว่ามีสัตว์น้ำที่มีชีวิตอยู่ในทะเลสาบนี้ และมีวิธีการชีวิตที่แตกต่างกัน

มิ่มเห็นสัตว์น้ำต่าง ๆ และตัดสินใจที่จะเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับสัตว์นี้ มิ่มตามหายใจไปถึงป่าที่มีหญ้าที่มีกลิ่นหอม และมีบ้านเล็กอยู่บนดินแดน

มิ่มเปิดประตูบ้าน และพบว่าบ้านมีเครื่องหมายบนประตูที่ของว่า “หอสมุดความรู้สัตว์”

มิ่มเข้าไปในหอสมุด พบว่ามีโบราณวัตถุและภาพสัตว์ที่แสดงออกมากมายในหอสมุดนี้ มิ่มเริ่มเรียนรู้ความรู้เกี่ยวกับสัตว์ และรู้ชื่อของสัตว์ วิธีการชีวิตของสัตว์ และบทบาทของสัตว์ในระบบประชาคมธรรมชาติ

ด้วยการสร้างความรู้ที่มากขึ้น มิ่มกลายเป็นมิ่มที่มีกำลังใจและมั่นใจมากขึ้น มิ่มตัดสินใจที่จะแบ่งปันความรู้ของตนเองให้กับผู้อื่น และเริ่มเขียนหนังสือเกี่ยวกับความรู้สัตว์

ในขณะที่มิ่มเขียนหนังสือ มิ่มหวานตายที่จะจำทุกทุกช่วงที่เขาเคยค้นพบและเติบโต นี่เป็นบทประวัติที่มิ่มจัดทำเรียกว่า “การเดินทางของมิ่มในการประมงสัตว์”

ในที่สุด มิ่มสิ้นสุดหนังสือของเขา และตั้งชื่อหนังสือว่า “การเดินทางของมิ่มในการประมงสัตว์ของฉัน” หนังสือนี้ไม่เพียงแต่บันทึกการเดินทางของมิ่ม แต่ยังเสนอให้คนอื่นรู้จักและรักธรรมชาติและสัตว์ด้วย

บทประวัติของมิ่มนี้ได้ให้แรงบันดาลใจให้ผู้อื่นให้มาตลอดตลอดที่จะเข้าไปค้นหาและรู้เกี่ยวกับโลกที่งดงามนี้

： โครงการทีมงาน: ร่วมกันทำงานในการบรรลุผลงาน

มีบรรดาเด็กๆ ที่อยากทะลุแหล่งข่าวลึกเอาไว้ด้วยความกระตือรือร้น ตามคำมอบคำสั่งจากแผนที่ลึกลับนี้ ซึ่งบันทึกลงตัวเลขที่บอกว่าจะมีความหมายมาจากสถานที่ที่เฉพาะกัน เด็กๆ แบ่งออกเป็นกลุ่มและกล่าวกันกันว่าจะทำไมเพื่อหาหลักฐานต่อไป

ที่ต้นไม้ใหญ่ เด็กๆ พบฉันท์น้ำที่มีฉันท์ขนาดเล็กภายใน ซึ่งมีฉันท์กระดาษภายใน บนกระดาษมีข้อความว่า “หาสัตว์ปีกสีน้ำเงิน มันจะร้องร้องที่หลองน้ำ” เด็กๆ ตามข้อความบนฉันท์กระดาษมาถึงหลองน้ำ

ที่หลองน้ำมีนกสีน้ำเงินร้องร้อง ข้างหลังมันมีบ้านไม้เล็ก เด็กๆ เข้าไปในบ้านไม้และพบกล่องไม้เล็กบนฝาของกล่องมีภาพวาดแสดงเป็นปลาสีแดง เด็กๆ เปิดกล่องไม้และพบฉันท์กระดาษภายใน บนฉันท์กระดาษมีข้อความว่า “เป้าหมายต่อไปของคุณคือใบไม้สีเขียว มันอยู่ในสวนบน”

เด็กๆ หาสวนและพบใบไม้สีเขียวที่มีตัวอักษรเขียนบนใบ ดังนั้นเด็กๆ รวบรวมตัวอักษรเข้าด้วยกันและได้คำว่า “happy”

ตามคำมอบคำสั่งบนแผนที่นั้นมีเนินเขาเล็ก เด็กๆ ขึ้นเนินเขาและพบถ้ำลึกอยู่ที่นั้น ในถ้ำมีนาฬิกาใหญ่ ขณะที่นาฬิกาเบาะวางเสียงเบาะวางเสียง มีเสียงเรียกมาว่า “ยินดีที่คุณหาหลักฐานทั้งหมดแล้ว! ตอนนี้ โปรดใช้คำว่าที่คุณหาได้เพื่อปลดล็อคข้องดิน”

เด็กๆ กลับไปที่บ้านไม้และใส่คำว่า “satisfied” ลงในล็อคเคาน์เตอร์ ล็อคเปิดทันที และพบของขวัญซึ่งเป็นตัวยางของขนมสีสดสวย

เด็กๆ รวมตัวกันเพื่อแบ่งปันประสบการณ์และความดีใจที่พบของขวัญ พวกเขารู้ว่าด้วยการทำงานร่วมมือและช่วยเหลือกัน พวกเขาไม่เพียงสร้างขวัญวิชาการแต่ยังได้รับมิตรภาพที่ทรงพระยินดี

เวลาเปิดเผย: ระบุคำซ่อนตาไว้

ในช่วงบ่ายที่มีแดดระเบิดรำร�าย，เด็กชายและเด็กหญิงรู้สึกกระตือรือร้นเอาแผนที่มาตามทิศทางเริ่มต้นการหาซ่อมทรัพย์ของพวกเขา。บนแผนที่มีสัญลักษณ์ที่หลากหลาย พวกเขาเฝ้าตรวจเห็นเอาได้ในทันทีเสมอ

“ดูว่ามีสัญลักษณ์ที่ดอกน้ำตกไว้นี้ ดูเหมือนว่าเราต้องไปที่แม่น้ำแห่งนี้” ชายเด็กชายขอยืนยัน

“ใช่แล้ว! พวกเราต้องหาทางน้ำแม่น้ำนี้และเดินตามเส้นทางดังกล่าว” หญิงเด็กตอบ

พวกเขาเดินตามแม่น้ำเดินไป ขณะที่พวกเขาอยู่ในการสนุกสนานกับภูมิทัศน์ที่สวยงามอยู่แล้ว พวกเขาพบบัตรกระดาษละเอียดที่ซ่อนอยู่ใต้หญ้า บนบัตรกระดาษมีข้อความว่า “เตือน มีสัตว์เล็กที่ตั้งอยู่ตรงนี้”

พวกเขาตรวจสอบตัวรอบๆ และพบตัวหนูที่ดูดีต่อพวกเขา หนูดูเหมือนว่ากำลังชี้แนะให้พวกเขา พวกเขาตามรอยเท้าของหนูไปได้ถึงบ้านลึก

ประตูบ้านมีกุญแจขึ้นติดโดยมีสัญลักษณ์ประหลาด หญิงเด็กถอดแผนที่ออกมาหาลิขธรรมต่อสัญลักษณ์นี้ “ต้องการกุญแจหนึ่งดอก ดูเหมือนว่าเราต้องเดินทางหาต่อเพิ่มเติม”

พวกเขาเดินตามทิศทางของแผนที่ ไปถึงสวนอ้อยที่มีต้นไม้งานหลากหลายสี และผลงานมากมาย หญิงเด็กมีความดีเด่นและบอกว่า “เอ๊ะ แป้งอ่อนนี้ดูเหมือนว่าจะหวานมาก พวกเราจะมีมันเป็นส่วนหนึ่งของของเดิมได้”

หนึ่งกลุ่มเสียงประหลาดได้เปิดขึ้น พวกเขาตามเสียงไปได้ถึงถ้ำ ถ้ำที่มีแมวเลี้ยงอยู่ด้วย แมวได้แสดงให้เห็นกุญแจในตะกร้าเล็ก ภายในตะกร้ามีกุญแจ

“ขอบคุณมาก แมว” หญิงเด็กบอกกับความเกียรติ

พวกเขาเอากุญแจมาและเปิดประตูบ้าน ในบ้านมีทรัพย์สินทั้งหลาย ทองคำ เครื่องประดับ และหนังสือมายา

พวกเขารวบรวมทรัพย์สินอย่างระมัดระวังและกลับกลับไปที่จุดตั้งต้น

“เราทำงานสำเร็จแล้ว!” ชายเด็กตะโกนดี

พวกเขาแสดงทรัพย์สินให้กับเพื่อนๆ ทุกคนดูว่าดีและเจ้าใจ การหาซ่อมทรัพย์ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาได้รับความรู้ใหม่ แต่ยังได้รับเพื่อนร่วมทางเดินและความทรงจำที่มีค่าเลยด้วย