การสอนภาษาอังกฤษประถมทางสื่อ สวนสัตว์เป็นแหล่งเรียนเรียกข้อมูลคำศัพท์

ในการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานนี้ เราจะนำเด็กๆเข้าสู่โลกที่มีสีสันและความเศร้าช้วนต่างๆ ที่นั่น พวกเขาจะสามารถจับตามองคำและจำนวนภาษาอังกฤษเบื้องต้นได้ง่ายโดยผ่านทางเกมส์ประสานงานและเรื่องที่มีความน่าสนุก ข้าพเจ้าจะร่วมกันเปิดตัวสำหรับการเดินทางเรียนภาษาอังกฤษที่มีความน่าสนุกและน่าตื่นเต้นนี้!

เจ้าหน้าที่เด็กกำลังอยู่ในชีวิตประจำวันของตนเอง

เช้าวันที่มีแดดออกเมฆงาม พ่อแม่ของมิ่งมีนำเขามาสู่สวนสัตว์ใกล้ที่นี้。มิ่งมีรู้สึกดุดดานเดินรอบๆ และคอยดูสัตว์ทั้งหลายที่มีอยู่ที่นั้น อย่างเช่น หมูส่องแก้ว แกะหน้าแดง และหมง และยังได้พบกับเสือหน้าอ่อนอีกด้วย。

“มองเห็นนี้ไหม!” มิ่งมีเด็ดดันแสดงมาโดยบอก

“ใช่นะ เขาสูงมาก” พ่อตอบกลับ และสอนมิ่งมีว่าจะพูดด้วยภาษาอังกฤษว่า “this is a giraffe.”

หลังจากนั้น พวกเขาก็เดินไปต่อและมาถึงพื้นที่ของแกะหน้าแดง มิ่งมีดูแกะหน้าแดงว่าเดินวิ่งบนหญ้าสวน และเป็นบรรดาคำถามว่า “Daddy, ทำไมแกะหน้าแดงมีสีแบบตรานัก?”

“นี่คือคำถามที่ดี สีตราอาจช่วยให้แกะหน้าแดงปราศภัยจากนักล่า” พ่ออธิบายอย่างนิ่มนวล

พวกเขาก็เห็นหมงหนึ่งตัวที่น่ารัก มิ่งมีอยากแบบเลียนการเคลื่อนไหวของมัน แม่ของมิ่งมียิ้มและสอนมิ่งมีว่า “นี่คือหมงวิ่งจากต้นไม้เข้าต้นไม้เช่นนี้. พวกเขาพูดว่า ‘I swing on a vine like a monkey.’”

เมื่อเวลากลางวัน พวกเขาก็พักและรับประทานอาหารที่ต้นไม้หนึ่ง มิ่งมีถอดแผงจัดกระดาษแบบวาดรูปสัตว์จากกระเป๋าจี้ของเขาออกมา พ่อเห็นแล้วก็แนะนำเล่นเกมที่ช่วยให้มิ่งมีฝึกภาษาอังกฤษ

“เราเล่นเกมหนึ่งแล้ว ฉันจะแสดงบัตรให้เธอเห็นและเธอจะบอกฉันว่าสัตว์ที่บัตรนั้นคืออะไรด้วยภาษาอังกฤษ” พ่อบอก

มิ่งมีก็ตะโกนขึ้นมากทันที และเกมก็เริ่มขึ้น พ่อถอดบัตรที่วาดรูปลิงออกมา มิ่งมีตอบทันทีว่า “that is a lion.”

หลังจากนั้น พวกเขาก็ถอดบัตรที่วาดรูปขาวและตาลออกมา มิ่งมีหลังจากที่ปลาดวลก็ทำออกมาว่า “this is a hippopotamus.”

พวกเขาก็เล่นเกมต่อไป มิ่งมีไม่เพียงได้เรียนรู้ชื่อสัตว์ในภาษาอังกฤษมากขึ้น แต่ยังได้ฝึกความจำและความตอบสนองด้วย การเล่นเกมที่ง่ายๆ นี้ทำให้มิ่งมีได้เรียนรู้ความรู้ใหม่ในขณะที่เล่นเกม และทำให้ช่วงเวลากับครอบครัวมีความทรงจำที่แปลกใจกันมากขึ้นด้วย

ต้องการหาคำซ่อนอยู่ด้วยความท้าทาย

เมื่อเช้าที่มีแสงแดดประทับตะวันตะเกียก อมาลำดับ มิ่ม และเพื่อนร่วมฝึกฝนของเขามาที่สวนสวยงามเพื่อเริ่มต้นการปรากฏความสำเร็จในการหาภาษาอังกฤษซ่อนไว้

ครูของพวกเขาถืออากรแสดงสิ่งของต่าง ๆ และบอกกับเด็กๆว่า “วันนี้เราจะหาภาษาอังกฤษของสิ่งของเหล่านี้ในสวนเรียบร้อยแล้ว ทุกครั้งที่หาจัดทำการเขียนไว้บนกระดาษ” เด็กๆ ตกลงกับความดันดำเนินรายการแสวงชมและสนุกสนาน

มิ่มพบร่างหงส์หนึ่งและทันทีก็คิดถึงคำว่า “fowl” จึงเขียนไว้บนกระดาษ ต่อมาเขาพบบัลร์บี้หนึ่งและเขียนคำว่า “butterfly”

เรียบร้อยตามคำสั่งของครู เด็กๆ ออกตัวพยายามจับตาดูสภาพแวดล้อมรอบตัว

พวกเขาพบดอกไม้หนึ่ง ครูถามว่า “นี้คืออะไร ชื่อว่าอะไรในภาษาอังกฤษ?” มิ่มตอบทันทีว่า “flower!” และเขียนคำว่า “flower” ลงบนกระดาษ

เด็กๆ ยังคงหาต่อไปและพบแม่น้ำเล็กหนึ่ง มิ่มคิดถึงคำว่า “flow” และเขียนลงว่า “stream” หลังจากนั้นพวกเขายังพบพื้นหอบสีเขียวและมิ่มก็หาแก้วคำว่า “grass”

ในกระบวนการหาคำเรียนใหม่ เด็กๆ บังเอิญเจอตัววัวกำลังกินหญ้าแต่ไม่ทราบว่ามันชื่ออะไรในภาษาอังกฤษ ครูกล่าวว่า “ไม่ต้องหวาดกลัว เราอาจจะพูดกันให้รู้” หลังจากการหารือกันอย่างเข้มข้นพวกเขาก็คิดออกคำว่า “cow”

เด็กๆ หากันหมดทุกคำและเอากระดาษมอบให้ครู ครูเชิดชูชื่อและยกย่องความพยายามของพวกเขา การเล่นเกมหาภาษาอังกฤษซ่อนไว้นี้ไม่เพียงแต่ทำให้เด็กๆเรียนรู้คำภาษาใหม่ แต่ยังทำให้พวกเขาสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษในกิจกรรมกลางแจ้งด้วยเช่นกัน

เพราะอาจจะมีบางคำภาษาจีนที่ยังเหลืออยู่ นายจะกรุณาตรวจสอบโดยตรงให้เรียบร้อยก่อนจากไปความยืนยันแล้วกรุณาตอบคำถามด้วยการทำนายว่าเป็นคำไหนนี้

ครับ นี่คือการแปลเนื้อหาเป็นภาษาไทย:“มองที่ภาพนี้,” ครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับครับคร

ทำภาระงานนี้ด้วยการบันทึกคำศัพท์ที่หาได้

เด็กๆ ในสวนสนุกกำลังหาบัตรคำศัพท์ที่ครูได้ให้พวกเขาหา พวกเขาเดินไปตามทาง สังเกตสิ่งแวดล้อมรอบตัว และพยายามหาคำศัพท์ที่ตรงกันกับบัตรที่มีอยู่

มิงมิงเห็นตัวนกเล็กหนึ่ง และทันทีเขาก็คิดถึงคำศัพท์ “hen” จึงนำกระดาษและปากกาออกมาเขียน “hen” จากนั้นเขาเห็นหาญกินดิน และเขียน “butterfly” ด้วยเช่นกัน เด็กๆ จะแบ่งปันการค้นหาของตนเองกัน บางคนหาได้ “tree” และ “flower” ในขณะที่บางคนหาได้ “canine” และ “cat”

ครูเห็นเด็กๆ ที่กำลังมีกิจกรรมอย่างแข็งขัน และยิ้มแล้วเดินมาขึ้นไปเอาบัตรคำศัพท์หนึ่งที่เขียน “sun” และ “cloud” แล้วถาม “ใครจะบอกให้ฉันว่าอะไรคือ sun และอะไรคือ cloud?” เด็กๆ จึงยื่นมือขึ้นมาตอบ “solar คือสิ่งที่ใหญ่และทรงกลมในท้องฟ้า. Clouds คือสีขาวและมีลักษณะหนาแน่น”

ครูชื่นชมการตอบของเด็กๆ ที่ถูกต้อง และให้การสนับสนุนให้พวกเขากำลังค้นหาคำศัพท์เพิ่มเติม

เด็กๆ ได้เรียนรู้คำศัพท์ผ่านการเล่นเกม ไม่เพียงแต่จะจดจำคำศัพท์แต่ยังได้เรียนรู้วิธีการใช้คำศัพท์ในชีวิตประจำวันด้วย พวกเขาหาได้คำศัพท์ “park” เพราะพวกเขาอยู่ในสวนสนุก และ “bench” และ “playground” เพราะพวกเขานั่งบนเก้าอี้และเล่นเกมในสวนเล่น

ครูนำเด็กๆ กลับคำศัพท์ที่พวกเขาหาได้ทั้งหมด และพวกเขาวิธีการใช้คำศัพท์เพื่อบรรยายสิ่งที่พวกเขาเห็นได้ ด้วยวิธีการเล่นเกม เด็กๆ ไม่เพียงแต่เรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ แต่ยังได้เพิ่มความสามารถในการแสดงความคิดและการพูดของตนเองด้วย

เรียบร้อยที่จะแบ่งปันความค้นพบและความสนุกสนาน

เราเจอคำศัพท์อังกฤษหลายคำวันนี้ครับ! ในสวนสนุกเราเจอ “hen” และ “cat” และที่ทะเลสาบเราเห็น “fish” และ “turtle” แล้วนี้ คุณคาดว่าเราจะพบคำศัพท์อื่นไหม?

เหมินโหมดหาและพบ “tree” และกล่าวว่า “ทำไม ต้นไม้นั้นมีนกอยู่!” หญิงเล็กชื่อเหมินวายกล่าวว่า “ฉันหาแล้ว ‘sun’ และ ‘moon’ ของมันวางในท้องฟ้าที่แสวงสวย” หญิงเล็กชื่อเหมินลีกล่าวว่า “ฉันหา ‘dog’ มันวิ่งรอบหญ้า”

ทุกคนที่หาคำศัพท์มากเช่นนี้ ก็ที่ดีมากเกินไป! ตอนนี้เราจะเขียนคำศัพท์เหล่านั้นลงบนกระดาษและแบ่งปันความค้นพบของเราด้วย สามารถวาดภาพของคำศัพท์หรือใช้มันเขียนประโยคด้วย เพื่อให้จำได้ยิ่งขึ้น

ครูจะแจกของรางวัลเล็กให้กับเด็กที่หาคำศัพท์ได้ หวังว่าทุกคนจะสู้กันต่อไปในเกมเล่นครั้งต่อไปด้วย จำได้ว่าการเรียนภาษาอังกฤษนั้นเหมือนกับเล่นเกม เมื่อเราเรียนด้วยความสนุกสนานแล้วเราจะเรียนได้ดีขึ้น!

บรรดานายเด็กน้อยเจ้าของชีวิตประจำวัน

มันเป็นเช้าวันที่มีแสงแดงอย่างมาก นายเด็กหล่อน้อยหมอนมีมารุ้งจากเตียงขึ้นมาและขยับหลังเพื่อนำอากาศออกมาอย่างหนาแน่น นายหมอนอาศัยอยู่ในห้องที่เล็กและอรรยะ ผนังของห้องมีภาพวาดสัตว์สวยงามสีสันตามหน้า และชั้นหนังสือเต็มไปด้วยหนังสือการ์ตูนที่น่าสนุก นายหมอนชื่นชอบการเล่นอย่างอิสระในห้องของเขา ห้องของเขาได้มากความอรรยะและกระชื้อความวางใจ

วันนี้ นายหมอนตัดสินใจที่จะประดับห้องของเขาด้วยภาษาอังกฤษ นายหมอนเอาเปลือกสีแต่งลายมาเขียนคำภาษาอังกฤษที่นายหมอนชื่นชอบบนกระดาษ นายหมอนวาดหน้าของแมวที่สามารถพูดได้ ข้างของมันเขียนว่า “Cat” วาดท้องฟ้าและกลุ่มเมฆ ข้างของมันเขียนว่า “Sky” และวาดหนังสือ ข้างของมันเขียนว่า “e-book”

นายหมอนเขียนอยู่อย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเขาได้คิดว่าเขาสามารถเชิญแมวสุนัขของเขา “Whiskers” มาเล่นกับเขาด้วย นายหมอนเรียก “Whiskers” มา และแมวนั้นมาวงเวียนรอบเขาด้วยความสนใจ ดูเหมือนว่ามันกำลังคาดหวังอะไรบางอย่าง

“Whiskers คุณอยากจะเล่นกับฉันด้วยภาษาอังกฤษไหม?” นายหมอนยิ้มและถาม

“Whiskers” สุ่มหวานหลัง ดูเหมือนว่ามันกำลังยืนยันด้วยการเห็ม

นายหมอนจึงเริ่มสอน “Whiskers” คำภาษาอังกฤษที่เรียบง่าย อย่างเช่น “blue” (สีน้ำเงิน) “green” (สีเขียว) “crimson” (สีแดง) แม้ว่า “Whiskers” ไม่สามารถพูดได้ แต่มันได้เรียนรู้คำภาษาดังกล่าวผ่านการแสดงออกเสียงและออกเหมือนนายหมอน

เรื่อยมาทันทีที่ห้องของนายหมอนกลายเป็นที่ที่มีความงดงามมากขึ้น นายหมอนและ “Whiskers” พูดกันด้วยภาษาอังกฤษเพื่ออธิบายถึงงานที่พวกเขาทำขึ้น ห้องของพวกเขาได้มากความเสนอนและความรู้

“ทำนองไหน Whiskers นี่เป็นดวงอาทิตย์สีเหลือง!” นายหมอนทวนสู่ดวงอาทิตย์บนภาพ

“Whiskers” มองขึ้นมา ดูเหมือนว่ามันกำลังบอกว่า “ใช่นะ นี่เป็นวันที่มีแสงแดง!”

และนั้น นายหมอนไม่เฉพาะประดับห้องของเขา แต่ยังได้เรียนรู้คำภาษาอังกฤษมากมายกับ “Whiskers” ห้องของพวกเขากลายเป็นที่ที่มีความสนุกสนานและความรู้ที่มากมาย

หาคำซ้ำซ้อนในท้ายของข้อความ

การแสดงความท้าทายด้วยคำศัพท์ เด็กๆ ถูกแบ่งเป็นกลุ่มเล็กๆ และรับบบันทึกบันเทศว่าพวกเขาต้องหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่บนบบันทึกนั้น ครูได้ให้บทบาทแนะนำ อย่างเช่น “ชมว่ามีอะไรบ้างในกำลังไม้?” หรือ “ใครจะหาสัตว์ที่บนแม่น้ำ?” เด็กๆ จึงเริ่มหาตายและคิดค้นตามหลังและคิดค้นตามหลังทั้งที่พวกเขากำลังเดินบนทางสวนสัตว์

บนทางในสวนสัตว์ หม่อมเห็นร่างหงส์หนึ่ง และเขาก็ตะลึงโหมดไปชี้ บอกว่า “that is a hen!” ครูข้างมาทำให้ดูดวลและให้คำยืนยันว่า “ใช่แล้ว! จะพบคำศัพท์ที่คล้ายคลึงกันอีกมาก”

เด็กๆ ตามทางเดินไปและหยุดลงบ่อยครั้งเพื่อชี้รายการสิ่งที่พวกเขาหาได้ ซึ่งเป็นไฝที่ตั้งหน้า แมวขนแดง ดอกไม้ น้ำต้นและแม่น้ำ และแม้กระทั่งหมาลากเล่นอยู่เช่นกัน ทุกครั้งที่พวกเขาหาคำศัพท์ใหม่อย่างหลังจากนั้น พวกเขาก็ตะลึงและเหลือบบันทึกคำศัพท์บนกระดาษ

ในกระบวนการหาคำศัพท์ เด็กๆ บนนั้นประสบกับความยากละออง อย่างเช่นคำศัพท์ “tree” และ “river” ที่ดูเหมือนกันมาก พวกเขาต้องดูละเอียดเพื่อแยกคำนั้นต่างกัน หลังจากพยายามหนักพวกเขาก็ทำเรียบร้อยและหาจนหมดคำศัพท์ที่ตามบบันทึก

ครูที่เห็นและยอมรับความพยายามของพวกเขา ตัดสินใจที่จะให้รางวัลเล็กๆ โดยเอาแผ่นสติ๊กเก็บหลายตัวมาและให้เด็กๆ ติดสติ๊กเก็บที่ใต้คำศัพท์ที่พวกเขาหาได้ เด็กๆ ก็ตะลึงและดูดวลกับการติดสติ๊กเก็บและเมื่อดูดวลอย่างมากเห็นดวงแสงสวยงาม

ครูนำเด็กๆ กลับมาเห็นคำศัพท์ที่พวกเขาหาได้ทั้งหมดและชี้แจงความหมายของคำศัพท์ทั้งหมด และให้ความเห็นเล็กๆ ว่าจะพาประสบการณ์ที่วันนี้บ้านไปและแบ่งประสบการณ์และความสนุกกับครอบครัว การท้าทายการหาคำศัพท์ซ่อนอยู่นี้ไม่เพียงแต่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนคำศัพท์ภาษาอังกฤษใหม่ แต่ยังทำให้พวกเขาสนุกสนานกับการเรียนการเรียนที่ปลายทางนอกบ้านด้วย

ตรวจสอบให้ดีที่จะไม่มีจีนแบบย่อในข้อความที่แปลเป็นภาษาไทยสนทนาส่วนที่แข่งขัน: คุณคาดว่าเป็นคำใดคำหนึ่ง?

การชุมนุมชมดูสนทนาในช่วงที่เด็กๆ อยู่ร่วมกันปักกันเล็กน้อย ครูได้นำบัตรซึ่งบนบัตรมีภาพปลาที่น่ารักและมีลูกตรงข้างมาขอบอกว่า “เด็กๆ คุณจะมีใครที่อยากบอกว่าปลานี้กำลังพูดอะไรไปบ้างไหม?” แล้วเด็กๆ จึงเชิญมือขึ้นมาแย้มว่า “swim” “fish” และ “water” อีกมากมาย

ขณะนี้ครูก็ได้นำบัตรซึ่งบนบัตรมีภาพนกหน้าคายมาอีกครั้งและว่า “เด็กๆ คุณใครบอกว่านกนี้กำลังพูดอะไรในตอนนี้บ้าง?” แล้วเด็กๆ ก็ตอบอีกครั้งที่แข็งขันว่า “fly” “bird” และ “sky”

ครูจึงนำบัตรภาพหนูหมาออกมาซึ่งบนบัตรมีช่องโค้งเล็กบนบริเวณภาพ แล้วครูก็นำไปสั่งสอนให้เด็กๆ “ตอนนี้เราจะคาดคะเนว่าหนูหมาจะพูดอะไรบ้างเหล่านั้น?” แล้วเด็กๆ ก็หยิบตัวอักษรในช่องโค้งและคาดคะเนได้ว่ามันคือคำว่า “dog”

ครูเก็บบัตรภาพป่าสิ้นทางออกมาซึ่งบนบัตรมีตัวอักษรเล็กในช่องโค้ง แล้วเด็กๆ ก็สามารถชี้คำว่า “forest” โดยการช่องโค้งเอง

ครูยังนำบัตรภาพเขาตะวันออกออกมาซึ่งบนบัตรมีตัวอักษรเล็กในช่องโค้ง แล้วเด็กๆ ก็นำไปเลียนแบบช่องโค้งและเรียกคำว่า “mountain”

ในระหว่างกระท่อมดังกล่าว เด็กๆ ไม่เฉพาะเรียนคำศัพท์อังกฤษใหม่ แต่ยังเข้าถึงและกระตุ้นความสนใจในการสังเกตและความคิดอิสระด้วยด้วย ครูจึงแจกประมวลเครื่องของเล็กให้แก่เด็กๆ ที่ชนะและให้เหมือนกันว่าจะรักษาความยินดีและอ่อนไหวในการเรียนการสู้ต่อไปด้วย

ขอใช้คำต่อไปนี้เพื่อบันทึกคำศัพท์ที่หาได้

ในช่วงการเล่นที่มีปฏิกิริยากัน เด็กๆ ถูกแบ่งเป็นกลุ่มตามที่อาจารย์กำหนด แต่ละกลุ่มมีใต้หน้าตั้งคาร์ดที่มีรูปสัตว์และอาหารต่างๆ อาจารย์ประกาศกฎของเกมว่าเด็กๆ ต้องใช้ภาษาอังกฤษเพื่อพูดคำศัพท์ที่ตรงกับอาหารที่มีในรูปบนคาร์ด。เด็กๆ แสดงความสนุกสนานและมองขึ้นมาแสดงความตั้งใจที่จะพูดคำศัพท์เกี่ยวกับอาหารต่างๆ อย่างแข็งขัน。

ในกลุ่มของมิ่ง มิ่งชี้ที่คาร์ดที่มีรูปแอปเปิ้ลและตอบกลับด้วยความน่าตื่นเต้นว่า “this is an apple!” อาจารย์ยิ้มและบันทึกคำตอบที่ถูกต้องลงบนบัญชีเอกสารของเธอ。

ต่อมาในกลุ่มของหวาง หวางชี้ที่คาร์ดที่มีรูปปลาและตอบกลับด้วยความมั่นใจว่า “that is a fish!” อาจารย์ก็บันทึกคำตอบของเขาลงด้วย。

เมื่อเกมเริ่มมีความเร็วขึ้น เด็กๆ ก็เริ่มเข้าใจภาษาอังกฤษมากขึ้นและพยายามใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายอาหารต่างๆ ในกลุ่มของกาง กางชี้ที่คาร์ดที่มีรูปขนมและตอบกลับด้วยความเป็นหน้าใจว่า “this is a cake!” อาจารย์ยกมือกำหนดชื่นชมว่าเขาพูดดีเลยแล้ว。

อาจารย์จัดให้เด็กๆ แชร์คำศัพท์ที่พวกเขาหาจากคาร์ดและตรวจสอบคำตอบตามลำดับ。เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษใหม่ แต่ยังได้ประสบความสำเร็จและสนุกสนานในการเล่นเกมด้วยเช่นกัน。อาจารย์เตรียมรางวัลเล็กน้อยสำหรับกลุ่มที่มีการแสดงที่ดีเพื่อสนับสนุนความร้อนใจในการเรียนเรื่อยมาต่อไปด้วย。

เรียบร้อยไปยังช่วงการแบ่งปันความค้นพบและความสนุกสนาน

สิ้นสุดของช่วงการสนทนา บچهว่ายตัวรวมกันโดยมีความยินดี เพื่อแบ่งปันคำศัพท์ที่พวกเขาได้หาขึ้นมา ครูนำกระดาษออกมาที่บนกระดาษมีรูปสัตว์ที่น่าสนุกสนาน และข้างในแต่ละรูปมีบรรทัดข้อความเล็กที่เป็นศัพท์อังกฤษที่เด็กๆ ได้เรียนรู้ไปแล้ว

“ดูว่าฉันหายังได้คำว่า ‘cat’ นี้!” มิ่งเช่น มิ่งแสดงมือขึ้นและบอกไปที่รูปของแมว

“ฉันหายังได้คำว่า ‘canine’!” หลังจากนั้น หลังจากนั้น หลังจากนั้น หลังจากนั้น ฝายหวานยังไม่ยอมจำนน เข้ามาบอกไปที่รูปของสุนัข

“และยังมีคำว่า ‘fowl’!” สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย